π. Μάρκελλος Καρακαλληνός:Η ευχή θα είναι ο μεγαλύτερος βοηθός κι έπειτα ο άγγελος

ΜAΝΩΛΗΣ ΜΕΛΙΝΟΣ: Σάς είπαν δηλαδή κάποιοι Αγιορείται πατέρες, ότι έχουν βιωματική εμπειρία αγγέλων και δαιμόνων;

Γ.ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ: Βεβαίως και πάλεψαν προς τούς δαίμονας! Μα και ό Γέρων Παΐσιος τα λέει αυτά.

Ένας άλλος Γέροντας μου διηγήθηκε ότι βρέθηκε σε έκσταση. Καθώς διάβαζε ένα πατερικό βιβλίο κουράστηκε, μούδιασε το σώμα του κι έγειρε λίγο να ξεκουραστεί, βάζοντας το βιβλίο πού διάβαζε σαν μαξιλάρι. Ο νους του τότε αρπάγη και βρέθηκε στον ουρανό! Εκεί τον πλησίασαν δύο άγγελοι, όπως τους εικονίζει η Εκκλησία μας, με πρόσωπο όμορφο και χαρωπό. Ο Γέροντας έμεινε κατάπληκτος από το κάλλος των Αγγέλων και τούς λέει με θαυμασμό:

-Άγγελοι μου, τι ωραία είναι αυτή ή φορεσιά που φοράτε!

Οι άγγελοι -το διηγείτο αυτό πολύ συγκινημένος- πρόσχαρα του απήντησαν:

-Έτσι θα γίνει και η δική σας φορεσιά στον άλλον αιώνα!

Τα έχασε εκείνος και σαν να έκανε, λέει, μία κίνηση να πάρει φωτογραφική μηχανή -ενώ δεν είχε ποτέ του μηχανή- να τούς φωτογραφίσει.

-Στάσου, του είπαν οι άγγελοι, αυτές οι μηχανές δεν μας παίρνουν εμάς!

Έμεινε αποσβολωμένος. Πέρασαν από μπροστά του οι άγγελοι, του χαμογέλασαν και φεύγοντας του είπαν:

-Κατέβα τώρα να πάς να προσκυνήσεις την Παναγία.

Τα έχασε ό Γέροντας. Μόλις συνήλθε λίγο, αναρωτήθηκε ποιά Παναγία εννοούσαν; 

Κατάλαβε όμως αμέσως! και πήγε στο μοναστήρι Της κι έβαλε μετάνοια, όπως του είπαν οι άγγελοι. Αυτός λοιπόν ο Γέροντας έζησε τον άγγελο από κοντά.

Το ίδιο ακριβώς, υπάρχουν και εμπειρίες δαιμόνων. Όχι μόνο μοναχοί, αλλά και πολλοί προσκυνηταί χριστιανοί μου έχουν διηγηθεί τέτοιες εμπειρίες τους. Γιατί πολλές φορές όταν ο χριστιανός αγωνίζεται σωστά, του κάνει επίθεση ό δαίμονας. Η πρώτη επίθεση που θα σου κάνει, είναι το λεγόμενο «κοκκάλωμα». Σε αρπάζει σε σφίγγει και κοκαλώνει όλο το σώμα σου! Όπως ένα μυρμήγκι που το πιάνουμε στα δάκτυλα. 

Τίποτε δεν μπορεί να κάνει ο άνθρωπος όταν τον αρπάξει το δαιμόνιο

Έχει τεραστία δύναμη, όπως βλέπουμε και στους δαιμονιζόμενους πού διαβάζουμε στα Ευαγγέλια. Τί γίνεται όμως; Επειδή μέσα στον μοναχό ή στον λαϊκό πιστό λειτουργεί συνέχεια η ευχή, λειτουργεί και την ώρα πού τον σφίγγει ο δαίμονας. 

Δουλεύει η ευχή και λέει το Όνομα αυτό, πού στο άκουσμα του ο δαίμονας δεν μπορεί ν' αντέξει! Το σώμα είναι «νεκρό», δεν έχει δύναμη, όμως ή ψυχή παλεύει. Ή ψυχή είναι πνεύμα και παλεύει με τον δαίμονα, πού και αυτός είναι πνεύμα. Τρία είναι τα πνεύματα: Η ψυχή, ο άγγελος και ο δαίμονας. Αυτά παλεύουν. Η ψυχή προφέροντας το όνομα του Ιησού Χριστού, κάνει τον διάβολο να μην αντέχει και να φεύγει. Αυτή η ευχή -θέλω να τονίσω- θα είναι η μεγαλύτερη παρηγοριά κατά την ώρα της εξόδου της ψυχής, όταν θα ανεβαίνει προς τα ουράνια. Αυτή η ευχή θα βοηθήσει την ψυχή να απομακρύνει τα δαιμόνια και θα δώσει την δύναμη στον άγγελο να την πάρει. Να φύγει δηλαδή όσο το δυνατόν ακίνδυνα και απολέμητα η ψυχή προς τα ουράνια. Η ευχή θα είναι ο μεγαλύτερος βοηθός κι έπειτα ο άγγελος.

ΒΙΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.

ΟΡΟΣ ΑΘΩΝΑΣ - ΤΕΥΧΟΣ 10 - ΠΕΙΡΑ ΠΑΤΕΡΩΝ.

πηγή

Διαβάστε επίσης:π. Μάρκελλος Καρακαλληνός (1939-2006)