Τετάρτη 16 Μαΐου 2018

Άμα δεις τα παιδιά ( Πες ένα γεια )



Άμα δεις τα παιδιά πες ένα γεια
πριν αρχίσουν τελειώσανε όλα
Δε θα ψάξει κανείς ούτε οι γονείς
εγώ ήρθα και φεύγω αφανής


Άμα δεις τα παιδιά πες ένα γεια
γιατί ο κόσμος δεν ήταν για μένα
Ήταν πόρτες κλειστές και δικαστές
ήταν κρύο βροχή μια σκληρή εποχή
που κανείς τους δεν είχε ψυχή

Άμα δεις τα παιδιά,
πες τους μόνο ένα γεια
από κάποιον που ήτανε μόνος



Είχε κάτι να πει,
μα σ’ αυτή τη σιωπή
δεν υπήρξε γι’ αυτόν λίγος χρόνος

Άμα δεις τα παιδιά πες ένα γεια
από μένα και μην εξηγήσεις
Μια κουβέρτα ψιλή σ’ ένα κελί
που το κλείδωσαν τόσοι πολλοί

Άμα δεις τα παιδιά πες ένα γεια
σε αγάπες που μ’ έχουν ξεχάσει
Είναι άγριος καιρός κι είμαι μικρός
έχω ζήσει πολλά κι η ζωή μου κυλά
με το θάνατο που μου πουλά

Άμα δεις τα παιδιά
πες τους μόνο ένα γεια
από κάποιον που ήτανε μόνος


Είχε κάτι να πει
μα σ’ αυτή τη σιωπή
δεν υπήρξε γι’ αυτόν λίγος χρόνος

Δεν υπήρξε γι’ αυτόν λίγος χρόνος


2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τό πρώτο παιδί είμαι εγώ !

Ανώνυμος είπε...

Κάλλιστέ μου άνθρωπε ! Άνθρωπε τού Θεού ! Άνθρωπε του θείου κάλλους ! Γέμισες αυτό τό μέσον μέ ομορφιά , μέ λόγια του θεού , μέ σοφές κουβέντες , μέ ζωγραφιές , μέ μουσικές , μέ αλλόκοτους αγίους , ένας αλλόκοτος και σύ ανάμεσα σε αυτούς .Ανακαλύπτεις την ποίηση στό παπούτσι του θεότρελλου , στην τρύπια κάλτσα του , στην κατάστικτη τοις μώλωψι ψυχή . Ων ουκ ήν άξιος ο κόσμος .... ! Οι τρελλοί θα περάσουν από αυτή την ζωή λαθραία , για νά επιβεβαιώσουν τον κανόνα της συμβατικότητας , της ματαιότητας , της φλαταρίας , μιας ζωής χωρίς ποιητικά πετάγματα . Σε ποιά φωλιά κατοικείς ως νυκτικόραξ μονάζων επί δώματος ; Η μοναχική σου ψυχή στάζει πόνο ψυχή μου . Αυτό είναι μία νομοτέλεια , μήν παραπονεθείς ! Θεότρελλε !