Από πελάου θε να ρτώ, καλέ μ' να σε φιλήσω
να 'ναι τα χείλη μου αλμυρά να μη σ' αλησμονήσω.
Φεύγεις και παραγγέλω σου, σα το γυαλί φυλάγου
αμάθητο της θάλασσας κι άξεβρο του πελάου.
Πατώ στα χιόνια καίγομαι και στη φωτιά κρυώνω
και στον αέρα βρέχουμε και στη βροχή στεγνώνω.
Λάμπεις και στράφτεις και βροντάς, και συννεφάς και βρέχεις
κι όλες τις χάρες του Θεού απάνω σου τις έχεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου