Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΙΡΟ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΣΙΝΑΙΤΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ.





Είναι  γεγονός ότι αυτό τον καιρό πολλά συμβαίνουν στην Αίγυπτο λόγω της μεγάλης εξέργεσεις τον μουσουλμάνων. Μιλώντας με σιναίτες πατέρες μας ανέφεραν μερικά περιστατικά από την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί εκεί.
Καταρχήν  οι ιερείς πλέον αποφεύγουν να μετακινηθούν με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Κάποια στιγμή όμως κάποιος πατέρας με ένα άλλο έπρεπε να μετακινηθούν από ένα σημείο της πόλις σε ένα άλλο στην Αλεξάνδρεια. Λόγω κάποιου επείγοντος περιστατικού.

Για αυτό αποφάσισαν να πάρουν λεωφορείο.  Αφού κατάφεραν να μπουν σε ένα από αυτό το οποίο πάντα έχει πολλή κόσμο στην πορεία κάποιος φανατικός μουσουλμάνος  κατάλαβε ότι μέσα στο λεωφορείο υπάρχει ιερέας.  Πλησίασε λοιπόν τον ένα από τους δυο ιερείς έβγαλε το κοράνι τον πλησίασε απειλητικά πάνω από το κεφάλι του και άρχισε με όλη την δύναμη του να προσεύχεται μέσα από το κοράνι δυνατά και να λέει ο τι ο Αλλάχ είναι  ο παντοδύναμος θεός και ο προφήτης του ο Μωάμεθ. Αυτό κράτησε αρκετά λεπτά της ώρας μέχρι τις επόμενες στάσεις που ήταν για να κατέβουν οι πατέρες. Ευτυχώς βέβαια οι πατέρες κράτησαν την ψυχραιμία τους και δεν αντέδρασαν γιατί γνώρισαν το αποτέλεσμα της αντιδράσεις αυτής.  Κατάφεραν και κατέβηκαν τελικά σώοι και αβλαβείς στον προορισμό τους.


Μια άλλη φορά  ένας πατέρας αμπούνα τον φωνάζουν στην Αίγυπτο  τον κάλεσε ένας νέος
μουσουλμάνος να κάτσει να πιουν ένα τσάι η ότι άλλο ήθελε να τον κεράσει.  Στην συζήτηση κι στην εξοικείωση επάνω ο πιστός νέος μουσουλμάνος ζήτησε να του κάνει μια ερώτηση του πάτερ. Του λέει λοιπόν ότι εσείς οι χριστιανοί έχετε μια πίστη τρελή. Πως είναι δυνατόν να πιστεύεται σε ένα θεό ο οποίος κατέβηκε στην γη ήταν τόσο αδύνατος σταυρώθηκε για τον άνθρωπο έπαθε τόσα πολλά από τους ανθρώπους και που στο τέλος τον τιμώρησαν με σταύρωση. Δεν μπορώ να καταλάβω πως αγαπάτε και πιστεύετε ένα θεό τόσο αδύναμο. Του λέει ο πάτερ τι να του πω τώρα . Αυτός τον θεό τον έχει μόνο σαν δύναμη δεν μπορεί να καταλάβει ότι η «η δύναμίς μου εν ασθένεια τελειούται» ότι μέσα από την αδυναμία την φαινομενική γίνεσαι πιο δυνατός. Δεν θα μπορούσε να καταλάβει την έννοια των μαρτύρων που μπροστά στο δήμιο φαινόντουσαν τόσο ανίσχυροι  και οι τύραννοι τόσο δεσποτικοί δυνατοί και βλοσυροί  και οι μάρτυρες τόσο μόνοι αδύναμοι και νικημένοι. Αλλά ακριβώς εκεί στηριζόταν οι δύναμη τους στην αδυναμία τους . Τότε επεμβαίνει η θεια δύναμη και τους δίνει την αγιότητα. Που είναι οι δήμιοι σήμερα και που είναι οι Άγιοι παγκόσμιος;
Δεν μίλησα λοιπόν του είπα  μόνο ότι μπορεί τελικά η πίστη μας να είναι μια τρέλα. Του λέει ο μουσουλμάνος  για αυτό βρίζουμε τον Σταυρό γιατί δεν μπορούμε να δεχτούμε έναν τέτοιο Θεό . Για αυτό θέλουμε να σας σφάξουμε γιατί σαν θεωρούμε ηλιθίους και βλάσφημους διότι δεν έχετε καταλάβει την έννοια του αιώνιου Θεού.
 Έχω απλώς του χαμογέλασα του νεαρού και θυμήθηκα ότι έτσι καταλαβαίνουν τον Θεό και άλλοι  λαοί εκτός από τους μουσουλμάνους όπως οι αρχαίοι Έλληνες με θεούς με δύναμη όπως ο Δίας  ο Άρης κλπ. Καταλαβαίνουν ένα Θεό μόνο σαν δύναμη όχι σαν αγάπη όχι σαν θυσία όχι σαν προσφορά.  Γι αυτό έχουν τόσο μίσος στον Σταυρό δεν αντέχουν να το βλέπουν. Οι κόπτες κυκλοφορούν στους δρόμους με τον Σταυρό με αποτέλεσμα να τους ερεθίζουν αφάνταστα τον φανατισμό τους ενώ οι ελληνορθόδοξη κρατούν φυσικά πιο ήπια στάση.
Επίσης είναι δύσκολο η μετάβαση πλέον προς το νότιο Σινά. Ο οδηγός αναγκάζεται να αλλάξει αμφίεση στο δρόμο για να περάσει από τα μπλόκα των ανταρτών. Με την ευκαιρία αυτή θα πρέπει να τονίσουμε ότι στις 4 Σεπτεμβρίου γίνονται τα εγκαίνια του πρώτου Ναού στην Ελλάδα στον όνομα του προφήτη Μωυσή .
Εκεί λοιπόν θα συγκεντρωθούν και όλοι η θησαυροί που υπάρχουν στην Ελλάδα από τα μετόχια εικόνες άμφια   αντίγραφα σιναιτών κωδίκων κλπ διότι κανείς δεν γνωρίζει τη θα γίνει στην Αίγυπτο από τους φανατικούς μουσουλμάνους και τη καταστροφές μπορούν να κάνουν εναντίων των αμύθητων αυτών θησαυρών. Οι σιναίτες πατέρες είναι έτοιμη για όλα. Και θα κάνουν ότι μπορούν να σώσουν την πολιτιστική κληρονομία του μοναστηριού τα πράγματα εκεί δεν θα ησυχάσουν σύντομα  και στη Συρία τα πράγματα οδεύουν προς τα χειρότερα. Ο Θεός ας μας βοηθήσει όλους στην δύσκολη αυτήν περίοδο.
Στην σημερινή εποχή δεν υπάρχουν βεβαιότητες η ζωή δεν είναι μαθηματικά οπού ένα και ένα κάνουν δυο μπορεί να κάνουν και τρία μπορεί να κάνουν και μισό. Η ζωή δεν είναι εγκεφαλικές πληροφορίες είναι βιώματα είναι καρδιά είναι συναίσθημα. Σε αυτήν λοιπόν την αβεβαιότητα εμείς ας μείνουμε πίστη στο Θεό να έχουμε την βεβαιότητα της πίστης στο Θεό μέσα στην καρδιά μας.  Η εποχή μας έχει αντιστρέψει πολλούς ρόλους . Βλέπεις σήμερα μια ανδροπρεπή στάση των γυναικών

Δηλαδή οι γυναίκες έχουν γίνει άνδρες στην σημερινή εποχή και ενώ φαίνονται δυνατές είναι πολύ αδύναμες. Την παλιά εποχή που οι γυναίκες  φαινόντουσαν αδύναμες είχαν πολύ περισσότερη δύναμη μέσα τους γιατί ίσχυε αυτό το γνωστό ευαγγελικό ρητό η «η δύναμίς μου εν ασθένεια τελειούται». Ενώ ήταν σιωπηλές υπομονετικές είχαν δύναμη ψυχής  και  την ώρα που έπρεπε επέβαλαν την γνώμη τους και κυβερνούσαν το σπίτι με μεγαλύτερη διακριτικότητα περισσότερη θηλυκότητα και συναισθηματική αγάπη.

Για αυτό υπήρχε και το σοφό που έλεγε ο  λαός το σπίτι ορφανεύει από μάνα. Δυστυχώς σήμερα το πνεύμα της εποχής έχει αλλάξει πολλή και τα γεγονότα της ζωής έχουν δημιουργήσει τρομερές διαστρεβλώσεις στις συναισθηματικές και διαπροσωπικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Αυτός ο δυτικός τρόπος ζωής που έχει εδώ και δεκαετίες έχει μπει στην ζωή του ρωμιού και της ρωμιοσύνης και ενώ μιλά για ελευθέρια έχει καταστρέψει κάθε έννοια ελευθέριας στον άνθρωπο. Η βία αντιμετωπίζεται με βία ο έλεγχος με παρακολουθήσεις συνεχώς και η αίσθηση ότι είμαι ελεύθερος και κάνω ότι θέλω είναι μόνο μια πλασματική πραγματικότητα.
Παράδειγμα τώρα ο πόλεμος στην Συρία πάνε να επιβάλουν οι δυτικές δυνάμεις την δικαιοσύνη με την βία  να ελευθερώσουν ένα λαό με την δικαιοσύνη της βίας. Είναι δυνατόν να προκύψει κάποιο αποτέλεσμα έτσι;
Στην ανατολή υπάρχει ακριβώς το αντίθετο εκεί η γυναίκα καταδυναστεύεται σε απελπιστικό σημείο με αποτέλεσμα να χάνει παντελώς την προσωπικότητα η τα πάντα να καταπιέζονται και να υπάρχει μια απύθμενη υποκρισία. Έτσι σήμερα δεν υπάρχει καμία ισορροπία μεταξύ ανατολής και δύσης με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να μην μπορεί να βρει την χρυσή τομή για να συνυπάρξει αρμονικά ο ένας με τον άλλο. Τουλάχιστον ας προσπαθήσουμε να βρούμε κάποιες διακριτικές μεταξύ μας  ισορροπίες για να μπορέσουμε με την πίστη μας και την διακριτικότητα να ανταπεξέλθουμε στις κρίσιμες αυτές χρονιές.

4 σχόλια:

Ali Al-Yunani είπε...

Ισλάμ και τρομοκρατία
https://alialyunani.wordpress.com/2015/11/15/%CE%B9%CF%83%CE%BB%CE%AC%CE%BC-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1/

Μη ξεπερνάτε τα όρια
https://alialyunani.wordpress.com/2018/08/08/%ce%bc%ce%b7-%ce%be%ce%b5%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%bd%ce%ac%cf%84%ce%b5-%cf%84%ce%b1-%cf%8c%cf%81%ce%b9%ce%b1/

Τα παράδοξα του Κορανίου;
https://alialyunani.wordpress.com/2013/04/26/%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CE%BE%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%BF%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%BF%CF%85/

Ali Al-Yunani είπε...

Η επίθεση φανατικών μουσουλμάνων σε χριστιανούς μόνο και μόνο επειδή οι τελευταίοι είναι χριστιανοί, είναι κάτι το απαράδεκτο. Θα σας αναφέρω μόνο μερικά παραδείγματα και θα σας παρακαλούσα να τα δημοσιεύεσετε.

Θα σας πω μια ιστορία που είχε συμβεί στην Αίγυπτο παλαιότερα. Κάποτε, όταν χαλίφης ήταν ο Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου), έγινε ένας αγώνας στην Αίγυπτο. Ο γιος του διοικητή της Αιγύπτου Αμρ ιμπν αλ-Ας (ραντιγιαλλάχου άνχου), έτρεξε με το άλογο του και παραβρέθηκε σε αγώνα με έναν Χριστιανό, ο οποίος είχε και αυτός φέρει το άλογο του για να δουν ποιος θα περάσει ποιον. Κέρδιζε ο Χριστιανός με το άλογο του και τότε κάποια στιγμή ο γιος του διοικητή, χτύπησε τον Χριστιανό με το μαστίγιο του στο πρόσωπο και το πρόσωπο του (του Χριστιανού) γέμισε με αίματα. Τότε ο Χριστιανός αυτός παραπονέθηκε στον χαλίφη Όμαρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) και ο χαλίφης Όμαρ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε στον γιο του διοικητή: “Όπως εσύ είσαι ελεύθερος, έτσι και αυτός ο άνθρωπος είναι ελεύθερος. Με πιο δικαίωμα τον χτυπάς”; Στη συνέχεια μαστιγώσανε τον (μουσουλμάνο) γιο του διοικητή και δικαιώσανε τον Χριστιανό. (Ibn al-Jawzi, Abu al-Farai. 2001. «Sirat wa Manaqib Amir al-Mu’minin Umar Ibn al-Khattab«. Cairo: Dar al-Da’wah al-Islamiyyah,.p 89)

Επίσης, κάποτε ένας Εβραίος είχε μια διαφορά με κάποιον μουσουλμάνο και πήγαν στον προφήτη Μουχάμμεντ (σαλλαλλάχου αλέιχι ουά σαλάμ) για τους επιλύσει αυτός το πρόβλημα τους. Ο Προφήτης δικαίωσε τον Εβραίο. Ο μουσουλμάνος δεν αρέστηκε στην απόφαση του Προφήτη και ζήτησε απ’ τον Εβραίο να ζητήσουν τη μεσολάβηση και κάποιου άλλου. Ο Εβραίος το δέχτηκε και τότε πήγαν στον Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου). Ο Όμαρ τότε τους ρώτησε το πρόβλημα τους και μόλις άκουσε ότι ο Προφήτης είχε δικαιώσει τον Εβραίο, έβγαλε το σπαθί του και σκότωσε τον μουσουλμάνο.

Ας δούμε και κάτι άλλο.

Κάποτε στην Αίγυπτο επί του Χαλίφη Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου) μία Χριστιανή γυναίκα του παραπονέθηκε ότι ο διοικητής της Αιγύπτου γκρέμισε ένα μέρος του σπιτιού της και το ενσωμάτωσε στο τζαμί που ήταν δίπλα. Βέβαια ο διοικητής της Αιγύπτου είχε καταβάλει χρηματική αποζημίωση και αυτή η πράξη (η αποζημίωση με σκοπό τη μεγέθυνση του τζαμιού λόγο αύξησης του πλήθους των πιστών) θα ήταν κάτι νόμιμο σήμερα εφόσον αφορούσε γενικό καλό. Ωστόσο η γυναίκα αυτή δεν ήθελε την αποζημίωση και ήθελε κανονικά το σπίτι της. Ο χαλίφης τότε υποστήριξε το δίκαιο αυτής της Χριστιανής γυναίκας και έδωσε διαταγή να γκρεμίσουν το τζαμί και να ξαναφτιάξουν το σπίτι της όπως ήταν και πριν.

Ali Al-Yunani είπε...

Ήδη από το δεύτερο έτος της Εγίρας, το 626 μ.Χ., οι Σιναΐτες Πατέρες σύμφωνα με την ίδια Σιναϊτική παράδοση, έσπευσαν και έστειλαν μία πρεσβεία στη Μεδίνα για να ζητήσουν πολιτική προστασία. Ανταποκρινόμενος ο προφήτης στο αίτημα αυτό έδωσε με ποινή αφορισμού μία “υποχρέωση”/Διαθήκη (Αχτναμέ), επικυρωμένη με το αποτύπωμα της ίδιας της παλάμης του, όπου δήλωνε ότι θα προστατέψει το μοναστήρι (της Αγίας Αικατερίνης). Επίσημα αντίγραφα της Διαθήκης αυτής σώζονται σήμερα τόσο στο Σκευοφυλάκιο της Μονής όσο και σε αρκετά μετόχια της εκτός Σινά και κυρίως στην Ελλάδα, ακόμη δε και στο Άγιον Όρος. Όταν το 1517 μ.Χ. κατέλαβε την Αίγυπτο ο Σουλτάνος Σελίμ Α’, επικύρωσε μεν τα προνόμια της Μονής, όμως κράτησε προς φύλαξη το πρωτότυπο έγγραφο του Αχτναμέ για το βασιλικό θησαυροφυλάκιο στην Κωνσταντινούπολη, καθώς έφερε την ιδιόχειρη επικύρωση του Προφήτη. Άφησε δε στη Μονή επικυρωμένο αντίγραφο που περιγράφω παρακάτω:

Το παρόν γράμμα (επειδή ο Θεός είναι Μεγάλος και Κυβερνήτης, ύστερα αφού ήλθαν όλοι οι Προφήτες, για να μη μείνει μαρτυρία αδικίας προς τον Θεό, δια τα προς τους ανθρώπους διδόμενα χαρίσματα), έγραψε ο Μουχάμμεντ ιμπν Αμπντουλλάχ και Απόστολος του Θεού, ο Θεωρός και επιμελητής του παντός κόσμου, προς όλους του έθνους του και της θρησκείας του ως στερνόν και βέβαιο τάξιμο και υπόσχεση και δια τη φυλή των Χριστιανών και δια την γενεά των Ναζωραίων, όπου και αν ευρίσκονται, κοντά ή μακριά ευγενείς να είναι ή δυσγενείς ένδοξοι ή άδοξοι, λέγων ούτως:

1) Όποιος από το Έθνος μου θελήσει να χαλάσει την παρούσα υπόσχεση και τον όρκο που είναι στην παρούσα συμφωνία, φθείρει την υπόσχεση του Θεού και αρνείται τον όρκο του και εναντιώνεται στο πρόσταγμα Του, αντιστέκεται στην Πίστη του, (μη γένοιτο Θεέ) γίνεται άξιος του αναθέματος είτε είναι βασιλιάς είτε φτωχός και απλός άνθρωπος, όποιος και αν είναι.

2) Λοιπόν, όποτε κάποιος από τους Μοναχούς ή περιηγητές θελήσει να κατοικήσει σε κανένα όρος ή κορυφή ή σπήλαιο και τόπο που να βρίσκεται κάπου εκεί κοντά (στο μοναστήρι) ή σε περιγιάλι ή σε αμμουδιά ή σε Μοναστήρι ή Εκκλησία και σε ευκτήριο οίκο, εγώ είμαι ανάμεσα τους προστάτης και φύλακας αυτών και όλων των πραγμάτων τους με την ίδια μου την ψυχή και με την βοήθεια και προστασία μου και με όλο μου το Έθνος, επειδή αυτοί είναι με το μέρος μου και τιμή μου.

3) Έτσι λοιπόν προστάζω και εμποδίζω τους (μουσουλμάνους) κυβερνήτες να γυρεύουν απ΄αυτούς χαράτσι ή άλλα δοσίματα, απέναντι τους βία και δυναστική κυριαρχία δεν γίνεται.

4) Τους Κριτές τους και τους Ηγουμένους να μην τους αλλάζει κανείς αλλά να μένουν αμετάτρεπτοι.

5) Τους Περιηγητές τους να μην τους εμποδίζει κανείς από την περιήγηση τους.

6) Από τα υπάρχοντα των Εκκλησιών τους κανένα να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κτίσιμο Μετζιτίου (μικρού τζαμιού) ή άλλου οποιουδήποτε τόπου Μουσουλμανικής λατρείας.

7) Όποιος θέλει να κάνει κανένα από τούτα που απαγόρευσα, να ξέρει βέβαια πως έλυσε τον ορισμό του Θεού και εναντιώθηκε στον Απόστολου Του.

8) Να μη πληρώνουν χαράτσι (ειδικό φόρο) οι Κριτές τους και οι Ηγούμενοι τους και οι Μοναχοί και οι δούλοι τους και οι μαθητές τους και άλλοι τους υποτακτικοί, ούτε να πειράζονται, γιατί εγώ είμαι προστάτης αυτών όπου και αν βρίσκονται στη γη ή στην θάλασσα, στην Ανατολή και τη Δύση, στην Άρκτον και Μεσημβρία επειδή το να προστατεύσω αυτούς και πάντα τα περί αυτούς, είναι χρέος μου και όρκος και παρακαταθήκη μου.

9) Και από εκείνους που με ησυχία ασκητεύουν στα όρη, να μην παίρνουν χαράτσι, ούτε δέκατο για τα εισοδήματά τους, ούτε κάποιος Μουσουλμάνους να γίνεται σύντροφος μ΄ αυτούς επειδή και αυτοί δεν εργάζονται, παρά μόνον όσον αφορά τα προς την τροφή τους.

....ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....

Ali Al-Yunani είπε...

....ΣΥΝΕΧΕΙΑ....

10) Όταν φθάσει σε αφθονία ο καιρός του καρπού, να τους δίνεται σε κάθε έτος ένα καυχί.

11) Ούτε σε καιρό του πολέμου να μη τους αναγκάζουν (οι μουσουλμάνοι τους μοναχούς) να βγουν στον πόλεμο, ούτε να τους ζητάνε χαράτσι.

12) Οι υπόλοιποι από τους Χριστιανούς, οι ντόπιοι και οι πλούσιοι, που με πλούτο πραγματεύονται και είναι άξιοι για χαράτσι, να μην πληρώνουν άλλο παρά δώδεκα ντιρχάμ.

13) Εκτός από το χαράτσι, άλλο να μην τους ζητάνε, κατά το πρόσταγμα του Θεού, που λέει (στο Ιερό Κοράνι) “Προσκάλεσε όλους στη θρησκεία του Κυρίου σου με σοφία και με όμορφο κήρυγμα και προσπάθησε να τους πείσεις με τον καλύτερο τρόπο και τον πιο ευγενικό” (Κοράνι, 16:125)

14) Μια γυναίκα Χριστιανή, αν παντρευτεί με έναν Μουσουλμάνο, ο Μουσουλμάνος να κάνει το θέλημα της γυναίκας εκείνης και να μην την εμποδίζει από το να πηγαίνει στην Εκκλησία και από την προσευχή της και από τις συνήθειες της Πίστεώς της.

15) Κανείς να μη τους εμποδίζει στο το ανακαινίζουν, τις Εκκλησίες τους.

16) Όποιος θέλει να κάνει κάτι παρά αυτή την υπόσχεση ή να πιστέψει στο αντίθετο, γίνεται βέβαια αποστάτης του Θεού και του αποστόλου Του……

17) Και εναντίον τους να μην σηκώνει κανείς άρματα, μάλιστα οι Μουσουλμάνοι να πολεμούν για λογαριασμό τους (για λογαριασμό των μοναχών),

18) Και γι’ αυτό προστάζω, κανένας από το Έθνος μου (από την ισλαμική κοινότητα) να μη τολμήσει να κάνει κάτι εναντίον αυτής της υπόσχεσης, μέχρι να αφανιστεί ο Κόσμος.

Μάρτυρες:

Αλή ιμπν Άμπου Τάλιμπ,
Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ,
Αμπουντελιτάρ ιμπν Άμπου Μπακρ,
Αμπμπάς ιμπν Αμπντουλ-Μουττάλιμπ,
Ζουμπέιρ ιμπν Αουουάμ,
Σαΐντ ιμπν Μάατ,
Θάμπιτ ιμπν Νάφις,
Αμπτουλ-Αδίμ ιμπν Χασάν,
Αδίμπ ιμπν Γιασίν,
Άμπου Μπακρ ιμπν Άμπου Τάλιμπ,
Οθμάν ιμπν Άφφαν,
Αμπτουλλάχ ιμπν Μασούντ,
Φαζέρ ιμπν Αμπμπάς,
Ταλάτ ιμπν Αμπτουλλάχ,
Σαάντ ιμπν Αμπμπάς,
Ζέιντ ιμπν Θάμπιτ,
Χαμάρ ιμπν Άμπιντ,
Χάριθ ιμπν Θάμπιτ,
Αμπντουλλάχ ιμπν Όμαρ

Το παρόν έγραψε ο οδηγός και διάδοχός Αλή ιμπν Άμπου Τάλιμπ, βάζοντας το χέρι του (βουτηγμένο σε μελάνι ως υπογραφή) ο Προφήτης και ακουμπόντας το (στην επιστολή), τον δεύτερο μετά την Εγίρα χρόνο, την Τρίτη ημέρα του μήνα Μουχάρραμ (Τετάρτη 7η Ιουλίου 623 μ.Χ.)).