Περὶ βίας

 

Περί βίας….

• Δεν συνιστά βίαιη ενέργεια, η απόλυση κάποιων που δεν ήταν αρεστοί στο νέο γκοβέρνο, η εξώθησή τους στην ένδεια και ενδεχομένως στην ακραία φτώχεια και στην έξωση από το σπίτι που έμεναν με το νοίκι;

• Δεν είναι απάνθρωπη βία, το ανελέητο τσεκούρωμα των συντάξεων αφελών συνταξιούχων και ο εξαναγκασμός τους στον «λιτό βίο» μέχρι να ψοφήσουν από την πείνα;
• Δεν συνιστούν βίαιες ενέργειες, η υπερφορολόγηση μεγάλων στρωμάτων του ελληνικού πληθυσμού και η κατάσχεση ποσών από τους πενιχρούς τραπεζικούς λογαριασμούς τους, για να εξοφληθούν παράλογα χρέη προς το δημόσιο;
• Τι άλλο από βία, εκφραζομένη μέσω ενός αλαζονικού ψευτοτσαμπουκά, είναι η στελέχωση του κρατικού μηχανισμού, με πρώην πρεζάκηδες, μπάρμπαν και μπάνικα γκομενάκια;
• Δεν είναι βία η απαγόρευση προσβάσεως, μέσω των κάπιταλ κοντρόλς, σε τραπεζικούς λογαριασμούς μικρομεσαίων επιχειρηματιών, που δεν μπορούν να κάνουν την δουλειά τους και βάζουν λουκέτο στα μαγαζιά τους;
• Δεν συνιστά βία, ο καθημερινός βομβαρδισμός του ανυποψίαστου πόπολου, με fake news και «ειδήσεις» εξωραϊσμένες, που αβαντάρουν το κυβερνητικό έργο;
• Δεν αποτελούν βίαιη συμπεριφορά, έναντι της κοινής λογικής, οι δηλώσεις των αχρήστων που αποτελούν αυτή την κυβέρνηση και των βουλευτών της, που την μια φορά συνιστούν να τρώμε γεμιστά γιατί είναι φθηνά, την άλλη μιλούν για την ανάγκη «λιτού βίου» μπροστά σε πιατέλες με αστακούς και την παράλλη βαπτίζουν το άσπρο μαύρο;
• Δεν είναι ακραία μορφή βίας η εν κρυπτώ εκστρατεία της κυβερνήσεως των αριστεροχριστιανιστών, για τον εκπλειστηριασμό των πρώτων κατοικιών, ήδη φτωχοποιημένων λαϊκών στρωμάτων;
• Δεν είναι βάναυση βία, έναντι του κατ’ ευφημισμό δημοκρατικού πολιτεύματος, η ανυπαρξία αντιπολιτευτικού λόγου και πράξεως, από τα «διορισμένα» σούργελα του λεγομένου και δημοκρατικού τόξου;

Κι’ όμως, εξαιτίας αυτών των κρουσμάτων, άμεσης και έμμεσης βίας, κατά των κατοίκων μίας χώρας, έχουν παραβιασθεί βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, κατοχυρωμένα από την Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Όπως το δικαίωμα στην ζωή, το δικαίωμα της ιδιοκτησίας και της περιουσίας, το δικαίωμα στην εργασία κι’ ένα σωρό άλλα.
Όποιος νομίζει, όμως, εδώ που φθάσαμε, ότι μπορεί, χωρίς βία, ν’ αντιμετωπίσει όλες αυτές τις βίαιες ενέργειες, είναι ή χέστης ή τελειωμένος μαλάκας, που κρύβεται πίσω από αναλύσεις του κώλου για εκτίμηση της παρούσας πολιτικής καταστάσεως και ευελπιστεί σε «αλλαγή» μέσω των εκλογών.
Όταν, τα πέραν του Ατλαντικού αφεντικά γνωρίζουν, μέσω κρυφών δημοσκοπήσεων, το τι θα ψηφίσει όχι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού αλλά ο κάθε ένας και η κάθε μία από εσάς.
Τα είπα και ξεκ@ύλωσα και αμαρτία ουκ έχω κοθώνια.
Ῥούσσης Νῖκος