‘’ΚΑΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ’’, ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ Ο ΠΛΑΝΕΜΕΝΟΣ Δ. ΚΕΡΑΜIΔΑΣ

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

_____________________

Σε άρθρο στον διαδικτυακό ιστότοπο www.amen.gr, «Δημ. Κεραμιδάς : μαζί κηρύσσουμε τον Κύριο.  Καθολικοί και Ορθόδοξοι σε πορεία καταλλαγής», αναφέρεται σε ομιλία του κ. Δημήτρη Κεραμιδά, ο οποίος είναι διδάσκων στο Ποντιφικό Πανεπιστήμιο Angelicum της Ρώμης,  «που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της εκδηλώσεως ‘’Οικουμενική διάσταση του Χριστιανικού μας χρέους’’, η οποία διοργανώθηκε από την Κίνηση Καθολικών επιστημόνων και Διανοουμένων Ελλάδος και τη Λεόντειο Πατησίων, με αφορμή την ίδρυση του Τάγματος των Μαριανών Αδελφών» (amen.gr), όπου αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής : ‘’Καμιά Εκκλησία δεν μπορεί να διεκδικήσει για τον εαυτό της θέση ανωτερότητας ή εκκλησιαστικής αποκλειστικότητας απαιτώντας της επιστροφή των άλλων σ’ αυτήν».

 

Αμφισβητείται ξεκάθαρα η μοναδικότητα και η αυτοσυνειδησία της Ορθόδοξης Εκκλησίας.  Σίγουρα η εκκλησιολογική αυτή στρέβλωση του κ. Δημήτρη Κεραμιδά, δεν αποτελεί προέκταση ‘’ερμηνευτικής’’ επεξήγησης  τύπου ‘’terminus technicus’’.  Αυξάνονται δυστυχώς ανενόχλητα  οι φωνές, οι οποίες ξεκάθαρα αντιστρατεύονται τη μοναδικότητα και την αυτοσυνειδησία της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

 

Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, στο οποίον κανείς δεν αναφέρεται από αυτούς που στηρίζουν τα κείμενα της Συνόδου της Κρήτης στην ολότητά τους, λέγει : «Η Εκκλησία δεν είναι μόνο μία, αλλά και μοναδική.  Εν τω Κυρίω Ιησού δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν πολλά σώματα, κατά τον ίδιον τρόπον δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν εν αυτώ πολλές Εκκλησίες.  Εν τω θεανθρωπίνω αυτού σώματι η Εκκλησία είναι μία και μοναδική, όπως ο Θεάνθρωπος, ο  Χριστός, είναι ένας και μοναδικός»*.

 

Ούτε υπόδειξη  δεν υπάρχει  γι’ αυτούς, έστω και αν αντιστρατεύονται τη σχετική αναφορά  για την αυτοσυνειδησία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, του σχετικού Κειμένου της Συνόδου της Κρήτης. Φυσικά θα τεθεί συνεπακόλουθα ερώτημα, αφού και στο σχετικό Κείμενο της Κρήτης, τόσο η  ονομασία ‘’εκκλησίες’’, όσο και οι  εκκλησιολογικές προϋποθέσεις της Δήλωσης του Τορόντο, αντιστρατεύονται την αυτοσυνειδησία και τη μοναδικότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, πως θα υπάρξει υπόδειξη γι’ αυτούς;

 

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο κ. Δημήτρης Κεραμιδάς, αναφέρει το εξής : «Ερωτάται όμως με ποιες προϋποθέσεις εντάσσεται η Ορθοδοξία στο διάλογο με την Καθολική Εκκλησία.  Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας (2016) διακήρυξε πως η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει συνείδηση ότι αποτελεί την αυθεντική συνέχεια της  Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, ότι ομολογεί το Σύμβολο της Πίστεως και διαφυλάσσει την πατερική και συνοδική διδασκαλία των 7 Οικουμενικών Συνόδων (Μήνυμα § 1 και Εγκύκλιος § 2)».  Όμως θα πρέπει να προσθέσομε ότι  δεν υπάρχει ‘‘κίνδυνος’’ για καμιά καταδίκη ή έστω υπόδειξη γι’ αυτούς.  Οι καταδίκες και οι απειλές, είναι μόνο για όσους επιμένουν στην Ορθόδοξη ακρίβεια.

 

Ο προβληματισμός του κ. Δημήτρη Κεραμιδά, «Ερωτάται όμως με ποιες προϋποθέσεις εντάσσεται η Ορθοδοξία στο διάλογο με την Καθολική Εκκλησία», στον οποίο  απαντά ο ίδιος με αυτό που δυσκολεύει τις προϋποθέσεις αυτές, είναι τό ότι η Σύνοδος της Κρήτης διακήρυξε πως ‘’η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει συνείδηση ότι αποτελεί την αυθεντική συνέχεια της  Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, ότι ομολογεί το Σύμβολο της Πίστεως και διαφυλάσσει την πατερική και συνοδική διδασκαλία των 7 Οικουμενικών Συνόδων (Μήνυμα § 1 και Εγκύκλιος § 2)’’.  Αυτό δεν αποτελεί ξεκάθαρη  αμφισβήτηση όρων της Συνόδου της Κρήτης, από την οικουμενιστική όμως πλευρά;

 

*Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς «Δογματική της Ορθοδόξου Εκκλησίας» (Αναδημοσίευση από τη γαλλική μετάφραση στον Ορθόδοξο Τύπο, 29/6/2007)