Τετάρτη 12 Ιουλίου 2017




 
άνεμος πνέει
πολυπόθητη φυγή του ανθρώπου
επίκληση ενός φλεγόμενου ουρανού
προσευχή της καυτής άμμου
κι αγωνία του λευκού πανιού

να βρει μια θάλασσα μικρή
να ταξιδέψει το καράβι της ερήμου

μαριάνθη ντεβάκη

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Άνθη της πέτρας μπροστά στην πράσινη θάλασσα
με φλέβες που μου θύμιζαν άλλες αγάπες
γυαλίζοντας στ' αργό ψιχάλισμα,
άνθη της πέτρας φυσιογνωμίες
που ήρθαν όταν κανένας δε μιλούσε και μου μίλησαν
που μ' άφησαν να τις αγγίξω ύστερ' απ' τη σιωπή
μέσα σε πεύκα σε πικροδάφνες και σε πλατάνια.

Γ.Σ

Ανώνυμος είπε...

https://www.youtube.com/watch?v=xz9t6vkeov4

Θαλασσινός είπε...

.....Και όμως η δυνατότερη και καθαρότερη φωνή, δεν είναι της θάλασσας,
είναι αυτή ενός μικρού παιδιού.
Στέκει ψηλότερα από όλη τη ακαταλαβίστικη βουή όλων των ανθρώπων,
καί ας το έλεγε ο κόσμος προσευχή...