Τρίτη 11 Ιουλίου 2017



 
Διαβεβαιώνουμε "Θεέ, γεννηθήτω το θέλημά σου !", τη στιγμή που από το βάθος της ύπαρξής μας ξεπηδάει μία κραυγή που λέει "γεννηθήτω το θέλημά Σου, ναι, αλλά όχι σ' αυτό το θέμα, ούτε σ' εκείνο!
Να δεχτώ τον πλησίον μου, ναί, αλλά όχι αυτόν εκεί, τόν τάδε!
Είμαι έτοιμος να δεχτώ οτιδήποτε θα μου στείλεις, όχι όμως και κάτι σαν αυτό που βάζεις τώρα ενώπιόν μου..."


Anthony Bloom

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ο άνθρωπος που έχει μια στοιχειώδη πίστη και πνευματική ζωή είναι δύσκολο να αποστραφεί με συνειδητό τρόπο οποιονδήποτε συνάνθρωπο (ακόμα και άπιστο). Δεν μπορεί να το κάνει αυτό γιατί βασανίζεται από ενοχές, ότι κάτι κάνει λάθος και δεν είναι καλά. Αυτό όμως που συμβαίνει σε όλους είναι η μάχη με τους λογισμούς. Οι λογισμοί είναι υπεύθυνοι για τη συμπεριφορά μας.Οποιαδήποτε συμπεριφορά είτε καλή είτε κακή, δεν είναι το "τελικό περιεχόμενο" του ανθρώπου. Είναι κάποια συμπτώματα της μάχης που δίνεται μέσα στην καρδιά.Τα βάθη όμως της καρδιάς μπορούν να μείνουν ανέπαφα. Το ζητούμενο βέβαια είναι να κατανοήσουμε πως λειτουργεί αυτός ο "ψυχολογικός μηχανισμός" της μάχης των λογισμών ώστε να τον αντιμετωπίσουμε.
Ακούμε συνήθως παράπονα του ενός για τον άλλο. Πίσω από την αίσθηση ότι "είμαστε αδικημένοι", κρύβεται η έμφυτη ανάγκη να μας αγαπούν. Αυτή η αίσθηση της αδικίας στο πρόσωπό μας, μπορεί να μετατραπεί σε λογισμό (έμμονη σκέψη), έστω και υποσυνείδητα ότι "οι άλλοι δεν μ΄αγαπούν". Το αποτέλεσμα είναι "η απώλεια της ασφάλειας". Η "ανάγκη ασφάλειας" είναι το πρώτο στοιχειώδες αίσθημα και ένστικτο πάνω στο οποίο οικοδομείται όλο το ψυχολογικό υπόβαθρο του ανθρώπου απ΄τη στιγμή που θα γεννηθεί. Αν αυτό χαθεί γκρεμίζεται όλο το οικοδόμημα. Η Σωτηρία, είναι η πίστη στην υιοθεσία μας από το Θεό. Και είναι "ελπιζομένων υπόστασις, έλεγχος πραγμάτων μη βλεπομένων". Είναι τόσο ισχυρή δύναμη που δεν μπορεί να την καταβάλει ούτε ο φόβος του έσχατου κοινού εχθρού της ανθρωπότητας, του θανάτου.Ο Κύριος ήρθε με τη θυσία Του να "..απαλλάξη τούτους όσοι φόβω θανάτου διά παντός του ζήν ένοχοι ήσαν δουλείας..".
Οι Πατέρες μας λένε ότι πίσω από τους λογισμούς κρύβονται συγκεκριμένα πάθη. Και ίσως γι΄αυτό τους επιτρέπει ο Θεός, για να καταλάβουμε τα βάθη της καρδιάς μας και να μετανοήσουμε. Για παράδειγμα πίσω από το λογισμό "δεν μ΄αγαπούν" που παράγει (και παράγεται από την) ανασφάλεια μπορεί να κρύβεται ολιγοπιστία, προσκόλληση στα γήινα ή ανθρωπαρέσκεια.
Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος μας λέει στον Λόγο ΛΗ "Περί του γνώναι τις εις ποιον μέτρον ευρίσκεται εκ των κινουμένων εις αυτόν λογισμών.", ότι όταν ο Θεός καταλάβει την καρδιά μας (και αυτό μας ζητάει ο Ίδιος, ΟΛΗ την καρδιά, και τη διάνοια) μέσω της μελέτης των όντων και του θαυμασμού μας για την τελειότητά Του, και μέσω της μελέτης και κατανόησης του πνευματικού πολέμου, τότε παύει η μάχη των λογισμών, και έρχεται πνευματική πληρότητα που εκχέεται και στους άλλους. Έτσι ώστε δεν νιώθουμε και δεν λέμε πια "δεν μ΄αγαπούν" αλλά αντιστρέφονται τα πράγματα και μεταβαίνουμε από τη "μειονεκτική θέση του θύματος" (ας την πούμε έτσι), στη δυνατή θέση του "υιού Θεού" που μπορεί πλέον να δίνει "εκ του πληρώματος του Κυρίου" που παίρνει. Αυτό μεταμορφώνει τον άνθρωπο πρώτα εσωτερικά και σταδιακά και εξωτερικά.Όλα αρχίζουν και τελειώνουν από το πως στεκόμαστε απέναντι στο Θεό, τι είναι για τον καθένα και πόσα του δίνει (απ΄την καρδιά του). Κάποιοι τα έδωσαν όλα, και έγιναν αληθινοί Άνθρωποι "κατ΄εικόνα και ομοίωσή Του.