Ο αείμνηστος πολυτάλαντος Φώτιος Κόντογλου υπήρξεν ο «ανάδοχος» του «Ο.Τ.», καθώς η ονομασία του διεμορφώθη εις την τελικήν της μορφήν υπ’ αυτού και κοσμεί έως την σήμερον με τα ιδικά του γράμματα την πρόσοψιν της εφημερίδος.
Την 13ην Ιουλίου συμπληρώνονται 52 έτη εκ της εκδημίας του, με τον λόγον του όμως να παραμένη παρ’ όλα αυτά πάντοτε επίκαιρος. Εις παρέμβασίν του δια το ζήτημα των Θρησκευτικών ο Σεβ. Ναυπάκτου ανεφέρθη εις το άτοπον της συμπεριλήψεως κειμένου του Ν. Καζαντζάκη εις τους νέους φακέλους. Παραθέτομεν ανέκδοτον επιστολήν ντοκουμέντο του Φ. Κόντογλου, εις την οποίαν εκφράζει την γνώμην του δια το έργον του Καζαντζάκη ως προς την Ορθόδοξον πίστιν:
Αθήναι 9 Ιουνίου 1954
Αγαπητέ κύριε Καβαρνέ,
Επήρα χθες το γράμμα σου, και σήμερα τα άρθρα σου για την λογοτεχνία μας. Σε ευχαριστώ και για τα δύο.
Σε συχαίρω από καρδιάς, για την πίστη σου στον σωτήρα μας, τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, ο οποίος θα ευλογεί το έργο σου. Τα γραφόμενά σου έχουν το άρωμα εκείνο, που βγαίνει από την ευσέβεια. Ο Καζαντζάκης υπήρξε πολύ στενός φίλος μου, είνε καλός άνθρωπος, αλλά είνε επιπόλαιος, και αγαπά τους βερμπαλισμούς και τις φωνές. Αντίποδα των όσων πιστεύουμε και αγαπούμε! Έπαιξε με όλα, με βουδδισμούς, με νιτσεϊσμούς, με χριστιανισμούς, με ο,τι θέλεις. Τα γραφόμενά του είνε κούφια, κοινοτοπίες κι’ ολοένα γίνονται χειρότερα. Ο Θεός να τον ελεήσει. Τον χαρακτηρίζεις πολύ καλά. Το ίδιο και τον Βενέζη, αλλά «άφετε τους νεκρούς θάπτειν τους εαυτών νεκρούς». Ωραία μιλάς και για τον Κάλβο, και για τον Σολωμό. Αλλά για τον Κάλβο μιλάς πιο καλά. Και είδες πως η χριστιανική πίστη μας δίνει την ελευθερία. «Όπου Χριστός, εκεί και ελευθερία».
Ο,τι γράφω για τον Καζαντζάκη σε παρακαλώ να μη κοινοποιηθή. Δεν θέλω να λυπήσω έναν άνθρωπο, που είχα κάποτε συνδεθή μαζί του, αλλά η αθρησκεία του και η βλασφημία του με στενοχωρεί πολύ. Άλλως τε καλά- καλά δε με ενδιαφέρει διόλου η λογοτεχνία.
Φ.Κ
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου