Η ιστορική λήθη σκοτώνει τους λαούς. Καταποντίζει έθνη και εκμηδενίζει πολιτισμούς.
Δεν ξεχνάμε τα
εγκλήματα που έχει διαπράξει η Τουρκία κατά της ανθρωπότητας. Εγκλήματα
κατά λαών και εθνών. Εγκλήματα εναντίον θρησκευτικών και εθνικών
κοινοτήτων .
Οφείλουμε να μην ξεχνάμε. Είμαστε υποχρεωμένοι να διαδώσουμε τα εγκλήματα και τις σφαγές των Τούρκων.
Χρονολογικός κατάλογος των τουρκικών εγκλημάτων και εχθροπραξιών εναντίων άλλων εθνών, από τον 19ο αιώνα.
Greek American News Agency
Greek American News Agency
Απρίλιος του 1821 –
Εκτέλεση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γρηγορίου, και εξαπόλυση
πλήθους εξαγριωμένων Τούρκων κατά Ελλήνων κατοίκων της Τουρκίας….
1822 – Νέα
αντίποινα από τον Σουλτάνο για να τρομοκρατήσει τους χριστιανούς στο
νησί της Χίου. Δολοφονούνται 50.000 Έλληνες. Δεκάδες χιλιάδες πωλούνται
ως δούλοι.
1850 –
12.000 Αρμένιοι και Νεστοριανοί σφαγιάζονται από Κούρδους υπό την
ηγεσία του Μπεντέρ Χαν Μπέγκ, οι οποίοι είναι οπλισμένοι με καραμπίνες,
ειδικά κατασκευασμένες για την τουρκική κυβέρνηση και οι οποίοι
χρηματοδοτούνται και υποστηρίζονται επίσης από την τουρκική κυβέρνηση.
7 Απριλίου του 1860 – Ο Σουλτάνος διατάζει την σφαγή των Μαρωνιτών χωρικών στον Λίβανο.
6 Ιουλίου 1860 –
Σύριοι σφαγιάζονται μετά από διαταγή του Αχμέντ πασά. Ο αριθμός των
σφαγιασθέντων συμπεριλαμβανομένων και των Μαρωνιτών του Λιβάνου στις 7
Απριλίου, ανέρχεται στις 11.000.
1876 –
Εξαπολύονται συμμορίες Τούρκων για να καταπνίξουν εξέγερση στην
Βουλγαρία. 15.000 σφαγιάζονται στην περιοχή της Φιλλιπούπολης, μεταξύ
αυτών και Αρμένιοι της τοπικής κοινότητας.
28 Ιουνίου 1877 –
Κατά την αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων, προς την λήξη του
Ρωσο-τουρκικού πολέμου, πάνω από 6.000 Αρμένιοι δολοφονούνται, όταν ο
τουρκικός στρατός και κουρδικές άτακτες ομάδες καταστρέφουν τα
χριστιανικά χωριά της περιοχής.
Καλοκαίρι του 1892 –
Σφαγιάζονται 8.000 Γιεζίδες κοντά στο Μοσούλ, και καίγονται τα χωριά
τους διότι αρνούνται να ασπαστούν το Ισλαμ, μετά από εντολές του Φερίκ
πασά.
Σεπτέμβριος του 1894 έως Αύγουστο του 1896 – Ο Σουλτάν Χαμίτ εφαρμόζει την τακτική της γενοκτονίας στους Αρμένιους.
Αύγουστος και Σεπτέμβριος του 1894 – 12.000 Αρμένιοι σκοτώνονται στο Σασούν.
Οκτώβριος του 1895 – Λαμβάνει χώρα η πρώτη οργανωμένη γενοκτονία στην Κωνσταντινούπολη και στην Τραπεζούντα.
Νοέμβριος και Δεκέμβριος του 1895 – Οι τουρκικές αρχές οργανώνουν μεγάλης έκτασης σφαγές σε όλη τη χώρα.
1896 – Σφαγή 300.000 Αρμενίων στην Κωνσταντινούπολη.
12 Μαΐου 1896 – Δολοφονίες 55.000 Ελλήνων και διαμάχες μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων στην Κρήτη.
Μάρτιος του 1909 –
Νέες σφαγές 30.000 Αρμενίων και Αμερικανών ιεραποστόλων, στα Άδανα και
άλλες πόλεις της Κιλικίας, οργανωμένες από τους Νεότουρκους..
1 Οκτωβρίου 1911 – Δολοφονείται ο Επίσκοπος Γρεβενών, Αιμιλιανός από τους Τούρκους.
1912 –
Ο τουρκικός στρατός κατά την υποχώρησή του από την ανατολική Θράκη,
λεηλατεί τα χωριά της περιοχής του Διδυμοτείχου και της Ανδριανούπολης.
Τα χωριά της περιοχής Μαλγάρα καίγονται. Το ίδιο συμβαίνει και στο
Κεσσάνι. Δολοφονίες και σφαγές συνοδεύουν την καταστροφή και λεηλασία
της ελληνικής αυτής περιοχής.
1913 – Η ανακατάληψη της ανατολικής Θράκης με τις θηριωδίες που ακολουθούν έχει ως αποτέλεσμα τη σφαγή 15.690 Ελλήνων.
Ιανουάριος έως Δεκέμβριος του 1914 – Πάνω από 250.000 Έλληνες εκτοπίζονται από τις περιοχές της ανατολικής Θράκης και Σμύρνης. Τα υπάρχοντά τους κατάσχονται.
27 Μαΐου 1914 –
Οι Τουρκικές αρχές διατάζουν το χριστιανικό πληθυσμό της Περγάμου να
εγκαταλείψουν τη πόλη μέσα σε δύο ώρες. Οι τρομοκρατημένοι κάτοικοι
καταφεύγουν στη Μυτιλήνη.
Μάιος και Ιούνιος του 1914 –
Οι Τούρκοι επιδίδονται σε όλες τις μορφές διωγμών που σαν στόχο έχουν
τους Έλληνες της δυτικής Μικράς Ασίας. Τα παράλια της Μικράς Ασίας έχουν
καταστραφεί. Στην Ερυθραία και στη Φωκαία οι Έλληνες σφαγιάζονται
ανελέητα.
Ιούλιος και Αύγουστος 1914 –
Η τουρκική κυβέρνηση δημιουργεί “τάγματα καταναγκαστικών έργων”.
Πρόκειται για μια νέα μέθοδο εξόντωσης των Ελλήνων. Με τον τρόπο αυτό
400.000 Έλληνες εξοντώθηκαν από την πείνα και την κακοποίηση.
Αύγουστος του 1914 – 12.000 Ασσύριοι
δολοφονούνται από τον Τζεβτέτ Χαλίλ Μπέι. Ο αριθμός των Ασσυρίων όλων
των θρησκειών που έχουν δολοφονηθεί από τους Τούρκους από το 1895
ανέρχεται στις 424.000.
Σεπτέμβριος 1914 –
Με διάταγμα της Τουρκικής κυβέρνησης πολλά χωριά της Ανατολικής Θράκης,
όπου πλειοψηφεί το Ελληνικό στοιχείο, εκκενώνονται δια της βίας
(Νεοχώριο, Γαλατάς, Καλλίπολη, κτλ.). Ακολουθούν λεηλασίες σε σπίτια και
καταστήματα. Χιλιάδες αφήνουν τα πατρογονικά τους εδάφη και καταφεύγουν
στην Ελλάδα.
Νοέμβριος – Δεκέμβριος 1914 –
Με διάταγμα της Τουρκικής κυβέρνησης η περιοχή Βιζύη και μέρος της
περιοχής Σαράντα Εκκλησιές εκκενώνονται. 19.000 Έλληνες εξορίζονται στην
Ανατολία και οι περιουσίες τους λεηλατούνται. Σύμφωνα με τα αρχεία του
Οικουμενικού Πατριαρχείου 119.940 Έλληνες απελάθηκαν από την Ανατολική
Θράκη.
Απρίλιος του 1915 –
Το τουρκικό καθεστώς προχωρεί σε οργανωμένες συλλήψεις ενός μεγάλου
αριθμού Αρμενίων διανοουμένων και εθνικών ηγετών στην Κωνσταντινούπολη
και στις επαρχίες. Στη συνέχεια εκτοπίζονται στην Ανατόλια και καθοδόν
σφαγιάζονται. Οι Αρμένιοι στρατιώτες που υπηρετούν στον τουρκικό στρατό
αφοπλίζονται και σφαγιάζονται κατά χιλιάδες. Ο ανυπεράσπιστος αρμενικός
πληθυσμός οδηγείται στην έρημο της Συρίας και σφαγιάζεται κατά δεκάδες
χιλιάδες από τον τουρκικό στρατό. 1.500.000 Αρμένιοι εξαλείφθηκαν από
τις τουρκικές θηριωδίες.
20 Αυγούστου 1915 έως 6 Μαΐου 1916 –
Οι Οθωμανοί απαγχονίζουν 35 Λιβανέζους και Σύριους εθνικούς ηγέτες στις
πλατείες Αλ Μπουρτζ του Λιβάνου και Αλ Μαρτζά της Συρίας, με την
κατηγορία ότι “αγωνίζονται για την ελευθερία”. 130.000 Λιβανέζοι και
Σύριοι δολοφονούνται κάτω από τον Οθωμανικό ζυγό.
1916 –
Οι Τούρκοι αναγκάζουν τους κατοίκους διαφόρων περιοχών του Πόντου να
μεταναστεύσουν στο Σίβας. Κατά την παραπάνω μετακίνηση, από τους 16.750
κατοίκους των περιοχών Ελέβι και Τρίπολης, επέζησαν μόνον οι 550. Και
από τους 49.520 κατοίκους της Τραπεζούντας, παρέμειναν ζωντανοί μόνο οι
20.300.
1916 –
Καταστροφή της περιοχής Ρισέου-Πλατάνου του Πόντου. Λεηλασίες των
πόλεων Οφίς, Σούρμενα και Γέμουρα. Οι λεηλασίες οργανώθηκαν από τους
αξιωματούχους του Οθωμανικού κράτους και εκτελέστηκαν υπό την ηγεσία του
Αχμέτ Μπέη και του στρατάρχη της περιοχής Βελίπ Πασά.
27 Δεκεμβρίου 1916 – Σύλληψη των διακεκριμένων πολιτών της Αμισού καθώς και 4.000 Ελλήνων πολιτών και εκτόπισή τους στην Ανατολία.
Άνοιξη του 1917 – Οι Τούρκοι διατάσσουν τον διωγμό 23.000 Ελλήνων, κατοίκων της Κυδωνίας.
Νοέμβριος του 1917 – 400 ελληνικές οικογένειες εκτοπίζονται από τους Τούρκους από τη Ν.Δ. Μικρά Ασία, ενώ λεηλατούνται οι περιουσίες τους.
Απρίλιος του 1918 – Άλλες 8000 ελληνικές οικογένειες εκτοπίζονται από τη Ν.Δ. Μικρά Ασία.
1920 – 30.000 Αρμένιοι σφαγιάζονται στην περιοχή του Κάρς από Κεμαλικούς.
Σεπτέμβριος 1920 –
Η Κεμαλική Τουρκία επιτίθεται στην Δημοκρατία της Αρμενίας. Οι Αρμένιοι
μάχονται ενάντια στα ισχυρά τουρκικά στρατεύματα. Οι Τούρκοι επικρατούν
τη 2-12-1920. Τη νίκη αυτή των Τούρκων επακολουθεί η προσάρτηση του 50%
της επικράτειας της Δημοκρατίας της Αρμενίας, που είχε συσταθεί στις 28
Μαΐου 1918, στη Τουρκία.
1920 έως 1921 – Άλλοι 50.000 Αρμένιοι εκτελούνται από Κεμαλικούς.
3 Ιουνίου 1921 –
Κεμαλικοί συλλαμβάνουν 1.320 επιφανείς Έλληνες κάτοικους της
Σαμσούντας. Την επομένη δολοφονούν 701 από τους κρατούμενους. Τα θύματα
θάβονται σε ομαδικό τάφο πίσω από την οικία του Μπεκίρ πασά. Οι
υπόλοιποι των κρατουμένων εξορίζονται στο εσωτερικό της Ανατόλιας.
24 Αυγούστου 1922 – Ο Τουρκικός στρατός καταλαμβάνει τη Πέργαμο. Οι Έλληνες τρέπονται σε φυγή για να σωθούν.
9 Σεπτεμβρίου του 1922 –
Οι Τούρκοι εισβάλλουν στη Σμύρνη και πυρπολούν την πόλη. Οργανώνονται
μεγάλης έκτασης σφαγές κατά των Ελλήνων και των Αρμενίων. Δολοφονούνται
περίπου 150.000 άτομα.
10 Ιουλίου 1924 –
Ο 7ος τουρκικός στρατός καταπνίγει την κουρδική εξέγερση στο Χακάρι. Σε
διάστημα 79 ημερών, 36 χωριά έχουν καταστραφεί και 12 έχουν ολοσχερώς
χαθεί από το χάρτη.
Φεβρουάριος του 1925 –
30.000 Κούρδοι σφαγιάζονται κατά τη διάρκεια εξέγερσης κατά των
τουρκικών αρχών. Υπολογίζεται ότι γύρω στους 500.000 Κούρδους έχουν
θανατωθεί από σφαγές και εκτοπισμούς.
7 Οκτωβρίου 1927 –
Κατάπνιξη κουρδικής επανάστασης, η οποία είχε ξεσπάσει το Μάρτιο του
1925 στο Ελαζίκ. Καταστρέφονται παντελώς 48 χωριά και το χώμα βάφεται
κόκκινο από κουρδικό αίμα.
7 Οκτωβρίου 1927 –
Κατάπνιξη κουρδικής επανάστασης, η οποία είχε ξεσπάσει στις 30 Μαΐου
1927, στο Ντιαρμπακίρ και στο Αγρί. Το αίμα 2.000 Κούρδων πολεμιστών
κυλά άφθονο στον ποταμό Μουράτ.
1938 – Η Τουρκία προσαρτίζει τη πόλη Σανγιάκ της περιοχής Αντιοχεία-Χατάι. Οι Αρμένιοι και Άραβες κάτοικοι της περιοχής εξορίζονται.
Μάιος του 1941 –
Επιστράτευση 20 ελληνικών και αρμενικών κοινοτήτων που ζουν με τουρκική
υπηκοότητα στην Τουρκία. Σκοπός, η εξόντωσή τους, με τον ίδιο τρόπο που
είχε εφαρμοστεί και κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το
γνωστό πλέον “τάγμα καταναγκαστικών έργων”.
6 Σεπτεμβρίου 1955 –
Οι τουρκικές αρχές οργανώνουν μεγάλης έκτασης διωγμούς κατά των Ελλήνων
της Κωνσταντινούπολης. 29 εκκλησίες καίγονται ενώ 46 λεηλατούνται.
Βεβηλώνονται οι τάφοι των Οικουμενικών Πατριαρχών όπως επίσης και τα
χριστιανικά νεκροταφεία. Εκατοντάδες γυναίκες βιάζονται και
καταστρέφονται χιλιάδες ελληνικά καταστήματα.
1964 –
Κλείνουν τα ελληνικά μειονοτικά σχολεία στην Ίμβρο και στη Τένεδο.
Παράλληλα ανεγείρονται τουρκικές φυλακές για βαρυποινίτες και
απαγορεύεται η δυνατότητα μεταβίβασης των περιουσιών των Ελλήνων,
έχοντας ως συνέπεια την φυγή των Ελλήνων από τα νησιά. Αξιοσημείωτο
είναι ότι και τα δύο Ελληνικά νησιά Ίμβρος και Τένεδος, παραχωρούνται
στη Τουρκία, σύμφωνα με τους όρους της Συνθήκης της Λωζάνης, για την
ασφάλεια των Στενών επειδή βρίσκονται στο στόμιο του Ελλησπόντου.
Σύμφωνα με το άρθρο 14 της ίδιας συνθήκης, εγγυάται η προστασία των
προσώπων και περιουσιών του μη μουσουλμανικού ιθαγενούς πληθυσμού.
Παρόλα αυτά εφαρμόζεται, για μια ακόμη φορά, η πάγια τουρκική πολιτική
ξεριζωμού και αφανισμού των μη τουρκικών εθνοτήτων και έπειτα από τη
συστηματική προσπάθεια εκτουρκισμού των νησιών με την ομαδική
εγκατάσταση Τούρκων
20 Ιουλίου 1974 –
Ο τουρκικός στρατός εισβάλλει στο ανεξάρτητο αλλά και άοπλο νησί της
Κύπρου, μέλος του Ο.Η.Ε., και καταλαμβάνει το 40% των εδαφών της, με το
πρόσχημα ότι η επιχείρηση αυτή είναι αναγκαία για την ασφάλεια της
τουρκοκυπριακής μειονότητας που αποτελούσε το 18% του συνολικού
πληθυσμού του νησιού. Κατά τη διάρκεια εισβολής, η οποία ονομάστηκε από
την Άγκυρα, “επιχείρηση ειρήνη”, 5.000 Κύπριοι σκοτώθηκαν, 1619
αγνοούνται έως τις μέρες μας, εκατοντάδες βασανίστηκαν, βιάστηκαν, και
εξορίστηκαν στην Τουρκία.
Οι Συνέπειες της Τουρκικής Εισβολής και Κατοχής
37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας βρίσκεται υπό Τουρκική Κατοχή!!
200.000
Ελληνοκύπριοι εκτοπίσθηκαν από το κατεχόμενο βόρειο τμήμα του νησιού
και κρατούνται μακριά από τα σπίτια και τις περιουσίες τους!!
1491 άνθρωποι
παραμένουν μέχρι σήμερα αγνοούμενοι και η Τουρκία αρνείται κάθε
συνεργασία για εξακρίβωση της τύχης αυτών των ανθρώπων!!
40.000 Τούρκοι
στρατιώτες εφοδιασμένοι με όλο το σύγχρονο εξοπλισμό (άρματα,
πυροβολικό, υποστηριζόμενοι από αεροπορία και ναυτικό) βρίσκονται σ’ όλη
την κατεχόμενη περιοχή!!
Δεκάδες Ελληνικά Χωριά ισοπεδώθηκαν μετατρέποντας τα σε στρατόπεδα, όπου φιλοξενούνται τα πάνοπλα τουρκικά στρατεύματα!!
Δεκάδες
Εκκλησίες μας (πέραν των 55 εκκλησιών) μετατράπηκαν σε Μουσουλμανικά
τεμένη (τζαμιά), ενώ άλλες τόσες μετατράπηκαν σε αποθήκες, σταύλους,
κινηματογράφους ακόμα και σε δημόσια αποχωρητήρια!!!!
Δεκάδες
κοιμητήρια έχουν κυριολεκτικά βεβηλωθεί και καταστραφεί, ενώ χιλιάδες
βυζαντινές εικόνες και εκκλησιατικά σκεύη αναρίθμητης αξίας κλάπηκαν ή
καταστράφηκαν!
Δεκέμβριος του 1979 έως Σεπτέμβριο του 1980 –
Διαμάχες μεταξύ Κούρδων και του τουρκικού κράτους ήταν η αφορμή για το
ξέσπασμα βίας με αποτέλεσμα το θάνατο 2.812 Κούρδων πολιτών κατά
πλειοψηφία, σε διαφορετικά γεγονότα.
1984 –
Η Τουρκία φράζει την τροφοδότηση νερού από τον ποταμό Αλκουίκ, ο οποίος
πηγάζει από την Τουρκία και φτάνει έως το νότιο Αλλέπο, στη Συρία, με
σκοπό την ερήμωση της περιοχής εφόσον η πεδιάδα καταστραφεί από την
ξηρασία.
Φεβρουάριος 1988 –
Οργανωμένη σφαγή κατά τη διάρκεια της νύχτας ενάντια του Αρμενικού
πληθυσμού των πόλεων Μπακού και Σουμγκάιτ. Πρόκειται για μια
πανομοιότυπη νύχτα σφαγής με αυτή της Κωνσταντινούπολης το 1955.
1992 –
Η Άγκυρα χτίζει το φράγμα “Ατατούρκ” στον Ευφράτη ποταμό, μειώνοντας
έτσι δραματικά τη ροή του προς το Ιράκ και την Συρία, με σκοπό να
απειλήσει τη γεωργία και την οικονομική επιβίωση των δύο παραπάνω χωρών.
Ιανουάριος του 1992 έως τον Οκτώβριο του 1993 – Οι Τούρκοι βομβαρδίζουν κουρδικά χωριά. 4.800 τραυματίζονται από τους οποίους οι 2.000 υποκύπτουν στα τραύματά τους.
1995 –
Η Τουρκική κυβέρνηση οργανώνει σφαγή κατά τη διάρκεια της νύχτας
ενάντια των Αλεβιτών στη περιοχή Γκαρί Οσμάν Πασά της Κωνσταντινούπολης.
31 Ιανουαρίου 1996 – Ο τουρκικός στρατός αποβιβάζει στρατιώτες του στη βραχονησίδα Ίμια
Αύγουστος του 1996 –
Κατά τη διάρκεια ειρηνικών διαδηλώσεων για την επανένωση της Κύπρου,
που διάρκεσαν μία εβδομάδα στην πράσινη γραμμή, οι τουρκικές δυνάμεις
κατοχής και παραστρατιωτικές οργανώσεις δολοφονούν άνανδρα δύο
διαδηλωτές, τους Τάσο Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού και τραυματίζουν
σαράντα.
Φεβρουάριος του 1997 –
Η Άγκυρα απειλή την Κύπρο με εισβολή και κατάκτηση των ελεύθερων
περιοχών του νησιού εφόσον η δεύτερη, αγοράσει τους αμυντικούς πυραύλους
S-300. Τέτοιου είδους απειλές είναι γνώριμες στην Κύπρο μετά το 1974
«Η Τουρκία
είναι η μοναδική χώρα σε όλο τον κόσμο που «έχει λάβει» το δικαίωμα να
κάνει όσα κανείς πολιτισμένος δεν θα έκανε, χωρίς να επισύρει την οργή
των διεθνών οργανισμών». Λεωνίδας Σ. Μπλαβέρης, Έλληνας στρατιωτικός
συγγραφέας
«Σε όλη τη
διάρκεια του Β’ Π. Πολέμου, η τουρκική διπλωματία υπήρξε ένα λαμπρό
επίτευγμα, με όλα τα μέτρα, εκτός εκείνων της εντιμότητας και της ηθικής
ακεραιότητας.» Φρανκ Ουέμπερ, Αμερικάνος ιστορικός (Frank G. Weber)
«Ο Τούρκος
είναι ουσιαστικά θρασύδειλος δουλόφρων, χαμερπής και λιγόψυχος όταν του
τυχαίνουν αναποδιές.» Χένρι Μόργκενταου, Αμερικανός πρέσβης στην
Τουρκία και συγγραφέας (Henry Morgenthau 1856-1946)
«…Οι
Έλληνες είναι ο λαός του μέλλοντος στην ανατολική Μεσόγειο.
Αντιπροσωπεύουν το χριστιανικό πολιτισμό απέναντι της τουρκικής
βαρβαρότητας …» (Lloyd George1863-1945)
«Επιτέλους
τους ξεριζώσαμε…( τους Ελληνες )» – Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, Τούρκος
στρατηγός και πρωθυπουργός (Mustafa Kemal Ataturk 1880-1938), στις 13
Αυγούστου 1923
και εδώ
2 σχόλια:
Ο Άγιος Παΐσιος
και
ο λεβέντης
Επίσκοπος της Μόρφου
καψαλισμένοι
από
την προσφυγιά
και οι δύο
αλλά ούτε
καμένοι
ούτε καν
καβουρδισμένοι
αλλά
α κ έ ρ α ι ο ι
είναι
η μ ν ή μ η μας.
Τα άλλα είναι
καλά για φυλές
που γκρινιάζοντας
ακατάπαυστα
επιχειρούν
να κατευθύνουν
την
κατασκευασμένη
"συνείδηση"
της μάζας.
Συγγνώμη
αλλά
από μικρό
κι από τρελό
μαθαίνεις την αλήθεια!
Σήμερα παρουσιάζουν μια εικόνα, ένα χάρτη της Μικράς Ασίας εντελώς παραλλαγμένο, χάρτη τον οποίο αν πριν τον έβλεπε ένας άνθρωπος της εποχής του πριν 100 200 χρόνια θα απορούσε. Λένε θα γιορτάσουν την εισβολή των τουρκομανικών φυλών με τη νίκη που κατάφεραν στο Μάτζικερτ. 500.000 δεν ήταν οι εισβολείς, όταν εκείνη την εποχή ο γηγενής πληθυσμός ήταν εκατομμύρια. Και όλα αυτά τα εκατομμύρια ήταν ρωμιοί, μιλούσαν ελληνικά, ήταν χριστιανοί ορθόδοξοι, συμπεριλαμβανομένων των Αρμενίων που είναι κυρίως μονοφυσίτες που ήταν κυρίαρχοι στις ανατολικές περιοχές και στη Κιλικία. Κι όλοι αυτοί που πήγαν? Σφαγιάστηκαν κατά τόπους αλλά η μεγάλη σφαγή έγινε στην εποχή μας, από το 1910 ως το 1922. Οι περισσότεροι εξισλαμίστηκαν, άλλαξαν όχθη, αρνήθηκαν τη πίστη των πατέρων τους ενσωματώθηκαν στη τουρκική- οθωμανική σφαιρα. Ελληνικό και αρμένικο αίμα κυλάει στις φλέβες πολλών απ΄αυτούς, και τα τελευταία χρόνια μετά τους Βαλκανικούς πολέμους και τη φυγή πολλών από την Ευρώπη κυλάει και Αλβανικό και Σερβικό σλαβικό αίμα.
Δημοσίευση σχολίου