Κλαίει η ψυχή σου, πονάει η καρδιά σου γι' αυτή τη βαρβαρότητα στο
όνομα του εκσυγχρονισμού....
Είναι εκεί ζωντανό με ιστορία και μνήμες!
Άνθρωποι ταξίδεψαν μαζί του σε ήρεμες και άγριες θάλασσες, μπουνάτσες και φουρτούνες, έδωσε ψωμί σε οικογένειες και είχε ζωή ακόμα...
Και οι νόμοι της Ε.Ε. είναι αυστηροί...
ΝΑ ΠΕΘΆΝΕΙ ΤΏΡΑ! Για λίγα ευρώ μιας επιδότησης, να πεθάνουν μαζί η ναυτοσύνη αυτής της γαλάζιας πατρίδας, και οι καραβομάστοροί της, και τα χιλιάδες χρόνια αγάπης για τη θάλασσα αυτού του τόπου!
Πώς μπορεί να πεθάνει ένας έρωτας σαν είναι ζωντανός;;
Είναι εκεί ζωντανό με ιστορία και μνήμες!
Άνθρωποι ταξίδεψαν μαζί του σε ήρεμες και άγριες θάλασσες, μπουνάτσες και φουρτούνες, έδωσε ψωμί σε οικογένειες και είχε ζωή ακόμα...
Και οι νόμοι της Ε.Ε. είναι αυστηροί...
ΝΑ ΠΕΘΆΝΕΙ ΤΏΡΑ! Για λίγα ευρώ μιας επιδότησης, να πεθάνουν μαζί η ναυτοσύνη αυτής της γαλάζιας πατρίδας, και οι καραβομάστοροί της, και τα χιλιάδες χρόνια αγάπης για τη θάλασσα αυτού του τόπου!
Πώς μπορεί να πεθάνει ένας έρωτας σαν είναι ζωντανός;;
"Το ξύλινο αλιευτικό σκάφος "Αθανάσιος Γ" προστέθηκε στην μεγάλη λίστα
των "θυμάτων" του εκσυχρονισμού και του εξευρωπαϊσμού της χώρας μας.
Οι νόμοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης δυστυχώς δεν δίνουν το δικαίωμα στον ιδιοκτήτη να αποσύρει την άδεια αλιείας του σκάφους και να αλλάξει την χρήση του αλλά τον υποχρεώνουν να καταστρέψει ολοσχερώς το σκάφος.
Σκάφη που μεγάλωσαν γενιές και οικογένειες διαλύονται και μαζί τους χάνεται η ναυτική παράδοση της Ελλάδας. Η αλυσίδα που μας ενώνει με το παρελθόν του λαού μας και μας κρατάει για να μην χαθούμε στην δίνη της παγκοσμιοποίησης, αποδυναμώνεται κάθε φορά που ένα τέτοιο σκάφος καταστρέφεται. Πολλές θα ήταν οι χρήσεις που θα μπορούσε να υπηρετήσει το "Αθανάσιος Γ" αν δεν ήταν απαραίτητη η καταστροφή του. Πόσο χρήσιμο θα ήταν να μετατρεπόταν αυτό το σκάφος σε επισκέψιμο για το κοινό ώστε να μπορούν να μαθαίνουν μικροί και μεγάλοι, λεπτομέρειες για την δύσκολη ζωή των ψαράδων των νησιών μας ;; Η μήπως δεν θα ήταν μοναδική εμπειρία για τους ξένους τουρίστες της χώρας μας να δουν από κοντά ακόμα και να κάνουν βόλτα με ένα παραδοσιακό καραβόσκαρο σαν το "Αθανάσιος Γ" ;;
Δυστυχώς οι άνθρωποι σε θέσεις κλειδιά υπηρετούν τα συμφέροντα των αφεντικών τους και όχι του λαού μας για αυτό και τα εγκλήματα κατά της παράδοσης μας θα συνεχίζονται μέχρι να σβηστεί ολοκληρωτικά, εκτός αν έστω και αργά καταλάβουμε ποιο είναι τελικά το συμφέρον μας και παλέψουμε για αυτό. Μέχρι τότε σκάφη σαν το "Αθανάσιος Γ" από την Λυγιά της Λευκάδας θα οδηγούνται στην καταστροφή..."
Οι νόμοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης δυστυχώς δεν δίνουν το δικαίωμα στον ιδιοκτήτη να αποσύρει την άδεια αλιείας του σκάφους και να αλλάξει την χρήση του αλλά τον υποχρεώνουν να καταστρέψει ολοσχερώς το σκάφος.
Σκάφη που μεγάλωσαν γενιές και οικογένειες διαλύονται και μαζί τους χάνεται η ναυτική παράδοση της Ελλάδας. Η αλυσίδα που μας ενώνει με το παρελθόν του λαού μας και μας κρατάει για να μην χαθούμε στην δίνη της παγκοσμιοποίησης, αποδυναμώνεται κάθε φορά που ένα τέτοιο σκάφος καταστρέφεται. Πολλές θα ήταν οι χρήσεις που θα μπορούσε να υπηρετήσει το "Αθανάσιος Γ" αν δεν ήταν απαραίτητη η καταστροφή του. Πόσο χρήσιμο θα ήταν να μετατρεπόταν αυτό το σκάφος σε επισκέψιμο για το κοινό ώστε να μπορούν να μαθαίνουν μικροί και μεγάλοι, λεπτομέρειες για την δύσκολη ζωή των ψαράδων των νησιών μας ;; Η μήπως δεν θα ήταν μοναδική εμπειρία για τους ξένους τουρίστες της χώρας μας να δουν από κοντά ακόμα και να κάνουν βόλτα με ένα παραδοσιακό καραβόσκαρο σαν το "Αθανάσιος Γ" ;;
Δυστυχώς οι άνθρωποι σε θέσεις κλειδιά υπηρετούν τα συμφέροντα των αφεντικών τους και όχι του λαού μας για αυτό και τα εγκλήματα κατά της παράδοσης μας θα συνεχίζονται μέχρι να σβηστεί ολοκληρωτικά, εκτός αν έστω και αργά καταλάβουμε ποιο είναι τελικά το συμφέρον μας και παλέψουμε για αυτό. Μέχρι τότε σκάφη σαν το "Αθανάσιος Γ" από την Λυγιά της Λευκάδας θα οδηγούνται στην καταστροφή..."
1 σχόλιο:
"Για λίγα ευρώ μιας επιδότησης".. δεν τους αναγκάζει κανείς να δεχτούν αυτά τα "λίγα ευρώ". Αρκετά πια με το να το παίζουμε θύματα εμείς οι Έλληνες. Τα ευρώ μας ενδιέφεραν πάντα από ότι φαίνεται και για αυτό το λόγο βρισκόμαστε εδώ που βρισκόμαστε και οδεύουμε προς τα εκεί που οδεύουμε. Όταν αντικαταστήσουμε το χρήμα με αρχές και αξίες, ίσως βρεθεί λίγη ελπίδα για τον Ελληνισμό. Αλλιώς, άντε γειά.
Δημοσίευση σχολίου