Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016

Tέρμα πιά οι προφάσεις εν αμαρτίαις! Τί φταίει τελικά;

 
Δεν είναι οι ιερείς και οι θρησκευόμενοι χριστιανοί πού διώχνουν τον κόσμο από την Εκκλησία,αλλά η προσωπική μας σχέση με τον Χριστό και οι υποκειμενικές μας απαιτήσεις από τους ανθρώπους και τους θεσμούς πού μας κρατάνε μακρυά από τον εκκλησιασμό και την μυστηριακή-πνευματική ζωή.
Στην σχέση μου με τον Χριστό μόνο εμπόδιο είναι ο εαυτός μου και οι διάφορες θεωρήσεις μου, το ατομικώς θρησκεύειν. Στις σχέσεις μου με τους ανθρώπους δεν είναι πάντα ο άλλος ο φταίχτης, η σαρτρική μου κόλαση, αλλά η τεχνητή προσωπική οπτική πού τους βλέπω εγώ και πώς εισπράττω την δική τους συμπεριφορά έναντι μου.
Στην Εκκλησία μας δεν υπάρχουν υγιείς και ασθενείς χριστιανοί. Όλοι μας έχουμε ανάγκη περιθάλψεως και σωτηρίας. Ιαματικός και θεραπευτικός είναι ο χαρακτήρας της εκκλησίας και δεν τίθενται ηθικά και ηθικολογικά κριτήρια διάκρισης. Δεν υπάρχει άνθρωπος, από Αγίου έως αδιάφορου πού να μην έχει ανάγκη την παρέμβαση και ύπαρξη τη Εκκλησίας.Γι αυτό είναι γελοίο να διακρίνουμε μεταξύ καλών και κακών χριστιανών.Αυτή η νοοτροπία παρεισήφρησε τα τελευταία χρόνια και την καλλιεργούμε λίγο πολύ όλοι μας για προσωπικά οφέλη και δικαιώσεις. Τόσο για να κρατάμε μερικούς εκτός νυμφώνος, όσο για να κρατάμε τον πολύ εαυτό μας εκτός σωτηρίας, ως ξεχωριστή και μοναδική περίπτωση πού τα γνωρίζει όλα και δεν είναι όπως οι λοιποί των ανθρώπων(φαρισαϊσμός) και είναι ήδη σεσωσμένος.
Ο Χριστός κάποτε μίλησε για σκάνδαλα πού κρατάνε πολλούς απλους μακρυά από την Εκκλησία. Σήμερα ο άνθρωπος είναι τόσο σύνθετος και τόσο συνένοχος-τολμώ να πώ- με την κοινή ευθύνη και διαφθορά πού δύσκολα μπορούμε να εντάξουμε κάποιον στην απλότητα και να τον δικαιολογήσουμε. Στο τέλος, είναι λάθος να τον καταταξουμε κάπου. Είναι αστοχία το κριτήριο ως κριτήριο καθεαυτό. Ας αφεθούμε στην μέριμνα της Εκκλησίας. Στον θεραπευτικό της ρόλο, "άγιοι κα αμαρτωλοί", γιατί αύριο όταν παγιωθεί η δικαίωση ή η αποσροφή μέσα μας, θα είναι πολύ αργά.


π Παντελεήμων 

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

παρεισΈφρησε λέμεεε! του ρήματος παρεισφρΈω και ΟΧΙ παρεισφρΥω...
;-(

Ανώνυμος είπε...

Σωστα

Α.Τ.ΙΩΑΝΝΗΣ είπε...

Ένα άλλο πόνημα με το ίδιο θέμα:
«Διώχνετε τον κόσμο από την Εκκλησία.»

Βαριά κουβέντα, Μεγάλη αλήθεια, αλλά και ευχής έργο.
Κουβέντα πολύ δημοφιλής. Ακόμα και ατάκα μπορεί να χαρακτηριστεί.
Μεγάλη αλήθεια, ναι. Αλλά δεν πρέπει να μας διαφεύγει το που, πότε, ποιος και σε ποιόν απευθύνεται. Γιατί όσο σωστές και αν είναι κάποιες συμβουλές πυρασφάλειας, δεν τις εκλαμβάνεις και τόσο σοβαρά αν τις δίνει ο Νέρωνας.
Όσο κι αν είσαι αντίθετος σε οποιοδήποτε πόλεμο, ποτέ δεν θα επικαλεστείς αντιπολεμικές δηλώσεις του Χίτλερ για να υποστηρίξεις αυτή σου την αντίθεση.
Όταν ήμουν νεωκόρος συνέβη το εξής, μία Μ. Παρασκευή. Είχαν έρθει στο Ιερό 7-8 παιδιά. Κάποια από αυτά ερχόταν κάθε Κυριακή και γιορτή. Άλλα σχεδόν μία φορά τον μήνα. Μετά από όλους ήρθε και κάποιος που τον έβλεπα για πρώτη φορά. Αμέσως μου είπε: «Σαν πολλοί δεν μαζευτήκαμε εδώ μέσα; Βγάλ’ τους έξω.»
Έτσι και με το θέμα του παρόντος κειμένου. Γιατί όσο κι αν είναι σωστή η τοποθέτηση: «Διώχνετε τον κόσμο από την Εκκλησία.» δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι κατά κανόνα ακούμε αυτήν την κουβέντα:
- Επειδή δεν δεχόμαστε τον κάθε νεωτερισμό στην Εκκλησία.
- Επειδή τολμάει κάποιος ιερέας ή λαϊκός να επικαλεστεί τους κανόνες της Εκκλησίας.
- Επειδή τολμάει κάποιος ιερέας ή λαϊκός να ζητήσει σεμνή ενδυμασία στον Ναό.
- Επειδή τολμάει κάποιος ιερέας ή λαϊκός να ζητήσει ευπρεπή συμπεριφορά μέσα στο Ναό.
- Επειδή τολμάει κάποιος ιερέας ή λαϊκός ζητήσει σεβασμό στον θεσμό της ιεροσύνης.
- Επειδή τολμάει κάποιος ιερέας ή λαϊκός να πει ότι κρατάει νηστεία.
- Επειδή τολμάει κάποιος ιερέας ή λαϊκός να συστήσει στις γυναίκες να κάθονται στην πλευρά των γυναικών, ή τουλάχιστον μόνο σε ένα κομμάτι από την πλευρά των αντρών.
- Επειδή τολμάει κάποιος ιερέας ή λαϊκός να πει κάτι που δεν μας αρέσει.
Κανένας από αυτούς δεν σκέφτεται ότι ίσως με την συμπεριφορά του διώχνει από την Εκκλησία τους γνήσιους Χριστιανούς. Αλλά πως είναι δυνατόν να σκεφτεί κάτι τέτοιο αφού θεωρεί ότι μόνο ο ίδιος είναι σωστός Χριστιανός!
Αλλά δεν περιορίζεται μόνο εκεί το όλο θέμα. Γιατί κατά μία έννοια, διώχνονται κάποιοι από την Εκκλησία. Αν είναι σωστοί Χριστιανοί όσο και αν διώχνονται δεν φεύγουν. Κάτι που το βλέπουμε σε πολλούς ανθρώπους γύρω μας. Όσο χάλια κι αν είναι η ομάδα σου, ακόμα κι αν πέσει κατηγορία, δεν την παρατάς. Για την ακρίβεια τότε είσαι αξιοθαύμαστος, που δεν την παρατάς. ενώ το να επιμένεις και να υπομένεις τον άτυπο τίτλο: «Άνθρωπος της Εκκλησίας» θεωρείται ντροπή και άξιο απολογίας. Όταν όλοι οι βουλευτές του κόμματος που υποστηρίζεις θεωρηθούν κακοί και άχρηστοι τότε εξακολουθείς να υποστηρίζεις το κόμμα ή για την ιδεολογία, ή για λόγους ευγνωμοσύνης, ή για άλλους λόγους. Έτσι και με την Εκκλησία. Αν πραγματικά θέλεις να μην φύγεις, δεν φεύγεις.
Αλλά αναλογιστήκαμε ότι το: «Διώχνετε τον κόσμο από την Εκκλησία.», αντί για κατηγορία είναι ευχής έργο;
Φυσικά δεν αναφέρομαι στον κόσμο ως ανθρώπους. Αναφέρομαι στο κοσμικό φρόνημα, το οποίο ονομάζεται «κόσμος» και στην Αγία Γραφή και από τους θεοφόρους Πατέρες της Εκκλησίας.