Ο ερημίτης Γέροντας Χρυσόστομος διηγείται.
Υπήρχε ένας γεροντάκος, στα καυσοκαλύβια.
Είχε αγγελική φωνή.
Λέγεται πως όταν έψαλλε το «Άξιον εστί» άνοιγε τα χέρια του διάπλατα από την μεγάλη αγαλλίαση της καρδιά του και φημολογείται ότι κουνιόντουσαν τα καντήλια.
Μια φορά κατέβαινα προς την Αγια Άννα και άκουσα να ψέλνει.
Έλεγα, μα τι φωνή είναι αυτή;
Άγγελος ψάλει;
Ο θεοφόρος πνευματικός παπα- Σάββας ουδέποτε κατηγόρησε άνθρωπο.
Όταν τον ρωτούσαν «Τι άνθρωπος είναι εκείνος Πνευματικέ;» απαντούσε. "Άγιος άνθρωπος είναι αυτός ο άνθρωπος"!
Είπε γέρων: Ταπείνωση είναι το κάτω σκαλοπάτι των αρετών.
Αγάπη είναι το επάνω σκαλοπάτι.
Γιατι δεν αγιάζουμε σήμερα;
Γιατι δεν έχουμε ταπείνωση
Είπε πάλι άλλος. Η υπερηφάνειά μας κάνει κουφό τον Θεό!
Όταν έρθει και κατοικήσει σε όλο το χώρο της ψυχή μας ο Χριστός, τότε φεύγουν όλα τα προβλήματα, όλες οι στενοχώριες.
Τότε φεύγει και η αμαρτία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου