Μύρισε γλυκάνισος στο βορρά και φέτος το Νοέμβρη. Αιώνες τώρα στα ρακοκάζανα παρασκευάζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο -καζάνι, ογλάς και δεξαμενή νερού- το αγαπημένο ποτό της υπαίθρου, το τσίπουρο.
Διαφανές και αρωματικό, πρωταγωνιστεί στις συντροφιές ανεβάζοντας το κέφι ή συντροφεύοντας τις λύπες των ανθρώπων του λαού μας, στις δυνατές στιγμές της ζωής τους.
Η ιστορία της παραγωγής του τσίπουρου χάνεται στο βάθος του χρόνου, με αρχή περίπου το 14ο αιώνα στα μοναστήρια του Αγίου Όρους.
Η όλη επεξεργασία της απόσταξης συχνά μετατρέπεται σε γλέντι και πάντα αποτελεί μια μυσταγωγική διαδικασία για τους συμμετέχοντες.
Τα φθινοπωρινά χρώματα, η μυρωδιά του καπνού -αρχέγονα συνδεδεμένη μαζί μας- το βρεγμένο χώμα και η συντροφιά, συμβάλουν ώστε το τσίπουρο να μεταβληθεί σε ιδιαίτερο απόσταγμα.
Απόσταγμα της ψυχής μας..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου