Στις γυναίκες της σιωπής..

..Η σιωπή τους

-που την φορούν σα ρούχο και σαν φώς-

ειναι ενα δέντρο με ρίζες που χάνονται ,

πιο κάτω απο τις λέξεις.

Γι αυτό ειναι αυτές οι ίδιες

ο Τελευταίος Λόγος

ο Αρρητος 

στης ζωής το μυστήριο.

Νικούν τη φτώχεια στα χαμόσπιτα.

Το φαί στο τραπέζι είναι ένα θαύμα 

χαμογελούν εκείνο το βαθύ χαμόγελο

και ιδού ξανά, οι πέντε άρτοι και οι δυό ιχθύες!

και είναι το θάρρος τους 

μια απίστευτη νίκη της μιζέριας και της απελπισίας.

και υπηρέτη του πονεμένου

κι είναι η συμπόνοια τους

μια απίστευτη νίκη

του εγωισμού και της αδιαφορίας.

η πιο σιωπηλή απο τη σιωπή 

- η μηδένα διδάξασα- 

που την φορούν σαν ρούχο και σαν φώς

η κρυφή τους δύναμη.

Κώστας Ψαράκης

Στους Άγιους Τόπους της Καρδιάς

οι άνθρωποι που μας γαλούχησαν

στα απλά ακόμη και τώρα

μας ψιθυρίζουν..

Ανοιχτή η Ψυχή σαν παιδί 

μπροστά στο ενδεχόμενο 

και στο πεπρωμένο

Να γιατί το σημερινό δεδομένο 

μέσα στην άσκοπη οχλοβοή του

δεν γίνεται να πνίξει 

το δικό μας ..

της  Καρδιάς 

το αυτονόητο.

aeriko