Τελεσίγραφο Σέρβων στον Βαρθολομαίο! Προς διακοπή κοινωνίας με το Φανάρι!

Δεν συγκινήθηκαν κατά πως φαίνεται οι Σέρβοι από την συνέντευξη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου σε δικό τους μέσο πριν από λίγες μέρες στην οποία προσπάθησε μεταξύ άλλων να τους καθησυχάσει και να εξηγήσει όσα έγιναν στο ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα.

Το Γραφείο Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας εξέδωσε δήλωση, η οποία, μεταξύ άλλων, τονίζει ότι η μόνη εκκλησία που αναγνωρίζει το Πατριαρχείο Σερβίας στην Ουκρανία, είναι η κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Ονούφριο.

Μιλάει για εισβολή (εισπήδηση) του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στο έδαφος της Ρωσικής Εκκλησίας την οποία χαρακτηρίζει ως αντικανονική, απορρίπτει την «Σύνοδο ενοποίησης» του Κιέβου στις 15 Δεκεμβρίου και τονίζει πως με όλα αυτά «σκάφτηκε ακόμα πιο βαθιά η τάφρος της αλλοτρίωσης και της κοινωνικής αποσύνθεσης στη δυστυχισμένη χώρα της Ουκρανίας.»

Το σημαντικότερο όλων όμως είναι πως καλούνται οι Σέρβοι ιεράρχες και κληρικοί να απέχουν από τη λειτουργική και κανονική επικοινωνία όχι μόνο με τον επικεφαλής της νεοσυσταθείσης εκκλησίας και άλλων Επισκόπων όπως αυτός, αλλά και με τους συναδέλφους και τους ιερείς και κληρικούς που συλλειτουργούν μαζί τους. Κάτι που σημαίνει επομένως και με τους εκπροσώπους του Οικουμενικού Πατριαρχείου!!!!

Η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία ζητά επίσης από τον Οικουμενικό Πατριάρχη να επανεξετάσει τις αποφάσεις του για να αποκαταστήσει την «ευλογημένη ειρήνη και ενότητα των τοπικών αγίων του Θεού Εκκλησιών του Θεού».

“Η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία, το Νοέμβριο του περασμένου έτους, η πρώτη από τις Αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες απάντησε επισήμως, σε υψηλότερο επίπεδο (Σύνοδος της Ιεραρχίας), σχετικά με την πρόθεση του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως εσκεμμένα και αυθαίρετα, σαν “ο πρώτος χωρίς ίσους” (primus sine paribus), και όχι ο “πρώτος μεταξύ ίσων” («primus inter pares»), να «λυθούν» τα προβλήματα της εκκλησίας στο ουκρανικό έδαφος και ζήτησε να μην το κάνουν, αλλά να βοηθήσει πραγματικά στην επίλυση της κρίσης στον αδελφικό διάλογο με την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και σε συνεννόηση με τις υπόλοιπες Εκκλησίες.

Δυστυχώς, η φωνή της Σερβικής Εκκλησίας παρέμεινε «φωνή βοώντος εν τη ερήμω»: δεν υπήρχε απάντηση από την Κωνσταντινούπολη – μόνο η θανατηφόρα σιωπή. Στη συνέχεια η Ιερά Σύνοδος της Σερβικής Εκκλησίας στράφηκε στην Κωνσταντινούπολη με μια νέα έκκληση να μην βιάζεται αλλά να ενεργεί με πνεύμα ενότητας, αδελφικής αγάπης και ευθύνης όχι μόνο για την Εκκλησία στην Ουκρανία αλλά και για την ενότητα της Ορθοδοξίας στο σύνολό της. Η αντίδραση ήταν η ίδια – θανατηφόρα σιωπή. Στη συνέχεια, ο Άγιος Πατριάρχης της Σερβίας στη Θεσσαλονίκη προσωπικά προφορικά μίλησε με τον Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης για το ίδιο πράγμα – δυστυχώς, με το ίδιο αποτέλεσμα. Πρέπει να σημειωθεί ότι η Σερβική Εκκλησία, για τη θέση της και τα βήματά της, ενημέρωνε κάθε φορά όλες τις τοπικές αδελφές Εκκλησίες” αναφέρει στο πρόλογο η ανακοίνωση και στην συνέχεια θέτει 5 σημεία τα οποία συνοπτικά συμπεριλαμβάνουν τα εξής:

1. Η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν αναγνωρίζει την αντικανονική «εισβολή» της Αυτού Αγιότητας του Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης στο κανονικό έδαφος της Αγίας Ρωσικής Εκκλησίας.

2. Η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν αναγνωρίζει ως ανακηρυγμένη την «Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας», αλλά θεωρεί πως από κανονική άποψη δεν υπάρχει. Οι σχισματικοί παρέμειναν διαφωνούντες. Η μόνη Εκκλησία που γνωρίζει και αναγνωρίζει η Σερβική Εκκλησία είναι η κανονική Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία, με επικεφαλής τον πιο ευλογημένο Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Ονούφριο

3. Η Εκκλησία της Σερβίας δεν αναγνωρίζει το λάθος που ονομάζεται «σύνοδος ενότητας» του Κιέβου. Οι σκηνές, ολόκληρο το περιβάλλον και το παρασκήνιο αυτής της περίεργης συγκέντρωσης, για να μην εκφραστούμε πιο σκληρά, είναι γνωστές, λίγο πολύ, σε όλους. Αυτό, κατ ‘ουσίαν, αφορά την αντι-ενοποιητική και διαχωριστική ψευδή συγκομιδή, η οποία έσκαψε βαθύτερα την τάφρο της αλλοτρίωσης και της αποσύνθεσης της κοινωνίας της ατυχής χώρας της Ουκρανίας. Για όλους αυτούς τους λόγους, η Σερβική Εκκλησία θεωρεί ότι οι αποφάσεις της είναι αντικανονικές και άκυρες.

4. Η Εκκλησία της Σερβίας δεν αναγνωρίζει τους σχισματικούς επισκόπους. Η Σερβική Εκκλησία δεν αναγνωρίζει ότι ο Ντιμένκο (Επιφάνιος) είναι ακόμη επίσκοπος, και ακόμη περισσότερο προκαθήμενος της αυτοκέφαλης Εκκλησίας

5. Και, τέλος, η Εκκλησία της Σερβίας αναγκάζεται τακτικά να συστήσει στους Σεβασμιώτατους Ιεράρχες και κληρικούς να απέχουν από λειτουργική και κανονική κοινωνία, όχι μόνο με τους παραπάνω, τον Επιφάνιο (Dumenko) και εκείνους που είναι μαζί του, αλλά και με τους συλλειτουργούντες και τους έχοντες κοινωνία με εκείνους , σύμφωνα με την αρχή των ιερών κανόνων σύμφωνα με την οποία όσοι επικοινωνούν με εκείνους που εκδιώκονται και οι ίδιοι καθίστανται έξω από την επικοινωνία.

Στο τέλος της ανακοίνωσης αναφέρεται πως η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία ζητά και παρακαλεί τον Αγιώτατο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως να επανεξετάσει την απόφασή του και να αποκατασταθεί η ευλογημένη ειρήνη και η ενότητα των τοπικών Εκκλησιών…
πηγή