Φυγή και έξοδος ο καφές στον κήπο των Χανίων.
Κοντά δύο ηλικιωμένα ζευγάρια. Στα πρόσωπά τους περιγράφεται η φθορά του χρόνου.
Ο χρόνος πάντα βρίσκει τον τρόπο να αποκαλύψει τη φθορά του. Δεν τον ξεγελούν τα ακριβά ρούχα, το κομμωτήριο και το μακιγιάζ.
Ο χρόνος πόνος. Οι τραυματικές εμπειρίες. Οδύνη χαραγματιές στην ύπαρξη ένα κενό.
Αναζητώ μια ανάσα στα πράσινα φύλλα των δέντρων.
Άτακτη πνοή του ανέμου. Χαρά με γεμίζει η παγωνιά με τις σταγόνες της βροχής.
Στον κήπο η γιορτή. Δίπλα μου τα μαλλιά κομμωτηρίου με τις βαριές ρυτίδες και τα ακριβά ρούχα. Το κλαμπσάντουιτς και η μπύρα δεν μπορούν να απομακρύνουν την απειλή της ματαιότητας.
Θα πετάξω με την καρδιά μου έξω στον κήπο. Εκεί που εορτάζει η ζωή. Τα φύλλα τα άνθη, τα κλαδιά που χορεύουν στην θεία μουσική της πανέμορφης κακοκαιρίας.
Μία μικρή γάτα κοιτάζει από το παράθυρο προς τα μέσα. Θέλει να μπει στο ζεστό χώρο του καφέ αποζητώντας την ασφάλεια και την θέρμη δίπλα στο τζάκι.
Στη θέση της τα σκαρφάλωνα στα δέντρα και θα πηδούσα από κλαδί σε κλαδί παίζοντας με την βροχή, προκαλώντας τον άνεμο.
Να πονέσω λαχτάρησα χορεύοντας την Ελευθερία.
Nikitas KafkiosΚοντά δύο ηλικιωμένα ζευγάρια. Στα πρόσωπά τους περιγράφεται η φθορά του χρόνου.
Ο χρόνος πάντα βρίσκει τον τρόπο να αποκαλύψει τη φθορά του. Δεν τον ξεγελούν τα ακριβά ρούχα, το κομμωτήριο και το μακιγιάζ.
Ο χρόνος πόνος. Οι τραυματικές εμπειρίες. Οδύνη χαραγματιές στην ύπαρξη ένα κενό.
Αναζητώ μια ανάσα στα πράσινα φύλλα των δέντρων.
Άτακτη πνοή του ανέμου. Χαρά με γεμίζει η παγωνιά με τις σταγόνες της βροχής.
Στον κήπο η γιορτή. Δίπλα μου τα μαλλιά κομμωτηρίου με τις βαριές ρυτίδες και τα ακριβά ρούχα. Το κλαμπσάντουιτς και η μπύρα δεν μπορούν να απομακρύνουν την απειλή της ματαιότητας.
Θα πετάξω με την καρδιά μου έξω στον κήπο. Εκεί που εορτάζει η ζωή. Τα φύλλα τα άνθη, τα κλαδιά που χορεύουν στην θεία μουσική της πανέμορφης κακοκαιρίας.
Μία μικρή γάτα κοιτάζει από το παράθυρο προς τα μέσα. Θέλει να μπει στο ζεστό χώρο του καφέ αποζητώντας την ασφάλεια και την θέρμη δίπλα στο τζάκι.
Στη θέση της τα σκαρφάλωνα στα δέντρα και θα πηδούσα από κλαδί σε κλαδί παίζοντας με την βροχή, προκαλώντας τον άνεμο.
Να πονέσω λαχτάρησα χορεύοντας την Ελευθερία.
μας τοστειλε το mail
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου