«Οι δήθεν πνευματικοί ταγοί τηρούν μια ένοχη ανοχή…»
Eάν οι χριστιανοί (επώνυμοι ή ανώνυμοι)
«ενοχλήθηκαν» από την παρουσία μελών της Χρυσής Αυγής, ας φρόντιζαν να πήγαιναν
περισσότεροι. Εάν μαζεύονταν έξω από το Αποχωρητήριο Χυτήριο, χιλιάδες πιστοί,
τα λιγοστά μέλη της ΧΑ θα χάνονταν έτσι και αλλιώς, μέσα στο πλήθος. Ας κινητοποιούσαν
λοιπόν, οι εκκλησιαστικοί ηγέτες και ποιμενάρχες το λαό και ας κανόνιζαν εκείνοι
τον τρόπο της αντίδρασης ώστε να ήταν καθαρά «χριστιανική». Αλλά μάθαμε (ή μας μάθανε)
ότι ο «καλός ο χριστιανός» δεν κάνει τίποτα. Και αν κάνει, ανήκει στους «παραθρησκευτικούς»,
στους «φονταμενταλιστές» και στους «ψευτο-ομολογητές» (!) οι οποίοι δεν έχουν …
«σύνεση». Επίσης η άποψη ότι «έτσι τους διαφημίζουμε» (όποτε δεν κάνουμε τίποτα)
έχει οδηγήσει στην πλήρη ασυδοσία όλων αυτών των ψυχοπαθών τύπων που παριστάνουν
τους «καλλιτέχνες» και που την βρίσκουν με το να ποδοπατούν κάθε ιερό και όσιο
του λαού μας. Όταν μαζεύονται σκουπίδια έξω από την πόρτα σου δεν αντέχεις την μπόχα. Φωνάζεις
τους "αρμόδιους" και αν δεν κάνει κανείς τίποτα, ενεργείς μόνος σου. Είναι η φυσική αντίδραση
του μέσου «συνετού» ανθρώπου. Όταν σου πετάνε σκουπίδια στη ψυχή σου κάθεσαι;
Και κάτι ακόμα. Εάν κάποιοι
θέλουν να ζητήσουν πιστοποιητικά «χριστιανοσύνης» από ανθρώπους που ανήκουν σε ένα
πολιτικό κόμμα ή ψηφίζουν (!) ένα πολιτικό κόμμα, ας πάνε να τα ζητήσουν από όλους.''
1 σχόλιο:
Αγαπητοί μου, μην απορείτε γιατί φτάσαμε σαν κράτος σ'αυτά τα μαύρα χάλια. Φτωχύναμε οικονομικά γιατί πρώτα χάσαμε σαν λαός τις αξίες μας και τα ιδανικά μας. Έχουμε γίνει υλιστές, ατομιστές και ωχαδελφιστές, για όλα φταίνε οι άλλοι, εμείς δε φταίμε ποτέ και για τίποτα. Είτε μας αρέσει είτε όχι η Ορθοδοξία είναι η πίστη του ευλογημένου αυτού τόπου που λέγεται Ελλάδα. Αναρωτηθείτε; Αν μας κατηγορήσουν τον πατέρα μας η την μητέρα μας ότι είναι ανώμαλοι θα το χαρούμε ή θα αδιαφορήσουμε; Όχι βέβαια, φυσικά και θα θυμώσουμε. Ο Χριστός όμως, δεν υποχρέωσε κανέναν να τον πιστεύει και να τον ακολουθεί, δεν θέλει οπαδούς, ούτε ζητάει να κάψουμε ή να σκοτώσουμε για να αποκαταστήσουμε την χαμένη του τιμή. Μας ζητάει να αγαπάμε ο ένας τον άλλον σαν στοργικός Πατέρας που είναι. Εμείς όμως οι άνθρωποι τι κάνουμε; Τίποτα, προσβάλουν τον Θεό μας και δεν συγκινείται κανένας. Βρισκόμαστε σε μια συνεχή αφασία. Γίναμε οπαδοί της τηλεόρασης βολεμένοι στους καναπέδες μας. Όταν κάποιος χλευάζει, κοροϊδεύει ή βλασφημεί τον Θεό για οποιονδήποτε λόγο δεν αξίζει σεβασμό. Αυτό εισπράττουν αυτή την στιγμή οι θιασώτες αυτής της καρικατούρας που κατ’ ευφημισμόν θέλουν να ονομάζονται καλλιτέχνες. Κλείνω με ένα Χρυσό κανόνα που μου έμαθαν οι δάσκαλοι μου και προσπαθώ όσο μπορώ να τον εφαρμόζω: «Αν θέλεις να σε σέβονται και να σε τιμούν μάθε να σέβεσαι και εσύ τους άλλους». Ένας Χριστιανός.
Δημοσίευση σχολίου