Η Πύλη του Αγίου Ρωμανού... Σήμερα!

Η περιγραφή της θρυλικής μάχης - θυσίας στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού που κάθε Έλληνας πρέπει να γνωρίζει για να είναι έτοιμος να πράξει το ίδιο.
Ατενίζοντας τις φωτογραφίες από την Πύλη του Αγίου Ρωμανού σήμερα αλλά και την Πόλη των Ονείρων μας θα πρέπει να έχουμε την αίσθηση ότι η μάχη δεν τελείωσε το 1453. Συνεχίζεται σήμερα και ξεκινά από μέσα μας!
Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Νέα Ρώμη

Ότι έχει απομείνει από την εξωτερική Πύλη του Αγίου Ρωμανού

Η Πύλη από ψηλά (1970)

Ξαφνικά κάποιος κοίταξε ψηλά και είδε τουρκικές σημαίες να κυματίζουν στον πύργο επάνω από την Κερκόπορτα. Ακούστηκε η κραυγή : «η Πόλης εάλω!»
Ενόσω παρακαλούσε τον Τζουστινιάνι, (να μην αποχωρίσει από την μάχη) ο Αυτοκράτορας πληροφορήθηκε την είσοδο των τούρκων μέσα από την Κερκόπορτα. Έσπευσε αμέσως εκεί, αλλά έφτασε πολύ αργά. Μερικοί από τους Γενοβέζους εκεί είχαν καταληφθεί από πανικό (λόγο αποχώρησης του Τζουστινιάνι). Μέσα στην σύγχυση ήταν αδύνατο να κλείσουν την πόρτα. Οι τούρκοι ξεχύθηκαν μέσα από αυτή, και τώρα οι άνδρες των Μποκκιάρντι ήταν πολύ λίγοι για να τους απωθήσουν.


Ο Κωνσταντίνος έστρεψε το άλογο του πίσω στην κοιλάδα του Λύκου ( Πύλη Αγίου Ρωμανού) και στα ανοίγματα στο φράχτη (διαλυμένα τείχη). Μαζί του βρισκόταν ο γενναίος Ισπανός που ισχυριζόταν ότι ήταν εξάδερφος του, ο Δον Φρανσίσκο από το Τολέδο, ο πραγματικός του εξάδελφος, Θεόφιλος Παλαιολόγος, και ένας πιστός συμπολεμιστής, ο Ιωάννης Δαλμάτης. Μαζί προσπάθησαν, αλλά μάταια, να συσπειρώσουν τους Έλληνες. Η σφαγή ήταν πολύ μεγάλη. Κατέβηκαν από τα άλογα τους και για μερικά λεπτά οι τέσσερις τους κράτησαν την πρόσβαση προς την Πύλη από την οποία είχε μεταφερθεί ο Τζουστινιάνι. Η Πύλη είχε φρακάρει από χριστιανούς στρατιώτες που προσπαθούσαν να διαφύγουν, καθώς έπεφταν επάνω τους όλο και περισσότεροι γενίτσαροι.

Ο Θεόφιλος φώναξε ότι προτιμούσε να πεθάνει παρά να ζει και εξαφανίστηκε μέσα στις ορδές που κατέφθαναν. Ο ίδιος ο Κωνσταντίνος γνώριζε τώρα ότι η αυτοκρατορία ήταν χαμένη, και δεν επιθυμούσε να ζήσει περισσότερο από αυτήν. Πέταξε από πάνω του τα αυτοκρατορικά του εμβλήματα και με τον Δον Φρανσίσκο και τον Ιωάννη Δαλμάτη στο πλευρό του ακολούθησε το Θεόφιλο. Δεν τον ξαναείδαν πια.

Steven Runciman

πηγή