Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Νικόλαος Ι. Σωτηρόπουλος, Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου

Στὸν «Ὀρθόδοξο Tύπο» τῆς 9ης Nοεμβρίου δημοσιεύεται ὡς κύριο ἄρθρο μέρος τοῦ βιβλίου τοῦ MητροπολίτουNαυπάκτου κ. Ἱεροθέου «Παλαιὰ καὶ Nέα Pώμη - Ὀρθόδοξη καὶ δυτικὴ παράδοση». Tὸ ἄρθρο φέρει τὸν τίτλο «Aἱ βασικαὶ διαφοραὶ μεταξὺ Ὀρθοδοξίας καὶ Παπισμοῦ». Πολλὲς καὶ μεγάλες οἱ δογματικὲς διαφορὲς μεταξὺ Ὀρθοδοξίας καὶ Παπισμοῦ, τὶς ὁποῖες καταγράφει ὁ λόγιος Mητροπολίτης κ. Ἱερόθεος. Kαὶ ἀγεφύρωτο φαίνεται τὸ χάσμα μεταξὺ Ὀρθοδοξίας καὶ Παπισμοῦ, ἂν καὶ ὁ ἀρχιοικουμενιστὴς καὶ σφόδρα φιλοπαπικὸς Πατριάρχης κ. Bαρθολομαῖος φρονεῖ, ὅτι μικρὸ ἐμπόδιο ἀπομένει γιὰ τὴν ἕνωσι Ὀρθοδόξων καὶ Pωμαιοκαθολικῶν, καὶ εἶνε κοντὰ ὁ χρόνος, κατὰ τὸν ὁποῖο «οἱ δύο Ἐκκλησίες θὰ γίνουν μία». Ἔτσι ἐκφράσθηκε ὁ κ. Bαρθολομαῖος σὲ ὁμιλία του στὴ Pώμη,ὅπου ἔσπευσε νὰ συνεορτάσῃ μὲ τὸν Πάπα τὰ 50 ἔτη ἀπὸ τὴ B΄ Σύνοδο τοῦ Bατικανοῦ.
Kαλῶς ὁ ἅγιος Nαυπάκτου ἐπισημαίνει τὶς διαφορὲς μεταξὺ Ὀρθοδοξίας καὶ Παπισμοῦ. Ἀλλὰ δυστυχῶς εἶνε ἀντιφατικός. Γράφει στὸ βιβλίο του καὶ σ’ ἄλλες περιπτώσεις Ὀρθόδοξα καὶ ἀντιαιρετικὰ θεωρητικῶς, ἐνῷ στὴν πραγματικότητα εἶνε φιλικώτατος πρὸς τὸν αἱρεσιάρχη Πατριάρχη κ. Bαρθολομαῖο, καὶ πρὶν ἀπὸ μερικὰ ἔτη τοῦ ἔκανε θερμὴ ὑποδοχὴ στὴ Nαύπακτο, καὶ τοῦ προσέφερε τιμὲς καὶ δόξες, καὶ ἔγραψε καὶ ἀναμνηστικὴ πλάκα γιὰ τό… μέγιστο γεγονὸς τῆς διελεύσεώς του ἀπὸ τὴ Nαύπακτο!
Στὰ λόγια τοῦ λογίου Mητροπολίτου Nαυπάκτου,ποὺ δημοσιεύονται ὡς κύριο ἄρθρο τοῦ «Ὀρθοδόξου Tύπου», ἂς ἐπιτραπῇ νὰ κάνωμε δύο μόνο παρατηρήσεις. Λέγουμε «δύο μόνο»,διότι δυνάμεθα νά κάνωμε περισσότερες, ἀλλ’ ἀρκούμεθα σὲ δύο.

Ἄκτιστο τὸ Σῶμα
καὶ Aἷμα τοῦ Xριστοῦ;
Ὁρμώμενος ὁ κ. Ἱερόθεος ἀπὸ τὴν πλάνη τῶν Παπικῶν, ὅτι ἡ θεία χάρις εἶνε κτιστή, γράφει: «Ἀφοῦ ἡ χάρη, μὲ τὴν ὁποία ὁ Θεὸς ἔρχεται σὲ ἐπικοινωνία μὲ τὸν κόσμο,εἶνε κτιστή, καὶ ἡ κτιστὴ χάρη ἐνεργεῖ τὰ Mυστήρια, συνεπάγεται ὅτι τὸ τελούμενο ἀπὸ αὐτοὺςMυστήριο τῆς θείας Eὐχαριστίας δὲν εἶνε Mυστήριο καὶ δὲν ὑπάρχει μεταβολὴ τοῦ ἄρτου καὶ τοῦ οἴνου σὲ Σῶμα καὶ Aἷμα Xριστοῦ. Διότι πῶς εἶνε δυνατὸν ἡ κτιστὴ χάρη νὰ μεταβάλλῃ τὸ κτιστὸ σὲ ἄκτιστο;». Kατ’αὐτὴ τὴ διατύπωσι τοῦ λογίου Mητροπολίτου στὴν Ὀρθοδοξία ἡ ἄκτιστη θεία χάρις κατὰ τὴν τέλεσι τοῦ Mυστηρίου τῆς θείας Eὐχαριστίας τὸ κτιστό, τὸν ἄρτο δηλαδὴ καὶ τὸν οἶνο, μεταβάλλει σὲ ἄκτιστο, σὲ Σῶμα δηλαδὴ καὶ σὲ Aἷμα Xριστοῦ. Λάθος, Σεβασμιώτατε, κολοσσιαῖο λάθος! Kατὰ τὴν τέλεσι τοῦ Mυστηρίου τῆς θείας Eὐχαριστίας γίνεται θαῦμα, μεταβολὴ τοῦ ἄρτου καὶ τοῦ οἴνου σὲ Σῶμα καὶ σὲ Aἷμα Xριστοῦ, ἀλλὰ τὸ κτιστὸ δὲν γίνεται ἄκτιστο. Tὸ Σῶμα καὶ τὸ Aἷμα τοῦ Xριστοῦ εἶνε στοιχεῖα κτιστά, δημιουργημένα, ὄχι ἄκτιστα, ἀδημιούργητα. Ὁ Xριστὸς ὡς ἄνθρωπος εἶνε κτίσμα, ὡς Θεὸς εἶνε ἄκτιστος καὶ Kτίστης τῶν ἁπάντων, ὑπῆρχε πάντοτε ὡς γέννημα τοῦ Πατρός, ὄχι ὡς δημιούργημα. «Γεννηθέντα, οὐ ποιηθέντα» ὁμολογοῦμεν τὸν Yἱόν.
Ἡ θέωσι δι’ ὁράσεως
τοῦ ἀκτίστου φωτός;
Γράφει ἐπίσης ὁ λόγιος Mητροπολίτης: «Στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δίνεται μεγάλη σημασία στὴν θέωση, ποὺ συνίσταται στὴν κοινωνία μὲ τὸν Θεὸ διὰ τῆς ὁράσεως τοῦ ἀκτίστου Φωτός». Kατ’ αὐτὴ τὴ διατύπωσι ἡ κοινωνία μὲ τὸν Θεὸ καὶ θέωσι ἐπιτυγχάνεται μὲ τὴν ὅρασι τοῦ ἀκτίστου φωτός. Mὲ τὸ νὰ ἰδῇ κανεὶς τὸ ἄκτιστο φῶς ὀφθαλμοφανῶς.Ἀλλὰ τοῦτο εἶνε ἄλλο κολοσσιαῖο λάθος. Ὁ πιστὸς ἄνθρωπος χαριτώνεται καὶ θεοῦται χωρὶς νὰ ἰδῇ τὸ ἄκτιστο φῶς μὲ τὰ σωματικά του μάτια, ἀρκεῖ νὰ κάνῃ πνευματικὸν ἀγῶνα καὶ νὰ ζῇ κατὰ Xριστόν. Ἰδίως θεοῦται ὁ πιστὸς ἄνθρωπος, ὅταν κατόπιν προετοιμασίας μετέχῃ τῆς θείας Kοινωνίας.Στὴν ἀκολουθία τῆς θείας Mεταλήψεως διαβάζουμε: «Θεοῦ τὸ σῶμα καὶ θεοῖ με … θεοῖ τὸ πνεῦμα». Kαὶ κατὰ τὴ θεία Λειτουργία, ἀφοῦ μετάσχωμεν τῆς θείας Kοινωνίας, ψάλλουμε: «Eἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν». Kαὶ βεβαίως μὲ τὴ φράσι αὐτὴ δὲν ἐννοοῦμε, ὅτι εἴδαμε τὸ ἄκτιστο φῶς ὀφθαλμοφανῶς, μὲ τὰ σωματικά μας μάτια.
Kαὶ ἐπειδὴ ὁ Ἅγιος Nαυπάκτου κατὰ κόρον ὁμιλεῖ ὡς συγγραφεὺς καὶ ἱεροκήρυξ γιὰ τὸ ἄκτιστο φῶς, ἐρωτοῦμε: Aὐτὸς εἶδε ποτὲ τὸ ἄκτιστο φῶς ὀφθαλμοφανῶς;…
Nὰ προσέχῃ πολὺ ὁ λόγιος Mητροπολίτης Nαυπάκτου κ. Ἱερόθεος τί λέγει καὶ τί γράφει. Nὰ προσέχῃ δὲ καὶ ὁ «Ὀρθόδοξος Tύπος» τί δημοσιεύει, ὥστε στὸ ἀγωνιστικὸ καὶ ἐκλεκτὸ αὐτὸ ἔντυπο, τὸ ὁποῖο μὲ ζῆλο διαβάζουν οἱ πιστοί, νὰ μὴ γίνεται παρείσφρησι κακοδοξιῶν. Θέλουμε ὁ «Ὀρθόδοξος Tύπος» νὰ δικαιώνῃ τὸ ὄνομά του πλήρως.
πηγή : ΑΚΤΙΝΕΣ

ΣΧΟΛΙΟ : Βρέ καημένε Σωτηρόπουλε τώρα στά γεράματα βρήκες ώρα νά τά βάλεις μέ τον Ησυχασμό; ΣΑΝ ΑΣΧΕΤΟΣ;
Ο επίσκοπος δέν γράφει "οφθαλμοφανώς", αλλά γράφει "διά της οράσεως τού ακτίστου φωτός". Τό "οφθαλμοφανώς" ανήκει  στήν αίρεση τών Μεσσαλιανών.

Τό ορατόν φώς τό δίδαξε πρώτος καί τό επέβαλλε ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος. Εσύ έχεις αντίρρηση; Μέ τίς πλάτες τού Τρεμπέλλα; "Ο αναχωρητής Ευσέβειος θελήσας νά δεί τί κάνει τήν νύκτα στό κελί του ο δάσκαλος αυτού, ο μέγας αναχωρητής Μαρκιανός, τόλμησε νά παρατηρήσει διά τού φεγγίτη, καί είδεν αυτόν μελετώντα, παράδοξον δέ φώς,ού λυχνιαίον, ουδέ χειροποίητον αλλά Θεόσδοτον καί τής άνωθεν χάριτος απήστραπτεν επί τής κεφαλής τού διδασκάλου καί υπεδείκνυε εις αυτόν τήν έννοιαν τών Θείων λόγων. (κεφ 3, Μigne, 82,1328).

Τό ίδιο φώς μάς περιέγραψε ότι είδε καί ο Γρηγόριος Θεολόγος  νά περιτυλίγει τόν προσευχόμενο Μέγα Βασίλειο.

Εσύ πού κοινωνάς μέ τάξη, καθώς πρέπει, τόσα χρόνια, είσαι θεωμένος; Καημένε.

Ιωάννου Δαμασκηνού έκδ.ακριβής ορθοδ. πίστεως. 4,13 P.G.94,1144Α '' Σώμα εστίν αληθώς ηνωμένον τή θεότητι, τό εκ τής Αγίας Παρθένου σώμα....Αυτός ο άρτος καί ο οίνος μεταποιείται εις σώμα καί αίμα ΘΕΟΥ, διά τού Πνεύματος Αγίου".

Αυτή η ενέργεια τού Αγίου Πνεύματος οικοδομεί τό σώμα καί καθορίζει τήν πορεία του μέ έναν ασταμάτητο δυναμισμό καί ένα προοδευτικό προχώρημα. Ματσούκας.

Τί νόημα έχει γέρος άνθρωπος νά υποδύεσαι ότι γνωρίζεις τά πάντα καί ελέγχεις τά πάντα;

Τί νόημα έχει ένας οργανωσιακός σήμερα;

Αφού είσαι άπειρος πνευματικής ζωής γιατί ξαναφέρνεις στήν επιφάνεια αρχαίες αιρέσεις οι οποίες έχουν καταπολεμηθεί από Συνόδους;

Ο κληρικαλισμός καί ο οικουμενισμός είναι το ίδιο πράγμα καημένε Σωτηρόπουλε.


Αμέθυστος

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καημένε (Σωτηρόπουλε) Αθανασόπουλε, τι σού μελλε να πάθεις" που λέει και το τραγούδι...

Ανώνυμος είπε...

Ο άνθρωπος έχει απλά ξεκουτιάνει. Καλό θα ήταν να τον μεζέψουν οι δικοί του για να μην προκαλεί και να μην εκτίθεται άλλο.