Aντί η σύναξη της Κρήτης να ξεκινήσει με θρηνητική αναφορά στους σφαγμένους Χριστιανούς της Αντιόχειας και της Νινευί, και να δοξάσει το μαρτυρικό κουράγιος τών κληρικών και των πιστών παιδιών του Χριστού στη Μέση Ανατολή, επελέγη να αρχίσει με μια αήθη και άδικη επίθεση εναντίον των διωκομένων του παλαίφατου και εξόριστου Πατριαρχείου Αντιοχείας και δι αυτού ενάντια στον συριακό λαό και την ηγεσία του.
πηγή
15 σχόλια:
Ίσως στα αγγλικά να έχει μεγαλύτερη απήχηση..
Dear trelogianni's audience, I would like to remind you, [for last time], that at 22:30 we have a "spiritual" appointment. This will end by the end of the Pan-Orthodox Council.
Yours sincerely
ft
Τι λέτε;Θα συνεχίσουμε;10 κ μισή.
Ok my friend and dear sister. That's very nice as we do it gladly.The spiritual appointment never ends for all, in every place, anytime we can, just for a little bit..We are all together through the Holy Sririt..mp
my friend? yes ok, but I think you recognised me, but me not! who are you?
We are all online friends. Especially because we have the same faith. I'm Maria Papadaki.
Ωραία ήταν, "ξεσκονίσαμε" και λίγο τα αγγλικά μας, είναι και καλοκαίρι και έχουμε λίγο πιο χαλαρή διάθεση.. Η προσφώνηση "αγαπητέ/η αδερφέ/η ή φίλε/η" είναι συνηθισμένη στα χριστιανικά ιστολόγια.So don't think that I recognised you. Είπα "sister" γιατί έγραψες τα αρχικά σου ft.Ελπίζω να μην παρεξήγησες κάτι.Να διορθώσουμε και τη λέξη "Spirit"..
Eπί της ουσίας τώρα. Η πρωτοβουλία για κοινή προσευχή είναι θετική και πάντα επίκαιρη. Σε κάποιες ενορίες ή μητροπόλεις υπάρχει μια κοινή ώρα που μπορεί να συμμετέχει όποιος θέλει. Εμείς μέσα από το λόγο του Κυρίου καταλαβαίνουμε ότι το θέλημά Του είναι η προσευχή ακόμα και όταν νομίζουμε ότι δεν αλλάζει κάτι, κυρίως γιατί μας κρατάει κοντά Του.Η κοινή προσευχή έχει μεγαλύτερη δύναμη όπως μας έχει πει.
Σχετικά με τα γεγονότα της Συνόδου, ξέρουμε ότι τα κείμενα έχουν προετοιμαστεί επί δεκαετίες και έχουν υπογραφεί. Θεωρούσαν ότι δεν θα υπήρχαν αντιδράσεις παρά μόνο από μεμονωμένους ανθρώπους. Βλέπουμε ολόκληρες εκκλησίες να μην συμμετέχουν. Το θέμα είναι ότι υπάρχουν και άλλοι λόγοι και δεν είμαι σίγουρη ότι πρόκειται για καθαρά δογματικές διαφωνίες. Θα δείξει.
Υπάρχει ευτυχώς μεγάλη κινητοποίηση στο Άγιο Όρος. Τα τελευταία χρόνια ίσως και λόγω ευρωπαϊκών χρημάτων που πήραν για συντήρηση των μοναστηριών υπήρχε αφωνία και αδράνεια όπως ομολογούν οι ίδιοι οι μοναχοί. Σήμερα βλέπουμε κάτι να αλλάζει. Κάποια συμπεράσματα (ίσως όχι τελικά) για διάφορα πράγματα πιστεύω να βγουν σταδιακά το επόμενο διάστημα.
Πάντως, γενικά στην κοινωνία, σχεδόν κανείς δεν ασχολείται.Έτσι κι εμείς λέμε τους προβληματισμούς μας σε κάποια χριστιανικά ιστολόγια. Πιστεύω ότι όταν αυτό γίνεται με ειλικρίνεια και πόνο για την αλήθεια, και το καλό της Πίστης μας, είναι θετικό γιατί διαμορφώνεται συνολικά μια προσέγγιση που επηρεάζει ανθρώπους που μπορούν να κάνουν ουσιαστικότερες παρεμβάσεις στα πράγματα. Θα δούμε τι μέλλει γενέσθαι από δω και πέρα. Πάντως όλοι συμφωνούμε ότι η Σύνοδος είναι ένα καθοριστικό γεγονός κυρίως για λόγους συνειδητοποίησης κάποιων πραγμάτων για την "επόμενη μέρα".
spirit μεν spiritulity and spiritual δε.είναι σωστό.
Χάρηκα λοιπόν κι εγώ που σε γνώρισα, μάλλον είσαι η ίδια που σχολίασες σε προηγούμενη ανάρτηση (Σοφίας Ντρέκου) και εγώ είμαι η Φωτεινή. ή ft ή ή..Κι εγώ νοιώθω άνετα απλά με παραξένεψε το γεγονός ότι κάποιος αποκάλυπτε εμένα, κι όχι τον εαυτό του, επειδή δεν το συνηθίζω εγώ αυτό. Τα αγγλικά από τρέλα αλλά όχι από "ψώνιο" τα χρησιμοποίησα, γιατί στις εκκλήσεις κανένας -πλην ενός-δεν αποκρίθηκε. Οπότε έκανα πλάκα, του τύπου να τα πω...σε ποια γλώσσα ρε παιδιά τα καταλαβαίνετε;
Για το επίμαχο θέμα, νομίζω, θα πάρει θέση το Αγιώνυμον Όρος. Καλά που υπάρχουν και αυτοί οι γεροντάδες και μας ξελασπώνουν..όπως επίσης υπάρχουν και οι πολλοί καλοί μας (έστω λίγοι) θεολόγοι που ορθοτομούν τον λόγον της Αληθείας. Ας μη ξεχνάμε ότι λόγω των θεολόγων δεν έγινε η "ένωση" επί Αθηναγόρα.
«… Εδώ την 15ην Ιουλίου του 1054 ένας καρδινάλιος Ουμβέρτος κατέθηκεν εις την αγίαν Τράπεζαν της Αγιάς Σοφιάς, που θα επισκεφθήτε αύριον, ένα λίβελλο, κατά του Πατριάρχου Μιχαήλ Κηρουλαρίου. Και ο Κηρουλάριος απήντησε, δεν ηξεύρω καλά αν έκαμε να απαντήση η όχι, αλλ’ εν πάση περιπτώσει απήντησε. Και αυτοί οι δυο λίβελλοι, αυτά τα δυο γράμματα, ωνομάσθησαν σχίσμα. Σχίσμα ουδέποτε εκηρύχθη, μήτε από την Ρώμην, ούτε από την Ανατολήν, αλλά το εζήσαμεν 900 χρόνια. Με πολλάς συνεπείας, με πολλάς καταστροφάς. Το εζήσαμεν 900 χρόνια! Χωρίς να έχης αδελφόν να του λες πόσο τον αγαπάς! Και ξαφνικά μίαν ημέραν του Δεκεμβρίου του 1963, ανέγνωσα εις τον Τύπον, ότι ο πάπας απεφάσισε να μεταβή εις τα Ιεροσόλυμα, και χοροστατών εις μίαν Εκκλησίαν εδώ γειτονικήν, ανεκοίνωσα, ότι θα ζητήσω να τον συναντήσω. Ήλθα εδώ (και) εξέδωκα ανακοινωθέν δια του Associated Press να συναντηθώμεν. Ο σταθμός του Βατικανού απήντησε, και την 5ην Ιανουαρίου του 1964 συνηντήθημεν εις τα Ιεροσόλυμα, την 9ην της νυκτός, εις την κατοικίαν του Πάπα. Κι όταν είδε ο ένας τον άλλο, αι χείρες μας ήνοιξαν αυτομάτως. Ο ένας ερρίφθη εις την αγκάλην του άλλου. Όταν μας ηρώτησαν πως εφιληθήκαμεν, αδελφοί, ύστερα από 900 χρόνια – Ερωτάς πως; Επήγαμε οι δυο μας χέρι με χέρι εις το δωμάτιόν του, και είχαμεν μίαν μυστικήν ομιλίαν οι δυο μας. Τι είπαμεν; Ποιός ξέρει τι λέγουν δυο ψυχές όταν ομιλούν! Ποιός ξέρει τι λέγουν δυο καρδίαι, όταν ανταλλάσσουν αισθήματα! Τι είπαμεν; Εκάμαμε κοινόν πρόγραμμα, με ισοτιμίαν απόλυτον, όχι με διαφοράν. Και έπειτα εκαλέσαμεν τας συνοδείας ημών, ανεγνώσαμεν ένα κομμάτι από το Ευαγγέλιον, και είπαμεν το «Πάτερ ημών» και προσεφώνησα εγώ πρώτος. Και είπαμεν ότι ήδη ευρισκόμεθα εις την οδόν εις Εμμαούς, και πηγαίνομεν να μας συναντήση ο Κυριος εν τω κοινώ αγίω Ποτηρίω. Ο Παπας απαντών μου προσέφερε άγιον Ποτήριον. Δεν ήξευρεν ότι εγώ θα μιλούσα δι’ Αγιον Ποτήριον, ούτε ήξερα ότι θα μου προσέφερεν Αγιον Ποτήριον! Τι είναι; Συμβολισμός του μέλλοντος. Το ’65 εσηκώσαμεν το Σχίσμα, εις την Ρωμην και εδώ, με αντιπροσώπους μας εκεί και αντιπροσώπους εκείθεν εδώ. Και τον Ιούλιον του ’67 ήλθεν ο Πάπας εδώ. Ευκολώτερον να μετεκινείτο ένα βουνό από την Ιταλίαν, λ.χ. τα Απέννινα, και να έλθουν εδώ, παρά να έλθη ο Πάπας εδώ. Δια πρώτην φοράν εις την ιστορίαν. Ήλθον και άλλοτε Πάπαι, αλλά αιχμάλωτοι. Εγένοντο τελεταί εις τον πατριαρχικόν ναόν, τον υπεδέχθην επάνω εις το Γραφείον μου, το οποίον θα το δήτε, και εκεί είχαμεν άλλην ομιλίαν και συνεφωνήσαμεν να συναντηθώμεν μίαν ημέραν εκεί, όθεν εξέβημεν. συνεχίζεται στο επόμενο σχόλιο
η συνέχεια:
» Εως το 1054 είχαμε πολλάς διαφοράς. Και εις τούτο και εις το άλλο. Το φιλιόκβε. Η προσθήκη εις το ‘Πιστεύω’ έγινε τον 6ον αι. και το εδέχθημεν, επί 6 αιώνας. Και τόσας άλλας διαφοράς. Αλλά ηγαπώμεθα. Και όταν αγαπώνται οι άνθρωποι, διαφοραί δεν υπάρχουν. Αλλά το 1054 που επαύσαμεν να αγαπώμεθα, ήλθαν όλες οι διαφορές. Ηγαπώμεθα και είχομεν το ίδιον μυστήριον. Το ίδιον βάπτισμα, τα ίδια μυστήρια και ιδιαιτέρως το ίδιο Άγιον Ποτήριον. Τωρα που ξαναγυρίσαμεν εις το 54, διατί δεν ξαναγυρίζομεν και εις το Άγιον Ποτήριον; Υπάρχουν δυο δρόμοι: Ο Θεολογικός διάλογος. Και έχομεν τους θεολόγους εκατέρωθεν, οι οποίοι μελετούν το ζήτημα της επανόδου εις τα παλαιά. Και επειδή δεν έχω πολλές ελπίδες από τον θεολογικόν διάλογον – δεν έχω, να με συγχωρήσετε οι θεολόγοι, είσθε κάμποσοι θεολόγοι εδώ μέσα – δι’ αυτό εγώ προτιμώ τον διάλογο της αγάπης. Να αγαπηθούμε! Και τι γίνεται σήμερα; Πνεύμα μέγα αγάπης εξαπλώνεται υπέρ τους Χριστιανούς Ανατολής και Δύσεως. Ήδη αγαπώμεθα. Ο Πάπας το είπε: απέκτησα έναν αδελφόν και του λέγω σ’ αγαπώ! Το είπα και εγώ: Απέκτησα έναν αδελφό και του είπα σ’ αγαπώ! Πότε θα έλθη αυτό το πράγμα; Ο Κύριος, το ξέρει. Δεν το ξέρομε. Αλλά εκείνο το οποίο ξεύρω, είναι ότι θα έλθη. Πιστεύω, ότι θα έλθη. Διότι δεν είναι δυνατόν να μη έλθη, διότι ήδη έρχεται. Διότι ήδη εις την Αμερικήν μεταλαμβάνετε πολλούς από το Άγιον ποτήριον και καλά κάνετε! Και εγώ εδώ, όταν έρχωνται Καθολικοί η Προτεστάνται και ζητούν να μεταλάβουν, τους προσφέρω το Άγιον Ποτήριον! Και εις την Ρώμη το ίδιο γίνεται και εις την Αγγλίαν και εις την Γαλλίαν. Ήδη έρχεται μοναχό του. Αλλά δεν κάνει να έλθη από τους λαϊκούς και από τους ιερείς. Πρέπει να είναι σύμφωνος και η Ιεραρχία και η Θεολογία. Γι’ αυτό λοιπόν προσπαθούμε να έχωμεν και θεολόγους μαζί, δια να έλθη αυτό το μεγάλο γεγονός, του Παγχριστιανισμού. Και μαζί με αυτό το μεγάλο γεγονός, θα έλθη μίαν ημέραν το όνειρόν μας της Πανανθρωπότητος. Εγώ έζησα επτά πολέμους. Και είδα πολλάς καταστροφάς, πολύ αίμα, να χυθή. Και όλοι οι πόλεμοι είναι εμφύλιοι, αδελφικοί… Και η έλευσίς σας ενταύθα μου ενισχύει αυτήν την πίστιν, ότι η μεγάλη ημέρα και επιφανής του Κυρίου, η συνάντησις εις το ίδιον άγιον Ποτήριον θα έλθη…».
Ευλογείτε αδερφοί μου λοιπόν, πάω για την "συνάντησή μας"!
Η φράση "Να διορθώσουμε και τη λέξη "Spirit".." ήταν για μένα, γιατί από βιασύνη έγραψα λάθος τη λέξη ("the Holy Sririt..")
Σε είπα με το όνομά σου στην άλλη ανάρτηση όχι για να "αποκαλύψω" κάτι, αλλά γιατί τα σχόλιά σου ήταν είτε επώνυμα είτε με τα αρχικά σου, οπότε φαινόσουν έτσι κι αλλιώς. Δηλαδή νόμιζα ότι ήθελες να φαίνεται το όνομά σου. Ελπίζω να μην ήταν αδιακρισία.
Πιστεύω όμως ότι δεν είναι σημαντικό αυτό το θέμα, αν είναι κάποιο σχόλιο επώνυμο ή ανώνυμο.Ούτε νομίζω ότι ενδιαφέρει ιδιαίτερα κανένα.. Κι εγώ όταν διαβάζω ένα οποιοδήποτε σχόλιο δεν με ενδιαφέρει αν έχει κάποιο όνομα ή δεν έχει. Έτσι κι αλλιώς, ακόμα και αν έχει, δεν γνωρίζει ο ένας τον άλλο οπότε είναι σχεδόν χωρίς νόημα. Ίσως μόνο για να δούμε αν είναι άντρας ή γυναίκα.
Το θέμα του Αγίου Όρους είναι σημαντικό γιατί ο π. Σάββας είπε ότι με την σύμφωνη γνώμη πολλών πατέρων θα προχωρήσουν σε διακοπή κοινωνίας οπότε όπως καταλαβαίνουμε με την αδιαλλαξία αυτής της Συνόδου τα πράγματα μπορεί να καταλήξουν σε νέο σχίσμα όπως του παλαιού ημερολογίου.Θα δούμε φυσικά τις τελικές αποφάσεις και τη στάση των διαφωνούντων επισκόπων όπως ο Σ.Πειραιώς κ.α.
Eίμαστε στην κόψη του ξυραφιού, βλέπουν την κατάσταση, την σύγχυση του κόσμου και προχωρούν ακάθεκτοι. Ο άλλος ο επίσκοπος Χονγκ-Κονγκ μας είπε ότι το πρόβλημά του είναι αν θα φάνε οι Κινέζοι λάδι από ρύζι. Έλεος δηλαδή.
Τα πραγματικά προβλήματα με τα οποία περιμένουμε να ασχοληθούν είναι η ραγδαία μετάλλαξη των λεγόμενων Ορθόδοξων χριστιανικών κοινωνιών σε άθεες, υλιστικές, ορθολογιστικές δυτικού τύπου κοινωνίες, πολιτικά ορθές, με αποδεκτές όλες τις διαστροφές.. (για όλα αυτά φροντίζει και η καλή μας κυβέρνηση).Οι εκκλησίες έχουν αδειάσει. Όσοι παραμένουν είναι ηλικιωμένοι. Σε λίγα χρόνια δεν ξέρω ποια θα είναι η εικόνα της Ορθοδοξίας (χωρίς να θεωρώ ότι το μόνο κριτήριο είναι αυτό.. ακόμα και αν οι ναοί είναι γεμάτοι, κοιτάζουμε την ουσία, την χλιαρότητα και την αποστασία μας). Ο Θεός βοηθός.
Αμήν. Έχει ο Θεός..υπάρχει προζύμι. Υπάρχει. Ας μας αξιώνει να είμαστε πάνω στο καραβάκι Του..
Καλημέρα!!! Φωτ
Καλημέρα και από μένα.Η Εκκλησία-Σώμα Χριστού είναι "η Γυνή η περιβεβλημένη τον ήλιο" όπως βλέπουμε στην Αποκάλυψη. Είναι ανίκητη.Όσο περνάει ο καιρός θα λιγοστεύουν "οι λοιποί του σπέρματος αυτής" και θα καταδιωχθούν άγρια ίσως και με αφανείς τρόπους. Θα είναι κάποια στιγμή σαν "ξένο σώμα" μέσα στον "κόσμο". Ήδη υπάρχουν οι γνωστοί περιθωριακοί χαρακτηρισμοί σε όσους αντιδρούν.
Ο επ. Αλβανίας που μέχρι να μάθουμε πέντε βασικά πράγματα για τον οικουμενισμό, θαυμάζαμε για το έργο που έκανε στην ισοπεδωμένη πνευματικά από το άθεο κομμουνιστικό σύστημα Αλβανία, ακούμε να λέει ότι το μόνο πρόβλημα είναι ο εγωκεντρισμός(!!). Ο άλλος επίσκοπος, ο Αφρικής που ακούγαμε από ανθρώπους που πήγαιναν ταξίδια στην Αίγυπτο ότι έκανε τεράστιο έργο, τώρα ακούμε να λέει ότι δεν έχουν ανάγκη από θεολογικά μαθήματα. Εμείς τώρα τι να πούμε; Δεν παριστάνουμε τους ειδήμονες αλλά μερικά πράγματα βγάζουν μάτι.
Το Βατικανό είναι ένα πολιτικό κράτος. Είναι μάλλον το "μικρό κέρας" που θα καθυποτάξει τα πάντα σύμφωνα με τον πρ. Δανιήλ και την Αποκάλυψη. Έχει όλο τον πλούτο, την ισχυρότερη Τράπεζα (του "Αγίου Πνεύματος"), διασυνδέσεις με μασονία και Εβραίους, είναι το "θρησκευτικό" κέντρο παγκόσμιων αποφάσεων. Ο Παπισμός είναι αίρεση και πηγή αιρέσεων. Όλα αυτά είναι γνωστά.Τα έχουν πει αναλυτικά οι Άγιοί μας. Παρόλα αυτά επιμένουν ακάθεκτοι..
Ο Κύριος μας είπε ότι θα δούμε "το βδέλυγμα της ερημώσεως το ρηθέν δια Δανιήλ του προφήτου, εστώς εν τόπω αγίω", και τότε η "Γυνή" θα καταδιωχθεί. Εξάλλου βλέπουμε και στην Αποκάλυψη ότι από ένα σημείο και μετά δεν μιλάει πια για εκκλησίες παρά μόνο για την Γυναίκα που φεύγει στην έρημο και τον διωγμό εναντίον των λοιπών του σπέρματος αυτής. Δεν ξέρουμε πόσο μακρινά είναι αυτά, βλέπουμε όμως τα γεγονότα ότι οδηγούν σε αυτή την κατεύθυνση. Η πορεία είναι παράλληλη και με τα πολιτικά γεγονότα. Η κυβέρνηση δήλωσε ότι το 2017 θα είναι έτοιμη η ηλεκτρονική κάρτα.Ο Θεός μαζί μας.
Είναι πολλά χρόνια (15;;) που ο Αλβανίας έδειξε ότι είναι Οικουμενιστής. Τόσα χρόνια, όσα και ο Βόλου.
Σχετικά με την Αποκάλυψη, η μακαριστή γερόντισσα Ακυλίνα της Σίψας, όταν την ρωτούσαν για την Αποκάλυψη του Ιωάννη, απαντούσε μ'έναν σαλό τρόπο, "ποτέ μου δεν την διάβασα!", εννοώντας βέβαια, ότι δεν έχει πνευματική ωφέλεια το νήπιον τα πνευματικά (ως προς τα πνευματικά).
Δεν πα να δήλωσε η κυβέρνηση ότι το '17 θα είναι έτοιμη η κάρτα; Σε ένα χρόνο, μπορεί να έχουν γίνει άλλα!
...και για να μην παρεξηγηθώ, το σχόλιο για την Αποκάλυψη αφορά καθαρά εμένα: το πνευματικό νήπιον.Κανέναν άλλον. Δεν θέλω να σκέφτομαι το τέλος, ας έρθει, ας μας δώσει ο Θεός κουράγιο να τα αντιμετωπίσουμε..μια αγκαλίτσα Του. Το θέμα είναι τώρα τί κάνουμε.
φτ
Χωρίς να θέλω να κουράσω, ούτε να τραβήξω άλλο τη συζήτηση, αφού ανοίχτηκε αυτό το θέμα θα πω μερικά πράγματα για να μπουν σε μια σωστή βάση.
Καταρχήν όλοι είμαστε πνευματικά νήπια. Ο Απ. Παύλος λέει ότι "όποιος νομίζει ότι έμαθε κάτι καλά, δεν έμαθε ακόμα τίποτα, καθώς πρέπει να το μάθει". Αλίμονο στον άνθρωπο που νομίζει ότι έφτασε κάπου.Λέει ακόμα "Όποιος νομίζει ότι στέκεται όρθιος (πνευματικά) ας προσέξει να μην πέσει".
Από την άλλη η ίδια η Αποκάλυψη ξεκινάει με τον μακαρισμό εκείνων που την διαβάζουν "Μακάριος ο αναγινώσκων και ο ακούων τους λόγους της προφητείας, και τηρών τα γεγραμμένα εν αυτή, διότι ο καιρός είναι εγγύς".
Η Αποκάλυψη δεν είναι ένα "τρομοκρατικό" βιβλίο. Μιλάει για την ουράνια πραγματικότητα, για την πνευματική κατάσταση των πιστών (7 εκκλησίες), για την καταστροφή της Βαβέλ, του κοσμικού δαιμονικού συστήματος της αποστασίας, και την Νέα Ιερουσαλήμ την "Γυνή του Αρνίου" την Ουράνια Βασιλεία και αιώνια κατοικία του Θεού μετά των ανθρώπων. Επομένως είναι το πιο χαρμόσυνο βιβλίο, παρά τα καταστροφικά γεγονότα (τα οποία είναι κυρίως πνευματικά).
Όταν λέει ότι ο καιρός είναι εγγύς και απευθύνεται στους ανθρώπους όλων των γενεών προφανώς εννοεί το πέρασμα από αυτή τη ζωή στην άλλη μέσω του φυσικού θανάτου.Ο πιστός άνθρωπος δεν φοβάται το θάνατο. Μάλιστα όταν φτάσει σε πνευματικό ύψος λαχταράει να συναντήσει τον Κύριο όπως ο Απ. Παύλος που έλεγε "θέλω να φύγω από το σώμα και να είμαι μετά του Κυρίου, γιατί είναι πολύ πλέον καλύτερα".
Φυσικά εμείς δεν έχουμε φτάσει εκεί. Φυσικά φοβόμαστε. Αυτό που λες "Δεν θέλω να σκέφτομαι το τέλος, ας έρθει, ας μας δώσει ο Θεός κουράγιο να τα αντιμετωπίσουμε..μια αγκαλίτσα Του." είναι η φυσική αντίδραση όλων μας.
Όμως οι Πατέρες και οι ασκητές όταν κρατούσαν κρανία για να σκέφτονται το θάνατο ή όταν μιλούσαν για "μνήμη θανάτου", αυτό δεν είχε καμιά σχέση με την έννοια του τέλους ή το κοινό αίσθημα ότι κάποτε θα πεθάνουμε.
Ο Γ.Σωφρόνιος το εξηγεί πολύ αναλυτικά. Η "μνήμη θανάτου" είναι μια "άχρονη κατάσταση" πνευματικής όρασης της αιωνιότητας που ξεκολλάει την καρδιά από τα γήινα. Δεν περιέχει το κοινό αίσθημα του φόβου (ως ένστικτο επιβίωσης), αλλά αντίθετα την "φρίκη να αποδειχτούμε ανάξιοι ενός Τέτοιου Θεού" (κράτα το νου σου στον Άδη) ταυτόχρονα με την ελπίδα και ανεκλάλητη χαρά ότι θα ζήσουμε για πάντα με Αυτόν που "μας αγάπησε και μας εξαγόρασε με το Τίμιο Αίμα Του" (και μη απελπίζου).
Η Αποκάλυψη σχετίζεται με τα λόγια του Κυρίου, του Απ. Παύλου, και των Προφητών, κυρίως του Δανιήλ, ο οποίος λέει φοβερά πράγματα για τις έσχατες μέρες.
(συνεχίζεται)
Καταρχήν υπάρχει το όνειρο του Ναβουχοδονόσορα με κάποιο άγαλμα που συμβολίζει τις μεγάλες αυτοκρατορίες της ιστορίας μέχρι την τελευταία σημερινή παγκοσμιοποιημένη που την παραλληλιζει με μείγμα πηλού-σιδήρου και εξηγεί ότι τότε θα είναι αναμεμιγμένοι λαοί γλώσσες, φυλές αλλά όπως δεν ενώνονται αυτά τα δύο συστατικά, έτσι και αυτοί δεν θα είναι πραγματικά ενωμένοι.
Και σε άλλο κεφάλαιο κάνει φοβερή περιγραφή των σημερινών δυνατοτήτων ανθρώπινου ελέγχου, αθεϊας (δεν υπήρξε ποτέ ιστορικά σε μεγάλη κλίμακα), ανατροπής "καιρών και νόμων", "καταπάτησης της αλήθειας" και του "αγίου θυσιαστηρίου".
Δυστυχώς σήμερα την προφητευμένη εποχή της σύγχυσης και των ψευδοπροφητών όπως είπε ο Κύριος, βλέπουμε παρερμηνείες, χρονολογικό ορισμό από μάρτυρες της Σκοπιάς, Πεντηκοστιανούς, Μορμόνους αλλά ακόμα και από Ορθόδοξους είτε για Β΄Παρουσία είτε για γεγονότα αναλαμπής, παράδοσης Κων/πολης στους Έλληνες κτλ..
Φυσικά είμαστε αντίθετοι με ΟΛΑ ΑΥΤΑ. Κανείς δεν μπορεί να παριστάνει τον προφήτη γιατί γίνεται ψευδοπροφήτης και αιτία κλονισμού της πίστης, και απώλειας υγιών πνευματικών αντανακλαστικών ετοιμότητας για αγώνες ή δύσκολες καταστάσεις απομόνωσης ή διωγμού.
Αυτό όμως που μας είπε ο Ίδιος ο Κύριος είναι να βλέπουμε τα σημεία των καιρών. Όσοι δεν τα βλέπουν τους χαρακτήρισε "υποκριτές" που ενώ διακρίνουν τα σημεία του ουρανού και τον καιρό, δεν διακρίνουν πνευματικά γεγονότα και κυρίως το μεγάλο έργο της Σωτηρίας μας.
Τον τελευταίο αιώνα υπάρχουν πολύ μεγάλα γεγονότα, αδιαμφισβήτητα, όπως η συγκρότηση των Εβραίων σε κράτος οι οποίοι ξέρουμε ότι επί χιλιάδες χρόνια περιμένουν τον μεσσία τους. Αυτά και πολλά άλλα δεν μπορούμε να τα παραβλέψουμε.
Από κει και πέρα "η ζωή μας και η πνοή μας είναι στα Χέρια Του" όπως λέει η Γραφή, "και οι τρίχες της κεφαλής μας είναι μετρημένες" και για τον καθένα μας έχει ένα ιδιαίτερο σχέδιο και Πρόνοια με βάση το αιώνιο καλό μας. Δεν υπάρχει λοιπόν λόγος για κανένα φόβο. Το μόνο που πρέπει να φοβόμαστε είναι ο εαυτός μας. Όπως το λέει και ο Άγιος Νικόδημος ότι ο μόνος αληθινός εχθρός σου είσαι εσύ ο ίδιος.
Συγγνώμη για την πολυλογία, απλά ήθελα να πω πως τα βλέπω αυτά τα θέματα.
Καλό βράδυ σε όλους.
Μνήμη θανάτου πρέπει να έχουμε και έχουμε όσο μπορούμε. Όμως ΔΕΝ ζω με τον φόβο της κολάσεως. Ζω με την ελπίδα και την χαρά του Παραδείσου. Άλλο το "κράτει τον νου σου εις άδην και μη απελπίζου" και άλλο η εσχατολαγνία. Προσπαθώ το πρώτο δεν "ανταποκρίνομαι στο δεύτερο". Έτσι τα βλέπω αυτά τα θέματα.Μάλλον γι αυτό λατρεύω τον 22:
"Κύριος ποιμαίνει με και ουδέν με υστερήσει εις τόπον χλόης εκεί με κατεσκήνωσεν επί ύδατος αναπαύσεως εξέθρεψέ με, την ψυχήν μου επέστρεψεν. ωδήγησέ με επι τρίβους δικαιοσύνης ένεκεν του ονόματος αυτού. εάν γαρ και πορευθώ εν μέσω σκιάς θανάτου, ου φοβηθήσομαι κακά, ότι μετ'εμού ει η ράβδος σου και η βακτηρία σου, αύταί με παρεκάλεσαν, ητοίμασας ενώπιόν μου τράπεζαν, εξεναντίας των θλιβόντων με. ελίπανας εν ελαίω την κεφαλήν μου, και το ποτήριόν σου μεθύσκον με ωσεί κράτιστον. και το έλεός σου καταδιώξει με πάσας τα ημέρας της ζωής μου, και το κατοικείν με εν οίκω Κυρίου εις μακρότητα ημερών".
Καλημέρα!Καλή δύναμη, καλόν αγώνα και καλή αντάμωση σε άλλη ανάρτηση
φτ
Συμφωνώ απόλυτα, το λέω συνέχεια ότι είναι ο μόνος δρόμος. Ο Άγιος Πορφύριος έλεγε "μην κυνηγάτε το σκοτάδι δεν πρόκειται να φύγει, ανοίξτε το παράθυρο της ψυχής σας να μπει το Φως του Χριστού και όλα τα σκοτάδια θα διαλυθούν".
Έτσι λοιπόν η πραγματική έννοια της "μνήμης θανάτου" είναι "μνήμη αιώνιας ζωής".
Ο ψαλμός αυτός είναι και ο δικός μου αγαπημένος. Με συγκινεί πάντα.
Οι ευχές σου ας είναι για όλους μας. Καλή και ευλογημένη μέρα!
Δημοσίευση σχολίου