Τρίτη 27 Ιουνίου 2017

Ο Μητροπολίτης Ύδρας οφείλει να παραιτηθεί


Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
            Ο Μητροπολίτης Ύδρας κ. Εφραίμ οφείλει άμεσα να παραιτηθεί από τη θέση του Προέδρου της Τριμελούς εξ Αρχιερέων Επιτροπής, η οποία διαλέγεται με την αντίστοιχη Επιτροπή του Υπουργείου Παιδείας για το Πρόγραμμα των Θρησκευτικών στα σχολεία. Αυτό μετά την αντίθετη προς την δική του ενημέρωση – πρόταση, απόφαση της συνέλευσης της Ιεραρχίας της 27ης Ιουνίου 2017.

            Η  Ιεραρχία αποφάσισε ότι το θέμα  του προγράμματος των Θρησκευτικών δεν έκλεισε και επομένως δεν το έκανε δεκτό. Αυτός είναι ο λόγος που αποφάσισε  η τριμελής εξ Αρχιερέων Επιτροπή να συνεχίσει τον διάλογο «δια την παρακολούθηση του υλικού των νέων βιβλίων πριν αυτά τυπωθούν». Ο Μητροπολίτης Ύδρας στην εισήγησή του αποδέχεται το προτεινόμενο πρόγραμμα για τα Θρησκευτικά χρησιμοποιώντας  τη συνήθη λογική των ορθολογιστών. Υποστηρίζει ότι «ο εμπνευσμένος διδάσκων θα κάνει  ώστε το μάθημα των Θρησκευτικών να γίνει εξαιρετικά σπουδαίο μάθημα, που μπορεί να δώσει απαντήσεις απέναντι σε κρίσιμα υπαρξιακά ζητήματα...και να καταδείξει την τεράστια συμβολή της θρησκείας στο πνεύμα στην τέχνη και στον πολιτισμό». Δηλαδή το βάρος της ευθύνης της επιτυχίας ή όχι του μαθήματος των Θρησκευτικών δεν το έχει το ίδιο το πρόγραμμα, αλλά οι διδάσκοντες, που οφείλουν να είναι «εμπνευσμένοι»...
Επίσης από την όλη εισήγησή του λείπει παντελώς η λέξη «Ορθοδοξία», λείπει παντελώς η βοήθεια της Παράδοσής μας ως απάντησης στα κρίσιμα οντολογικά ζητήματα του ανθρώπου. Ο Μητρ. Ύδρας υποστηρίζει ακόμη ότι με το νέου τύπου μάθημα των Θρησκευτικών «καλλιεργείται στους μαθητές μια κουλτούρα διαλόγου», αγνοώντας ότι οι Πατέρες της Εκκλησίας και δη οι Απολογητές καλλιέργησαν τον θεολογικά και τον θρησκευτικό διάλογο.  Πώς λοιπόν μετά τα όσα είπε στην Ιεραρχία υπέρ του νέου προγράμματος των Θρησκευτικών θα μπορέσει να υποστηρίξει στην επιτροπή του Υπουργείου Παιδείας τα όσα αποφάσισε η Ιεραρχία; Δεν θα έχει πρόβλημα συνειδήσεως;
Με την ευκαιρία της εισηγήσεώς του ο Μητροπολίτης Ύδρας ελεεινολογεί την θεολογική κατάσταση στην Ιεραρχία. Διερωτώμενος  γιατί το μάθημα των Θρησκευτικών από το 1980 είναι υπό διαρκή αμφισβήτηση σχολιάζει: «Μήπως το πρόβλημα είναι ότι ως Εκκλησία και Ιεραρχία, εδώ και τόσες δεκαετίες δεν έχουμε θεολογικό λόγο; Η θεολογία απουσιάζει από την ποιμαντική μας, τα κηρύγματά μας, την καθημερινή ζωή της Εκκλησίας».  Στη συνέχεια διατυπώνει, χωρίς κάπου να θεμελιώνει, τη διαπίστωση ότι «η ελληνική κοινωνία, στη συντριπτική της πλειοψηφία δεν δέχεται την πνευματική αξία του μαθήματος, δηλαδή το λόγο ύπαρξης του μαθήματος στα προγράμματα Σπουδών του Σχολείου...και επί πλέον η κρίση αντανακλά μια βαθύτερη κρίση που αφορά τη θέση και το ρόλο της Ορθόδοξης Εκκλησίας μέσα στην Ελληνική κοινωνία».
Ο Σεβ. Ύδρας έδωσε την εντύπωση ότι μίλησε στην Ιεραρχία  ως εκπρόσωπος των «εκσυγχρονιστών» της κοινωνίας. Όσα είπε  είναι αυτά που υποστηρίζουν. Αλλά αυτοί είναι απέναντι από την Εκκλησία. Ο κ. Εφραίμ είναι εντός της Εκκλησίας και επομένως είναι μέρος αυτών που παρουσίασε ως προβλήματα Της, πολλά από τα οποία είναι πραγματικά. Τα μέλη της Ιεραρχίας και ο πιστός λαός θα ήθελε να ακούσει από τον Μητρ. Ύδρας πώς εκείνος λ.χ. έχει λύσει το πρόβλημα της προσέγγισης της νεολαίας, ή της αποτελεσματικότερης προσέγγισης της ιντελιγκέντσιας και όχι μόνο να εξαπολύει κεραυνούς που εντυπωσιάζουν, αλλά δεν οδηγούν σε αποτέλεσμα. Φυσικά δεν είναι λύση ο συσχηματισμός και η ταύτιση της Εκκλησίας με το υλιστικό φρόνημα της εποχής και τους εκπροσώπους του.
            Τέλος ο Μητρ. Ύδρας κάλεσε τους Αρχιερείς – και τον εαυτό του - να μην παρασύρονται από δημοσιογραφικά κείμενα, έντυπα και ηλεκτρονικά, «υποκινούμενα υπό αμφιβόλου ποιότητος ελατήρια συντεχνιακών και κομματικών συμφερόντων, στερουμένων επιστημονικής επάρκειας». Το κάλεσμα είναι προσβλητικό για το Σώμα της Ιεραρχίας, που, κατά την άποψη του, δεν έχει επάρκεια γνώσης και νου, ώστε να αντιληφθεί που σταματά το συμφέρον της Εκκλησίας, κλήρου και λαού, και πού αρχίζουν τα συντεχνιακά και κομματικά συμφέροντα.-

 Απο οτι φαινεται τα ουζα στην Αιγινα ειχαν την δικη τους σημασια. Ανθρωποι του ....οινοπνευματος.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τα παιδιά μου πηγαίνουν σε ξένο, αγγλόφωνο σχολείο, είναι δίγλωσσα, όπως και η σύζυγός μου, δεν διδάσκονται θρησκευτικά, παρά μόνο γενικά για τις θρησκείες, στο πλαίσιο του μαθήματος Social Studies. Επίσης, δεν πηγαίνουν κατηχητικό, πήγαν λίγο, αλλά βαρέθηκαν. Τα άλλα παιδιά που έρχονται στο κατηχητικό συνήθως δεν έρχονται εκκλησία, δεν ξέρουν τίποτα από εκκλησία, τα περισσότερα εννοώ. ...Τα δικά μου αναρωτήθηκαν "γιατί τα παιδιά που έρχονται στο κατηχητικό δεν έρχονται εκκλησία, που είναι και το σπουδαιότερο;". Και έπαψαν να πηγαίνουν κατηχητικό...

Εντούτοις, γνωρίζουν τα βασικά της πίστης μας, γνωρίζουν μικρές προσευχές, ξέρουν ότι όταν θα κοινωνήσουν υπάρχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις, όπως η συγχωρητικότητα (και όχι μόνο να μην έχουμε φάει το πρωί..), κρατάνε σε αρκετό βαθμό τις νηστείες, ακόμα γνωρίζουν αδρομερώς γιατί δεν είμαστε το ίδιο με τους Ρωμαιοκαθολικούς και τους Προτεστάντες (προέκυψε φυσικά το ερώτημα λόγω του πολυπολιτισμικού σχολείου). Δεν είναι φανατισμένα, αλλά έχουν επίγνωση ότι είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί (με προσέβαλε που ο μητροπολίτης Ύδρας χρησιμοποιεί τη λέξη "φονταμενταλιστής", προσβάλλει και τον άγιο γέροντά του, μακαριστό Ιερόθεο). Φυσικά, έχουν φίλους που δεν είναι το ίδιο πιστοί. Δεν τους κρίνουν, δεν τους απορρίπτουν, αλλά έχουν επίγνωση της διαφοράς.

Παράλληλα, όμως, έχουν μία εμπερική γνώση, ας μου επιτραπεί να πω, της παγίδας του αθεϊσμού και πανθεϊσμού, του πού οδηγεί: Αν σας έλεγα ότι συμμαθήτριά τους, γόνος πολύ γνωστής και ισχυρής οικογένειας, που λέει ότι δεν πιστεύει στον Χριστό, αλλά πιστεύει στη μετεμψύχωση, και ταυτόχρονα έχει επαφή ορατή με πνεύματα (...), θα με πιστεύατε; Και όμως... Είναι 12 ετών....Και σίγουρα αυτές οι εμπειρίες δεν είναι προϊόν της φαντασίας της...Οταν το είπε αυτό στα παιδιά μου, ἐνιωσαν πιο δυναμωμένα στην πίστη τους.

Ανώνυμος είπε...

Τα γράφω αυτά επειδή θέλω να καταλήξω σε αυτή την προτροπή:
Κατηχήστε τα παιδιά σας στο σπίτι, διαβάστε τους το βράδυ λίγη ώρα από το Ευαγγέλιο, απο το Γεροντικό, από ένα Βίο αγίου, από τα γραπτά του αγίου Σιλουανού. Δώστε τους παράδειγμα συγχωρητικότητας, μην διστάσετε να τους ζητήσετε συγγνώμη για κάτι που κάνατε άδικα ή καθ΄υπερβολή και τα στενοχώρησε. Μάθετέ τους να προσεύχονται, προσευχηθείτε μαζί με αυτά και κατά μόνας για αυτά. Πηγαίνετέ τα στην εκκλησία, στη λειτουργία, έστω στη μισή. Μάθετέ τα να κάνουν σωστά τον σταυρό τους. Διδάξτε τους 4-5 σύντομες εκκλησιαστικές προσευχές και το ¨Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με¨. Αν είστε μαζί και περνάτε από κάποια εκκλησία, μπείτε μέσα μαζί και σταθείτε να προσευχηθείτε ένα λεπτό, όχι απλά να ανάψετε κερί επιπόλαια. Οδηγήστε τα, όχι με το ζόρι, σε πνευματικό διακριτικό, που να το "έχει" με τα παιδιά....Και κυρίως προσευχηθείτε έμπονα, με μετάνοια, για εσάς και τα παιδιά σας και για όσους περισσότερους μπορείτε...

Η "κωνσταντίνεια περίοδος" της Εκκλησίας έχει παρέλθει οριστικά. Ο Καίσαρ είναι και πάλι ο Διοκλητιανός. Ακόμα και "κεφαλές", Πατριάρχες και αρχιερείς, μιλάνε με όρους πολιτισμικού μαρξισμού και δεν το καταλαβαίνουν οι δυστυχείς (ημιμαθείς όντες θεολογικά) ότι αναμασούν τα τσιτάτα που έχει λανσάρει η αποδομητική "Σχολή της Φραγκφούρτης" και τα παρακλάδια της. Τόσο πολύ έχει εκλαϊκευθεί η ορολογία του αντιχριστιανισμού. Η ίδια η ζυγαριά είναι πλέον ελλειμματική. Αν διαβάσει κανείς προσεχτικά την εισήγηση του αγίου Ύδρας, θα βρει μερικά τέτοια "μαργαριτάρια" μέσα, ανακατεμένα με τα καλά πετράδια. Αφήνω πια κάποιον άλλο μητροπολίτη, που μάλλον έχει υποστεί "αναμορφωτική" κατήχηση από τον φίλο του νεοκομμουνιστή Σταύρο Ζουμπουλάκη....Η μεταμαρξιστική κοινωνιολογία έχει γίνει ένα με τον επίσημο θεολογικό λόγο. Εφαρμόζεται η θεωρία του Γκράμσι και όλης της Νέας Αριστεράς : Κυριαρχία στην κοινωνία μέσω των εκπαιδευτικών θεσμών (βλ. Ακαδημία Βόλου). Λέγεται και "εισοδισμός". Παλαιά μαρξιστική τακτική και τεχνική και κάτι χάπατα χριστιανοί γίνονται όργανά της...

Η Εκκλησία κατέρχεται σιγά-σιγά στις κατακόμβες. Είναι δεδομένο...

Για όλους τους παραπάνω λόγους, μην περιμένετε κατήχηση από τα σχολεία και από την "επίσημη" Εκκλησία. Τα παιδιά μας θα τα κατηχήσουμε εμείς οι ίδιοι. Μην το φοβόμαστε. Είναι απλό και όμορφο. Αλλά θέλει υπομονή με τα παιδιά και επιμονή με τον κακό μας εαυτό... Και θέλει αγάπη στον Θεό και αγάπη στα παιδιά.
Δεν είμαστε οι σωτήρες των παιδιών μας. Αλλά τρεις μετάνοιες για εμάς και γι' αυτά, αργά το βράδυ ή νωρίς το πρωί, μπορούμε, βρε αδερφέ, να τις κάνουμε....Τα άλλα ας τα αφήσουμε στον Χριστό και την Παναγία Μητέρα Του...

Ευχαριστώ πολύ όσους κάνουν τον κόπο και διαβάσουν αυτές τις σκέψεις και να εύχονται.
Ι.

Ανώνυμος είπε...

Eυχαριστούμε για τά πολύ ωραία σας σχόλια αδελφέ ,που από ό,τι φαίνεται διαμενετε στο εξωτερικό

Ανώνυμος είπε...

Στην Αθήνα διαμένω φίλε. Νομίζεις όμως ότι η κοινωνία εδώ είναι λιγότερο αποχριστιανοποιημενη;

Ανώνυμος είπε...

Oχι δέν πιστεύω οτι ειναι λιγότερο αποχριστιανοποιημένη Η παιδεία έχει παύσει να είναι ελληνοκεντρική , το κατηχητικό είναι απηρχαιωμένο Ποτέ δέν κατάλαβα την έννοιά του από τότε που ήμουν και εγώ παιδί ,εκτός του να μαζεύονται όλα τά καλά παιδιά μαζί και δώσ΄του ελιτισμός και έτσι αντί για καλά γίνονται βλαμμένα Η οικογένεια καλείται να υποκαταστήσει όλες τις ελλείψεις ,αλλά και αυτή αδυνατεί να το κάνει Καί αφού η οικογένεια καλείται να μάθει μόνη της στά παιδιά μαθηματικά , φυσική , χημεία , ελληνική γλώσσα -- άν ακολουθήσει αυτό τον κλάδο σπουδών αλλιώς διόλου δέν μας ενδιαφέρει -- μουσική , γυμναστική , ξένες γλώσσες , ζωγραφική , ιστορία και θρησκευτικά , τότε γιατί να πάνε τά παιδιά στο σχολείο , απλώς για μία κοινωνικοποίση ; Δέν ξέρω πώς πέσαμε σέ όλη αυτή την παρακμή και σιγά σιγά μέ την απαξίωση των επιστημών θα έρθει και η απαξίωση της μάθησης Ας ελπίσουμε οτι αυτό το ΄΄ψευτορωμαίικο θα φύγει πίσω ΄΄ και οτι κάποιος φωτισμένος νούς θα θέσει τελείως διαφορετικές βάσεις στην εθνική παιδεία , δηλαδή η παιδεία που παρέχεται από το κράτος να είναι ελληνοκεντρική Ειναι πολύ γερή αυτή η φλέβα για να θρέψει όλα τά ελληνόπουλα και τά μεταναστόπουλα Θα πρέπει να γίνει η στοχοθέτηση, τί άνθρωπο θέλουμε να βγάλει το ελληνικό σχολείο και σέ κάθε στάδιό της ποιός είναι ο μαθησιακός στόχος