Θάθελα πολύ ,
ν' αγιο γραφήσω
τη μορφή της !
Σε ξύλο παλιό ,
μεγάλης αντοχής ,
σαν την ψυχή της .
Με χρώματα
απλά και φυσικά ,
σαν τις αποχρώσεις
της καθημερινότητάς της !
Θα παίξω
με το κόκκινο
της ορμής ,
το πράσινο
της ελπίδας,
το φούξια
της τόλμης
και το πορφυρό
της υπερηφάνειας !
Φωτοστέφανο ,
το χρυσό της ,
κι ονομασία:
Η Αγία Θυσία !
π.θ.
μεγάλης αντοχής ,
σαν την ψυχή της .
Με χρώματα
απλά και φυσικά ,
σαν τις αποχρώσεις
της καθημερινότητάς της !
Θα παίξω
με το κόκκινο
της ορμής ,
το πράσινο
της ελπίδας,
το φούξια
της τόλμης
και το πορφυρό
της υπερηφάνειας !
Φωτοστέφανο ,
το χρυσό της ,
κι ονομασία:
Η Αγία Θυσία !
π.θ.
4 σχόλια:
έτσι ήτανε παλιότερα και στην Ελλάδα.
Η "αιώνια" Μάνα. Η ηρωίδα της ζωής.
Θυμίζει Νεπάλ.
Ο Μακρυγιάννης ξεκινάει τα "Απομνημονεύματα" με την περιγραφή της γέννησής του στο βουνό ενώ η μητέρα του μάζευε ξύλα.Έβαλε το μωρό πάνω στα ξύλα, τα φορτώθηκε στην πλάτη και επέστρεψε. Αδιανόητο σήμερα στον δυτικό κόσμο.Μόνο σε σκληραγωγημένους λαούς.
Δημοσίευση σχολίου