Κοιμόμασταν όλοι μαζί στρωματσάδα, αλλά δεν πιανόμασταν ποτέ.
Εσείς το θυμάστε;;
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ
ΟΤΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗ
αλλά μην νοιώθετε «λύπη»
που αντιγράφουμε τα δικά σας ,
χωρίς να σας ρωτήσουμε...
Για την παράγκα μας
είναι γ ε λ ο ι ό τ η τ α η λεγόμενη
«δεοντολογία περί πνευματικών δικαιωμάτων!»
3 σχόλια:
Μοιραζόμαστε τα λίγα
που είχαμε
και γίνονταν πολλά,
τώρα που έχουμε
πολλά
δεν φτάνουν.
Σαν τον λαίμαργο
άνθρωπο
πάντα υποφέρει
από πείνα
και λιγούρες
ενώ τρώει ασταμάτητα.
Χίλιοι καλοί χωράνε λέγαμε ....
!
Τι μας θύμισες αδελφέ...
Ευλογημένα χρόνια,στρωματσάδα στο δώμα του σπιτιού καλοκαιριάτικα...
Αλησμόνητες όμως κι οι νύχτες στο Άγιο Όρος που κοιμόμασταν στρωματσάδα
και το φεγγάρι συντροφιά..Ο κανόνας στο ύπαιθρο κ.ο.κ.Η δε ανατολή χάρμα
ιδέσθαι...
Ιννοκέντιος
Δημοσίευση σχολίου