''.. Όποιον και να ρωτήσετε θα σας πεί ότι δεν είμαι και πολύ καλός άνθρωπος.
Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτή η λέξη.
Πάντα συμπαθούσα τους παλιανθρώπους,τους παρανόμους,τα ρεμάλια.
Δεν τα γουστάρω κείνα τα καλοξυρισμένα αγοράκια με τη γραβάτα και την καλή δουλειά.
Μ' αρέσουν οι απελπισμένοι άνθρωποι , οι άνθρωποι με τα σπασμένα δόντια,τα σπασμένα μυαλά και τους σπασμένους τρόπους.
Αυτοί μένδιαφέρουν. Είναι γεμάτοι εκπλήξεις και εκρήξεις.''
Τσαρλς Μπουκόφσκι - Ιστορίες μιας θαμμένης ζωής
2 σχόλια:
Ναι. Εντάξει.
Μόνο που καλέ μας
κύριε Τσάρλς,
τα υμνήσατε
τα πάθη,
τα τραγουδήσατε
χωρίς μέτρο,
αδιάκριτα
κι εμείς
όσοι ταλαίπωροι
σας διαβάζαμε
πολλά φορτώσαμε
στο συκώτι μας
και σαραβαλιαστήκαμε
πριν την ώρα μας.
Ας είναι...
ο Θεός
δεν μας
ξέχασε.
Συμφωνω σαπια μηλα
Δημοσίευση σχολίου