Τα «παιδιά» της Σαμαρίνας στο σινεμά!

Ο Βασίλης Τσικάρας συνδυάζει την Ιστορία με τη μυθοπλασία σε ένα φιλμ ευρωπαϊκών αξιώσεων για την Εξoδο του Μεσολογγίου

Τα ελληνικά ανδραγαθήματα και ο πατριωτισμός των ηρώων της Ελληνικής Επανάστασης μεταφέρονται στη μεγάλη οθόνη. Η επική ιστορία 120 Βλάχων από τη Σαμαρίνα των Γρεβενών, οι οποίοι τον Απρίλιο του 1826 έσπευσαν να βοηθήσουν τους Μεσολογγίτες στην πολιορκία της πόλης τους (από εκεί βγήκε και το δημοτικό «Παιδιά της Σαμαρίνας»), σε λίγο καιρό αναμένεται να βγει στις σκοτεινές αίθουσες. Πρόκειται για το φιλμ με τίτλο «Εξοδος 1826», μια ταινία -την πρώτη ιστορική- που γυρίστηκε στη χώρα μας έπειτα από 40 χρόνια.

«Η προεργασία του φιλμ ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια, διότι θέλαμε να κάνουμε μεγάλη και σωστή έρευνα» εξηγεί ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος του φιλμ Βασίλης Τσικάρας. «Ανατρέξαμε σε ιστορικές πηγές, διάβασα ξανά το έργο του βαλκανιστή Αχιλλέα Λαζάρου για την προέλευση των Βλάχων, αλλά και απομνημονεύματα - με λίγα λόγια, ό,τι ιστορικό βιβλίο έχει γραφτεί πέρασε από τα χέρια μας. Επιπλέον, μιλήσαμε με καθηγητές του ΑΠΘ κι έτσι δημιουργήθηκε η πλοκή, η οποία "παντρεύει" τα πραγματικά ιστορικά στοιχεία, την προφορική παράδοσή μας και φυσικά τη μυθοπλασία. Δεν θα μπορούσε να γίνει μια ταινία χωρίς μυθοπλασία».

Αναλυτικότερα, η ιστορία του φιλμ μιλά για τη δύσκολη πορεία των αγωνιστών από τη Σαμαρίνα προς το Μεσολόγγι, προκειμένου να ενωθούν με τους Ελληνες που ήταν κλεισμένοι πίσω από τα τείχη της πόλης. Η διαδρομή τους, τα μυστικά περάσματα μέσα από βουνά, αλλά και οι σχέσεις τους με τις γυναίκες τους, που έμειναν πίσω, είναι μερικά από τα στιγμιότυπα που παρουσιάζονται. Από το φιλμ κάνουν πέρασμα ο Τούρκος φύλαρχος της Αρτας, αλλά και ο Ιμπραήμ Πασάς. Για την ιστορία, από τους συνολικά 120 Σαμαριναίους που πήγαν στο Μεσολόγγι, κατόρθωσαν να επιστρέψουν πίσω μονάχα οι 33.


Στο πρωταγωνιστικό καστ συναντάμε τον ηθοποιό Λεωνίδα Κακούρη, ο οποίος υποδύεται έναν από τους υπαρχηγούς, τη Μαρία Ανδρούτσου, τον Δημήτρη Παπαδόπουλο (ενσαρκώνει τον αγωνιστή Μίχο Φλώρο, υπό την αρχηγία του οποίου ξεκίνησαν από τη Σαμαρίνα), τον Αντώνη Σιώπκα, την Αγγέλα Βαγιωνά και αρκετούς ακόμη.

«Εχω την πεποίθηση ότι κάποιος που θα δει την ταινία θα γυρίσει στο σπίτι του έχοντας συνειδητοποιήσει πως οι Ελληνες μπορούμε να αλλάξουμε την τύχη μας μονάχοι μας. Δεν πρέπει να περιμένουμε κανέναν. Νομίζω ότι ένα τέτοιο φιλμ θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε ποια είναι η θέση και ο ρόλος μας στην κοινωνία, ειδικά αυτή την κρίσιμη περίοδο για τη χώρα μας» λέει ο κ. Τσικάρας.

Τα γυρίσματα διήρκεσαν συνολικά 35 ημέρες και έγιναν στα Γιαννιτσά, με την αμέριστη συμπαράσταση του δημάρχου Πέλλας, αλλά και του Συλλόγου Φίλων Ιστορίας και Αναπαράστασης Γιαννιτσών. «Μας άνοιξαν την αγκαλιά τους, μας φιλοξένησαν και φρόντισαν ακόμη να μας βρουν και τις κατάλληλες φορεσιές για το φιλμ. Αξίζει να γνωρίζετε ότι αυτή η ταινία βασίστηκε πολύ στην εθελοντική εργασία. Να φανταστείτε ότι ήρθαν στα Γιαννιτσά εθελοντές από την Καλαμάτα και τη Μάνη, προκειμένου να συμμετάσχουν στην παραγωγή. Προσπαθήσαμε, πάντως, η σκηνοθεσία του φιλμ να γίνει στα πρότυπα του ευρωπαϊκού κινηματογράφου».
«Αντί για χρηματοδότηση, λάβαμε ειρωνείες»
Στόχος των συντελεστών είναι το φιλμ να βγει στις αίθουσες τον Μάρτιο του 2017, ώστε να συμπέσει με τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου.
Οπως εξηγεί ο σκηνοθέτης, η ταινία είναι μια ανεξάρτητη παραγωγή, η οποία δεν βασίστηκε στην κρατική αρωγή, παρά μόνο στην ιδιωτική πρωτοβουλία: «Είναι παντελής η έλλειψη του κράτους από αυτό το φιλμ. Είχαμε κάνει κάποιες κινήσεις στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, όμως οι απαντήσεις που λάβαμε από αυτούς ήταν στα όρια της ειρωνείας. Προσπαθήσαμε να βρούμε μόνοι μας πόρους, έχοντας φυσικά τη βοήθεια κάποιων επιχειρηματιών οι οποίοι μας πίστεψαν, διότι η ελληνική Ιστορία μάς αφορά όλους. Μας έλεγαν κάποιοι "δεν θα τα καταφέρετε", όμως αυτή η άρνηση μας πείσμωσε. Ξέρετε, τα κινηματογραφικά πράγματα είναι λίγο αθηνοκεντρικά. Αν είσαι από τη Θεσσαλονίκη, είναι σαν να λέμε ότι είσαι από τον Αμαζόνιο!»
 Από τηΓιώτα Βαζούρα