Σάββατο 25 Ιουνίου 2016

«Θα γυρνούσα στην Ελλάδα αν...» -Διαδικτυακή πρωτοβουλία για να επιστρέψουν οι Ελληνες που έχουν φύγει στο εξωτερικό

Περίπου 250.000 Ελληνες έχουν πάρει τη μεγάλη απόφαση και έφυγαν για το εξωτερικό, από την αρχή της κρίσης. Μία διαδικτυακή πρωτοβουλία ψάχνει τρόπους για να τους... γυρίσει πίσω.
Πρόκειται για το «Braingain», το οποίο δημιουργήθηκε από Ελληνες νέους επιστήμονες και επαγγελματίες που βρίσκονται στο εξωτερικό, οι οποίοι φιλοδοξούν να ενώσουν τις φωνές τους και να κάνουν προτάσεις, προκειμένου να δημιουργηθούν οι συνθήκες που θα φέρουν πίσω στην Ελλάδα τη γενιά του λεγόμενου «brain drain».
«Με ερωτηματολόγια προσπαθούμε να καταλάβουμε τι θα ήθελαν να αλλάξει για να επιστρέψουν στη χώρα. Επίσης, προσπαθούμε να δώσουμε κίνητρα σε νεοφυείς επιχειρήσεις και σε όσους θέλουν να βρουν μία δουλειά προκειμένου να επιστρέψουν», εξήγησε ο Νίκος Θεοδωράκης, λέκτωρ Νομικής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και ένας από τους ανθρώπους πίσω από αυτή την πρωτοβουλία. Παράλληλα, όπως ανέλυσε μιλώντας στην ΕΡΤ, η πλατφόρμα αυτή προσπαθεί να δημιουργήσει συνεργασίες μεταξύ ακαδημαϊκών ιδρυμάτων της Ελλάδας και του εξωτερικού, προκειμένου Ελληνες που θέλουν να σπουδάσουν εκτός των συνόρων και να επιστρέψουν στη «βάση» τους, να το πράξουν μέσα από αυτή τη συνεργασία.
«Μία έρευνα, στην οποία συμμετείχαν πάνω από 3.000 Ελληνες που βρίσκονται στο εξωτερικό, έδειξε ότι θα επέστρεφαν αν υπήρχε έστω καλύτερη επαγγελματική προοπτική, χωρίς αυτό απαραίτητα να σημαίνει και καλύτερα χρήματα. Οι περισσότεροι από αυτούς θα επέστρεφαν ακόμη και με τα μισά χρήματα, γιατί θέλουν να είναι κοντά στην οικογένειά τους και να ζήσουν στην Ελλάδα, εξήγησε ο κ. Θεοδωράκης.
(Πέντε μέλη από τον πυρήνα του «Brain Gain» φωτογραφημένοι στον πολυχώρο The Hub όπου και παρουσιάστηκε η πρωτοβουλία στις 22 Ιουνίου.
Από αριστερά: Ορέστης Ομράν, Πόπη Καλαϊτζή, Νίκος Θεοδωράκης, Κωνσταντίνος Κυρανάκης και Αντώνης Κουρουτάκης).

Ανησυχία για το Brexit
Σε ό,τι αφορά το δημοψήφισμα και την απόφαση υπέρ της εξόδου από την ΕΕ, ο κ. Θεοδωράκης ανέφερε ότι υπάρχει έντονη ανησυχία ανάμεσα στους Ελληνες που ζουν και εργάζονται στη Μ. Βρετανία.



«Οι Ελληνες φοιτητές ανησυχούν γιατί τα δίδακτρα θα διπλασιαστούν όταν ολοκληρωθεί η αποχώρηση της χώρας από την ΕΕ. Οσο για τους εργαζόμενους, πολλοί από αυτούς θα πρέπει να αποχωρήσουν, επειδή θα χρειάζονται βίζα παραμονής. Ηδη αρκετοί σκέφτονται να φύγουν από τη χώρα», τόνισε ο κ. Θεοδωράκης. Δείτε την ιστοσελίδα του Braingain εδώ
Δείτε τα αποτελέσματα της έρευνας. Οι περισσότεροι από 3.000 νέοι και νέες που συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο σε λιγότερο από ένα μήνα φανερώνουν τη δίψα τους για προσφορά προς την Ελλάδα.

Θα γυρνούσα στην Ελλάδα αν...
  •     Μπορούσα να εργαστώ σε αντίστοιχο επάγγελμα χωρίς διαφθορά.
  •     Αλλαζε η φορολογική πολιτική στις νέες επιχειρήσεις.
  •     Με αντιμετώπιζαν με σεβασμό και αξιοκρατία.
  •     Το κράτος στήριζε ένα νέο μου ξεκίνημα.
  •     Ηξερα ότι θα αναγνωρίζονταν οι κόποι που έχω καταβάλει στην εκπαίδευσή μου.
  •     Υπήρχε πιθανότητα να αλλάξει η νοοτροπία των πολιτών.
  •     Εβγαινε από το μνημόνιο και υπήρχε μια σταθερά ανοδική πορεία, ώστε να αισθάνομαι ασφάλεια και να κάνω πλάνα για το μέλλον.
  •     Ηταν ένα σοβαρό κράτος που σέβεται τον πολίτη.
  •     Εβρισκα μια δουλειά που να με ικανοποιεί, με λιγότερα χρήματα, αλλά να ζω αξιοπρεπώς και να συμμετέχω σε μια ομάδα με δημιουργικούς συναδέλφους, που έχουν στόχο.
  •     Η πολιτική κατάσταση δεν μου προκαλούσε πια ανασφάλεια
     
Τι σου αρέσει περισσότερο στην καθημερινότητά σου στη χώρα που ζεις;
  • Σταθερότητα / Ασφάλεια / Ηρεμία 24,52%
  • Εργασιακές Συνθήκες και Ευκαιρίες 30,61%
  • Κρατική / Τοπική Οργάνωση και Ευνομία 38,27%
  • Πολιτική Κατάσταση 8,94%
  • Αξίες και Πολιτισμικά Χαρακτηριστικά 28,78%
  • Χαρακτηριστικά Πόλεων 15,12%
  • Αλλο 4,81%
Γιατί έφυγες από την Ελλάδα;
  • Για λόγους ανέλιξης / καριέρας 59,62%
  • Οικογενειακοί / προσωπικοί λόγοι 11,77%
  • Γιατί ήθελα να ζήσω την εμπειρία της ζωής σε μια άλλη χώρα 24,95%
  • Αλλο 6,91%
  • Για σπουδές 46,02%
Αναμένεις ότι θα επιστρέψεις στην Ελλάδα;
  • Σε 2-5 χρόνια 19,73%
  • Σε 5-15 χρόνια 28,98%
  • Οταν αποσυρθώ από την επαγγελματική μου δραστηριότητα  27,06%
  • Αμεσα 3,39%

Κατά το χρόνο της αναχώρησής σου ποιο θεωρούσες το μεγαλύτερο εμπόδιο για την επαγγελματική σου εξέλιξη;
  • Ανεργία 34,25%
  • Χαμηλοί μισθοί 43,13%
  • Αναξιοκρατία 57,23%
  • Περιορισμένη αγορά εργασίας / προοπτικές επαγγελματικής εξέλιξης 64,84%
  • Γραφειοκρατία 17,95%
  • Διαφθορά 31,91%
  • Φορολογία 16,99%
  • Αλλο 6,91%
Ποιο είναι το γενικότερο συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας σε σχέση με τη χώρα όπου μένεις;
  • Το κλίμα / Ο καιρός 36,22%
  • Οικογένεια / Προσωπικές σχέσεις 53,3%
  • Το ανθρώπινο δυναμικό 2,98%
  • Αλλο 4,53%
  • Οι νεοφυείς επιχειρήσεις 1,6%
  • Η γεωπολιτική της θέση 1,37%

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Σχεδόν όλοι έχουμε φίλους ή γνωστούς που έφυγαν λόγω κρίσης.Τι να πρωτοπούμε γι΄αυτό το θέμα. Τις τελευταίες δεκαετίες η εκπαίδευση και ο επαγγελματικός προσανατολισμός στόχευε κυρίως σε διορισμό στο Δημόσιο ή στελέχωση επιχειρησιακού τομέα. Υπήρχαν δεδομένα ευρωπαϊκής χώρας που ανατράπηκαν βίαια, εργασιακές σχέσεις, μισθοδοσία και κοινωνικές παροχές πάτωσαν, ενώ εκτοξεύτηκαν οι απαιτήσεις σε φόρους,ΦΠΑ κτλ..
Η αλήθεια είναι ότι η "βαλκανοποίηση" της χώρας, η αλλαγή του χαρακτήρα της και η εσωτερική υποτίμηση συντελείται βίαια, και υπάρχει ένα κλίμα του τύπου, "ο σώζων εαυτόν σωθήτω"..
Δεν "σώζεται" όμως ούτε στο εξωτερικό. Πολλοί είναι και εκεί άνεργοι, ζουν σε απρόσωπο περιβάλλον άλλης κουλτούρας, και η ζωή τους απέχει πολύ από το λεγόμενο "ευρωπαϊκό όνειρο" (σε αντιστοιχία με το παλαιότερο "αμερικανικό")..
Αν θέλουμε να δούμε τα πράγματα στη ρίζα τους, από την παιδική μας ηλικία, ταυτίζεται το νόημα της ζωής με κατανάλωση και φιλοδοξία (αλαζονεία του βίου). Ακόμα και η μόρφωση στην Ελλάδα πήρε την έννοια του επαγγελματικά επιτυχημένου τύπου, με χρήμα, συγκεκριμένο αυτοκίνητο, και "σεβασμό" της κοινωνίας. Μια κομπλεξική κατάσταση.
Μια στερημένη μεταπολεμική γενιά με προβληματικούς απογόνους. Και οι τελευταίοι, οι απόγονοι αυτών των απογόνων, χαμένοι χωρίς ταυτότητα. Το μοντέλο ζωής κατέρρευσε, τα είδωλα (χρήμα, φιλοδοξία-επίδειξη, καλοπέραση-καταναλωτισμός) εξανεμίστηκαν και τώρα μετά το γενικό delete ψάχνουμε την επανεκκίνηση.Ψάχνουμε να βρούμε τις πραγματικές αξίες της ζωής, σαν μια βάση να πατήσουμε για να βρούμε ταυτότητα.
Βλέπω την σύγχυση μετά τις μεγάλες ανατροπές. Επανεξετάζονται όλα. Η πόλη το χωριό η διανοητική ή χειρωνακτική εργασία, ο τρόπος ζωής, τι είναι απαραίτητο, τι δεν χρειαζόμαστε.. Όσοι έχουν ήδη δεθεί με καταστάσεις απλά σέρνονται από αυτές χωρίς να μπορούν να παρέμβουν, συνειδητοποιούν ότι συνεχώς μεγαλώνουν τα αδιέξοδα, η αδυναμία ανταπόκρισης και εξυπηρέτησης του παλιού μοντέλου.. Κάποιοι καταβάλονται. Κυρίως όσοι ήταν πολύ ενσωματωμένοι ψυχολογικά στο σύστημα και τις ψευδαισθήσεις του, και εξέλαβαν την κατάρρευσή του σαν προσωπική αποτυχία.. Κάποιοι έφτασαν στην αυτοκτονία, άλλοι ζουν με αντικαταθλιπτικά..
Παράλληλα όμως πολλοί αρχίζουν να περνούν τη διαχωριστική γραμμή προς την αποβολή του φόβου παρά όλα αυτά που συντελούνται.
Μέσα σε 5-6 χρόνια το τοπίο της κοινωνικής πραγματικότητας άλλαξε ριζικά και αυτό συνεχίζεται. Όχι μόνο δεν "πιάσαμε πάτο", όχι μόνο δεν σταθεροποιείται τίποτα, αλλά όποιος έχει μια στοιχειώδη επαφή με κάποια πράγματα ξέρει ότι ξαφνικά μέσα σε 2 χρόνια χρωστάνε οι πάντες στην εφορία (μέχρι κάποιο σημείο είχαν από τις "καλές εποχές" και πλήρωναν) εκτός φυσικά τα χρέη προς Τράπεζες. Αυτό διπλασιάζεται σχεδόν κάθε χρόνο. Που θα καταλήξει; Όλες οι επιχειρήσεις είναι καταχρεωμένες. Οι πόρτες ενώ είναι ανοιχτές για ένα μεροκάματο, ταυτόχρονα συσσωρεύουν πολλαπλάσια χρέη σε ασφαλιστικά ταμεία και εφορία. Μην ξεγελιόμαστε με κάποια εποχιακά πράγματα, είναι "εικονική πραγματικότητα". Η Ελλάδα κινείται σε αχαρτογράφητα νερά.