|  | 
Πως θα το φωνάζατε το σκυλάκι; Σίγουρα ούτε Τζακ, ούτε Φλος και άλλες τέτοιες αμερικανιές. Το καλό όνομα το είχαν και τότε! Ο Ξενοφών, ο ιστορικός, έγραψε για κυνηγόσκυλα και υποστήριξε ότι τα καλύτερα ονόματα είναι αυτά που έχουν μία ή δύο συλλαβές έτσι ώστε να μπορείς να τα φωνάζεις εύκολα.
Κανένα σκυλί δεν θα το φώναζαν Θρασύβουλο ή Θουκυδίδη. Το τι σήμαινε η ονομασία ήταν επίσης πολύ σημαντικό ζήτημα για τους αρχαίους, ονόματα που εκφράζουν ταχύτητα, θάρρος, δύναμη, εμφάνιση και ό,τι είχε σχέση με την εμφάνισή τους. Ο Ξενοφών φώναζε το σκύλο του "Όρμε".

Η πανέμορφη Αταλάντη φώναζε το σκύλο της "Αύρα" ενώ σε ένα αρχαίο αγγείο του 560 π.Χ. εμφανίζεται η Αταλάντη μαζί με άλλους ήρωες και τα σκυλιά τους να σκοτώνουν τον τρομερό Καλυδώνιο Κάπρο. Τα ονόματα των σκύλων στο αγγείο είναι "Ώθηση", "Διώκτης", "Εγέρτης", "Κόρακας", "Μάρψας", "Λαμπρός", "Εύβολος".
Ο Ρωμαίος ποιητής Οβίδιος μας δίνει τα ελληνικά ονόματα 36 σκύλων οι οποίοι ανήκαν στον Ακτίωνα και μερικά από αυτά είναι Τίγρης, Λαίλαπα, Αελλώ, Αρκάς. Ο Πολυδεύκης απαριθμεί ονόματα 15 σκύλων ενώ η μεγαλύτερη λίστα ονομάτων που είναι κατάλληλα για σκύλους έγραψε ο Ξενοφών.
Δημοφιλή ονόματα της αρχαίας Ελλάδας: Μαύρος, Λευκός, Μπλε, Φύλακας, Άνθος, Ξιφομάχος, Σφαγέας, Φθείρων, Γρήγορος, Πεισματάρης, Ευτυχής, Θαρραλέος, Φονιάς, Στιλέτο, Φύρδην Μίγδην, Ιππέας κ.α
Ο αγαπημένος σκύλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου ήταν ο Περίτας ενώ έδωσε και το όνομά του σε μία από τις πολλές πόλεις που έκτισε. Ο Αρριανός, ο βιογράφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, έλεγε ότι πρέπει να πιάνουμε το κεφάλι του σκύλου μας και να του λέμε "Μπράβο σου", "καλό κορίτσι" γιατί χρειάζονται ενθάρρυνση, άλλωστε έλεγε ο Αρριανός "οι σκύλοι ευχαριστιούνται με τα καλά λόγια όπως και οι άνθρωποι".
πηγή

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
3 σχόλια:
Ονόματα σκύλων: Φιντέλ Φιν Ερνέστο μάγκας αράπης μπούμπης λουλού..
:)
Τα αγαπάω τα ζώα, τα συμπονώ, τα ταϊζω ακόμα και αν είναι αδέσποτα, δεν μπορώ να τα βλέπω να υποφέρουν. Δεν θέλω όμως να μπαίνουν στο σπίτι ούτε να συγχρωτίζομαι πολύ μαζί τους. Φοβάμαι τις αρρώστιες.Νομίζω ότι οι ακρότητες που βλέπουμε (να ξαπλώνουν στους καναπέδες και στα κρεβάτια, να τρώνε απ΄το τραπέζι κτλ..) ξεπερνάει τη ζωοφιλία, είναι μια προβληματική συναισθηματική κατάσταση. Εξάλλου ποιος μας είπε ότι ένας σκύλος στειρωμένος, νωθρός και παχύς μέσα σε ένα διαμέρισμα είναι ευτυχισμένος; Τα ζώα θέλουν την φυσική τους κατάσταση, το χώμα και τη φύση. Τα βλέπεις στο μπαλκόνι, όταν περνάει απ΄το δρόμο "συμμορία" σκύλων, τρελαίνονται..
έχει παραγίνει το κακό με τα αδέσποτα, πρέπει να τα στειρώσουν οι Δήμοι και αν γίνεται κάπου να τα μαζέψουν..
Δημοσίευση σχολίου