ΔΕΚΑΝΙΚΙ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ

  

Του θεολόγου Ανδρέα Κυριακού

Ο κ. Ν. Παπαχρήστου του Εκκλησιαστικού Πρακτορείου «Αμήν» επιχειρεί να στηρίξει τους οικουμενιστικούς ακροβατισμούς. Ενθυμείται την πρώτη συνάντηση στα Ιεροσόλυμα του Πατριάρχη Αθηναγόρα με τον Πάπα Παύλο Στ΄ και διαπιστώνει ότι αυτή δημιούργησε «ελπίδες και προσδοκίες». Εμείς απλώς ρωτάμε: Ποιος εξουσιοδότησε τον Αθηναγόρα, να προβεί σ’ όλα αυτά τα οικουμενιστικά τερτίπια; Μήπως Πανορθόδοξη Σύνοδος; 

Στεναχωριέται επίσης ο αρθρογράφος διότι «ο Διάλογος φαντάζει να γίνεται ολοένα και πιο δύσκολος». Μήπως του διαφεύγει ότι ο Παπισμός ΔΕΝ επιθυμεί αληθινή ένωση, εν αγάπη και αληθεία, αλλά στην πραγματικότητα τον εξουνιτισμό των Ορθοδόξων; Αναφέρει ότι πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας το ερώτημα αν θελουμε να προχωρήσει πράγματι ο Διάλογος «ή αν θα επιλέξουμε –αμφότερες οι πλευρές- την αυτάρκεια(;) του αισθήματος της ανεξαρτησίας και της πεποίθησης ότι κατέχουμε για τον εαυτό μας, εμείς και κανένας άλλος, την απόλυτη αλήθεια. Μήπως όμως με τον τρόπο αυτό ενισχύουμε τον εγωισμό και την αυτοδικαίωσή μας; Μπορούμε να υπάρχουμε σαν Σώμα Χριστού χωρίς τον άλλο χριστιανό αδελφό μας»; Ο αρθρογράφος, δηλαδή, υποστηρίζει, χωρίς προσχήματα, την κακοδοξία των «δύο πνευμόνων». Εξισώνει την Ορθόδοξη Εκκλησία με τον Παπισμό. 

Ώστε, κατά τον κ. Παπαχρήστου, η εμμονή της Εκκλησίας ότι κατέχει την αλήθεια, ότι είναι «στύλος και εδραίωμα της αληθείας», είναι «εγωισμός και αυτοδικαίωση»; 

Άρα όλοι οι Άγιοι που υποστήριξαν με σθένος τη θέση αυτή, έπασχαν από «εγωισμό και αυτοδικαίωση»!!! 

 Τέλος έρχεται να μας πει ότι το Σώμα του Χριστού, δηλαδή η Εκκλησία, ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει χωρίς την παρουσία των Παπικών και των άλλων αιρετικών! 
Όντως! 
Άρρητα ρήματα.