Ερωτήματα και λύσεις αποριών για την αποπομπή του π. Άγγελου Αγγελακόπουλου από την «εν Πειραιεί» Εκκλησία

Γράφει ο Μέτοικος
 Ο «πολυγραφότατος» επίσκοπος Πειραιώς κ.Σεραφείμ αποδείχθηκε, με το «χρονικό της ακούσιας απόλυσης» του π. Άγγελου Αγγελακόπουλου και το πολεμικό «Ανακοινωθέν» της «εν Πειραιεί» Εκκλησίας πως, έως και τώρα έκανε κάποια «μνημόσυνα με ξένα κόλλυβα»! 

Όχι μία ούτε δεκαδύο αλλά είκοσι και εννέα περισπούδαστες εργασίες συνέγραψε ο π. Άγγελος Αγγελακόπουλος για λογαριασμό τού «εν Πειραιεί» επισκόπου και, βεβαίως, «πολλά άλλα, [δώρησε κείμενά του] για τα οποία «επιλείψει με διηγούμενον ο χρόνος» μας διαβαιώνει ο ορθοδοξότατος ιερέας!
«Τα αντιαιρετικά κείμενα που αναφέρει ο π. Άγγελος Αγγελακόπουλος, ήταν προϊόντα πολυσυνθέτου εργασίας και όχι προσωπικής του…» απαντά ο επίσκοπος κ.Σεραφείμ. Εντάξει! Τα «αντιαιρετικά κείμενα» είναι «προϊόντα πολυσυνθέτου εργασίας (με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτή η φράση) όμως οι ομιλίες σε άλλες Τοπικές Εκκλησίες, οι Ποιμαντορικές Εγκύκλιοι! οι Ποιμαντορικές Εγκύκλιοι για τους πανηγυρισμούς της όγδοης και της ένατης Οικουμενικής Συνόδου τι ήταν; «Προϊόντα πολυσυνθέτου εργασίας»;
Η επιστολή στον αιρεσιάρχη Πάπα! για την οποία τόσο επαίρεται ο άγιος Πειραιώς, τα κείμενα: «Περί τῆς Συνάξεως τῶν Ἱεραρχῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου», «Περί ὁμοφυλοφιλίας», το κείμενο για το εάν ήταν «Ὀρθόδοξος καί Οἰκουμενικήἤ οἰκουμενιστική ἡ συγκληθησομένη Ἁγία και Μεγάλη Σύνοδος τοῦ 2016», το κείμενο «Περί τῆς ἀπαγορεύσεως τῆς Ἰσραηλινῆς Κυβερνήσεως συμμετοχῆς ὡς ἐκπροσώπου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στήν τελετή ἀφῆς τοῦἉγίου Φωτός» τι ήταν; Και αυτά «Προϊόντα πολυσυνθέτου εργασίας»;
Και για όλα τα προηγούμενα, βεβαίως, ο επίσκοπος κ. Σεραφείμ δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε και ο τελευταίος επίσκοπος της Ελλαδικής Εκκλησίας που «αξιοποιεί» τις δυνατότητες των υποτελών του, αλλά να εμπιστευτεί σε ξένη γραφίδα τις επιστολές προς τον «Σεπτό Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο» «προς τον Οποίο [χρεωστεί] ευγνωμοσύνην και σεβασμόν διότι κατ’ άνθρωπόν του [οφείλει] την εις Επίσκοπον προαγωγήν και χειροτονίαν του… ως βοηθός Επίσκοπος της Ι. Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας» τι μαρτυρά; Έλλειψη σεβασμού προς το πρόσωπο τού μεγάλου του ευεργέτου ή ανεπάρκεια χρόνου από την υπερβάλλουσα επισκοπική φροντίδα για την καθ’ ημέρα λειτουργία της «εν Πειραιεί» Εκκλησίας;
Τα δύο κείμενα, δηλαδή, το «Χρονικό της ακούσιας απόλυσης» του π. Α. Αγγελακόπουλου και το «Ανακοινωθέν» της επισκοπής Πειραιώς φανερώνουν αλήθειες, όπως και χάριν παραδείγματος η παραδοχή του επισκόπου κ.Σεραφείμ πως, το «πολίτευμα [της Ορθοδόξου Εκκλησίας] δεν είναι ιεροκρατικό αλλά ιεραρχικό και ασφαλώς Χριστοκεντρικό».

Λοιπόν, από πότε για τον επίσκοπο Πειραιώς το Πολίτευμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας έπαψε να είναι Συνοδικό;
 
Να περιμένουμε κάποιο «Ανακοινωθέν» από την επισκοπή Πειραιώς, που θα αναγνωρίζει στην Ορθόδοξη Εκκλησία έναν «πρώτο άνευ ίσων», τουτέστιν έναν «ηγεμόνα-Πρώτο» που, με κείμενά τους προωθούν εκτός από τα τάγματα των στρατευμένων κονδυλοφόρων: ο επίσκοπος Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος, ο Αμερικής Ελπιδοφόρος Λαμπρινιάδης και ο Αυστραλίας Μακάριος Γρινιεζάκης που, ο αθεόφοβος, υποστηρίζει ότι το Ουκρανικό πρόβλημα δημιουργήθηκε επειδή κάποιοι δεν έχουν το θάρρος να παραδεχθούν πως στην Ορθόδοξη Εκκλησία υπάρχει μόνο ένας «πρώτος»;

Και να το ερώτημα; Με δεδομένο πως, ο επίσκοπος Πειραιώς κ. Σεραφείμ είναι πιστοποιημένα νομομαθής, πως έκανε ένα τόσο μεγάλο λάθος με την έκδοση του απολυτηρίου στον π. Α. Αγγελακόπουλο;

Επειδή είναι των αδυνάτων αδύνατο να μη γνώριζε το άρθρο 6 του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας ποια δύναμη υποχρέωσε τον νομομαθή επίσκοπο Πειραιώς κ.Σεραφείμ να πάρει εν θερμώ την απόφαση απολύσεως του π. Α. Αγγελακόπουλου χωρίς την έγγραφη συγκατάθεση του Αρχιερέως «του τόπου, εις ον θα αποκατασταθή ο κληρικός»; 

Πως ένας νομομαθής όπως ο κ. Σεραφείμ, κάνει τη γκάφα να απολύσει έναν ιερέα της επισκοπής του, χωρίς απολογία; 

Γιατί η τόσο βιαστική έκδοση απόφασης απολύσεως του π. Α. Αγγελακόπουλου που, τελικά, έχει εκθέσει και ως νομικό και ως επίσκοπο τον Πειραιώς κ. Σεραφείμ; 

Στην κατακλείδα του «Ανακοινωθέντος» ο Πειραιώς κ.Σεραφείμ γράφει: επειδή η Ιερά Μητρόπολη Κυθήρων «δέν ἔχει ἀνάλογο Γραφεῖο Αἱρέσεων καί Παραθρησκειῶν, δέν θά ὑφίστατο ἡ περιγραφομένη ὡς ἄνω διακινδύνευσις ἐκ τῆς ἀνελέγκτου ἀρθρογραφίας τοῦ π. Ἀγγέλου Ἀγγελακοπούλου ὤθησε τά πράγματα διά τήν μετάθεσή του εἰς τήν Ἱ. Μητρόπολη Κυθήρων»!
Το ότι το κείμενο πάσχει συντακτικά παραβλέπεται, όμως τι ακριβώς υποστηρίζει ο επίσκοπος Πειραιώς; Πως επειδή δεν υπάρχει στην Ιερά Μητρόπολη Κυθήρων Γραφείο Αιρέσεων ο π. Α. Αγγελακόπουλος μπορεί ατιμώρητα να γράφει ό,τι θέλει, αφού δεν υπάρχει θέμα «ακύρωσης [κάποιας] αντιαιρετικής προσπάθειας» ή στην Μητρόπολη Κυθήρων ας γράφει ό,τι θέλει, αφού τα κείμενά του σαν τα: «Μητροπολίτης κηρύττει έτερον Ευαγγέλιον» και «Το εννοιολογικό περιεχόμενο των θεολογικών όρων αίρεση και αιρετικός» δεν θα «ενοχλούν» από τόσο μακρυά;

Και τελικά τι;
 Θα οδηγήσουμε σε δίκη τους αγίους της Εκκλησίας μας που, για τους σχισματικούς, αιρετικούς και πάσης φύσεως πλανεμένους «επισκόπους» χρησιμοποιούν πολύ βαρύτερους θεολογικά όρους από τους: «ψευδοδιδάσκαλος, ψευδεπίσκοπος, πλανεμένος, αιρετικός, αθεολόγητος»;

Κλείνοντας το «Ανακοινωθέν» του που, ως λέξη κρύβει έναν κάποιο απολυταρχισμό, ο επίσκοπος Πειραιώς καταλήγει «Αὐτή εἶναι ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια διά κάθε καλόπιστον!».

Να φρόνημα επισκοπικής ανεκτικότητας!

 Όποιος συμφωνεί με τα λεγόμενα του είναι «καλόπιστος»! Όποιος διαφωνεί με την «αλήθεια» του είναι προφανώς κακόπιστος!
ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ!
Ο επίσκοπος κ.Σεραφείμ που γράφει τη 12^η Σεπτεμβρίου ενεστώτος έτους στο «Ανακοινωθέν» της «Εν Πειραιεί» εκκλησίας: «Διερωτῶμαι, ἡ Συνοδική Ἐπιτροπή ἐπί τῶν ογματικῶν καί Νομοκανονικῶν Ζητημάτων [και]Ἡ … Συνοδική Ἐπιτροπή Διορθοδόξων καί Διαχριστιανικῶν Σχέσεων [έχουν] μελετήσει τίς συνέπειες ἀναγνωρίσεως τῆς ἀκύρου αὐτῆς Αὐτοκεφαλίας, ὅπως [εἰσηγήθηκαν] στήν ΔιαρκῆἹερά Σύνοδο, προδήλου κανονικοῦ σφάλματος τοῦ Σεπτοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τήν βεβαία ἀντίδρασι τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας μέ τήν διακοπή τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μετά τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί τήν τυχόν ἀναγνώρισι στήν Ἑλλάδα ἑτέρας θρησκευτικῆς «Δομῆς» πού ἤδη τελεῖ σέ κοινωνία μέ τήν ὑπερόρια στήν Ἀμερική Ρωσσική Ἐκκλησία τῆς πρώην Συνόδου τοῦ Κάρλοβιτς (ROCOR); Ἀντιλαμβανόμεθα εἰλικρινῶς τόν κυκεῶνα πού ἔρχεται; Εἴμεθα ἔτοιμοι νά ἀναλάβωμε τίς εὐθύνες μας ἔναντι τοῦ Θεοῦ, τῆς αἰωνιότητός μας καί τῆς Ἱστορίας ;».
Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΕΙΝΑΙ «ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ» ΑΠΟΚΗΡΥΣΣΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ ΟΥΚΡΑΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΙΕΡΩΝΥΜΟ Ή ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗ «ΛΕΒΕΝΤΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ» «ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ [ΘΑ] ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΧΘΕΙ ΠΛΗΡΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ;».

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ «ΑΝ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΩΣ ΤΟΝ ΚΥΚΕΩΝΑ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ» ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Ή ΘΑ ΘΕΩΡΗΣΕΙ ΠΩΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΘΗΡΗΜΕΝΩΝ, ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ, ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΕΝΩΝ, ΑΧΕΙΡΟΤΟΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΟΤΟΝΗΤΩΝ ΟΥΚΡΑΝΩΝ «ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΥΓΧΑΝΕΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ [ΚΑΙ ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ] ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΒΕΙ ΑΤΟΜΙΚΩΣ ΕΙΣ ΟΙΑΝΔΗΠΟΤΕ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΔΙΑΣΠΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΣΕΠΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ;».
πηγή