Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

 
Μετά το σταυρό του Χριστού ακολουθεί ο δικός μας σταυρός, για τον οποίο ο Χριστός είπε, «ει τις θέλει οπίσω μου έρχεσθαι,... αράτω τον σταυρόν αυτού καθ’ ημέραν και ακολουθείτω μοι» (Λουκ. 9, 23). Αυτό σημαίνει πως η επιλογή που είχε να κάνει ο καθένας εκείνη τη νύχτα –ο Πιλάτος, οι στρατιώτες, οι αρχηγοί, το πλήθος κι ο καθένας μέσα στο πλήθος – είναι μια επιλογή που τίθεται συνεχώς και σε καθημερινή βάση μπροστά μας. Εξωτερικά, η επιλογή έχει να κάνει με κάτι φαινομενικά ασήμαντο για μας, ή δευτερεύον. Για τη συνείδηση όμως τίποτε δεν είναι πρώτο ή δεύτερο, αλλά το καθετί μετράται αν είναι αληθινό ή ψεύτικο, καλό ή κακό. Το να σηκώνεις λοιπόν το σταυρό σου καθημερινά δεν είναι απλώς το να αντέχεις τα φορτία και τις μέριμνες της ζωής, αλλά πάνω απ’ όλα το να ζεις αρμονικά με τη συνείδησή σου, το να ζεις μέσα στο φως της κρίσεως της συνειδήσεως

Τούτες τις ώρες η σκέψη μας και η προσευχή μας είναι 
στον σεβαστό γέροντα Θεολόγο για την αχαριστία την αδικία και τον εξευτελισμό στο πρόσωπό του, εκ μέρους Μεγαλόσχημων του Πατριαρχείου της Πόλεως της Αλεξάνδρειας.
Τελικά για κάποιους, δεν τους ενδιαφέρει ούτε 
η ιεραποστολή ούτε οι θυσίες των ιεραποστόλων που ανιδιοτελώς δίνουν το αίμα τους .Τους απασχολούν οι φανφάρες και η δημόσια προβολή ! τίποτα άλλο ..

Αμφιβάλουμε , πιστεύουν σε ζωντανό Θεό; Αναρωτιόμαστε και εμείς σαν τον παπά Γιάννη 
τον Ρωμανίδη: «Από τώρα και στο εξής 
το πρόβλημα θα είναι οι Δεσποτάδες μας. Ποιά πίστη έχουν»! 

 Θα επανέλθουμε δυναμικά με πολλές αποκαλύψεις ! 

τρελογιάννης