Από την Κοζάνη και την Καστοριά μέχρι το Βατικανό

του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου

Την ώρα που ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος γινόταν δεκτός με θερμούς λόγους, δώρα, προσφωνήσεις στην Κοζάνη και την Καστοριά, στο Βατικανό ο Μητροπολίτης Γαλλίας Εμμανουήλ, επικεφαλής της πατριαρχικής αντιπροσωπείας που εστάλη εκεί για τον εορτασμό της μνήμης των αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, υποκλινόταν στον Πάπα Βενέδικτο, ασπαζόταν την δεξιά του και συμπροσευχόταν μαζί του.

Η χρονική σύμπτωση των δύο γεγονότων αναδεικνύει με τον πιο καθαρό τρόπο την ευθύνη όλων για τη στάση που τηρούν απέναντι στους Φαναριώτες.

Η σύναξη πάνω από τριάντα επισκόπων για την υποδοχή του Πατριάρχη Βαρθολομαίου προξενεί λύπη στον πιστό λαό. Κυρίως δε γιατί μεταξύ αυτών υπάρχουν και επίσκοποι που κατά τα άλλα θεωρούνται παραδοσιακοί και αντίθετοι με την οικουμενιστική πορεία του Φαναρίου. Ας αφήσουμε κατά μέρος τον σκανδαλισμό πιστών και απίστων από την οικονομική σπατάλη που απαιτεί η διοργάνωση τέτοιων εκδηλώσεων. Σοβαρότερη είναι η αταλάντευτη πορεία του Φαναρίου στην οδό του οικουμενισμού, για την οποία κανένας λόγος δεν γίνεται όταν ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος περιοδεύει στις Μητροπόλεις της Ελλάδος. Μαζί με τις φωτογραφίες του Πατριάρχη στην Κοζάνη και την Καστοριά, το διαδίκτυο γέμισε και με τα βίντεο του Μητροπολίτου Γαλλίας που φτάνοντας στο Βατικανό έσπευσε να ασπαστεί την δεξιά χείρα του Πάπα, να παρακαθίσει σε γεύμα και να συμπροσευχηθεί μαζί του κατά τη διάρκεια της παπικής «Λειτουργίας».

Ο Πάπας λοιπόν κυρίαρχος πάντων, στον οποίο υποκλίνονται και οι Ορθόδοξοι επίσκοποι αιτούμενοι την ευλογία του! 

Μήπως όμως και στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο δεν υποκλίνεται αδιακρίτως πλειάδα Ορθοδόξων επισκόπων τιμώντας τον περίπου με τιμές και λόγους που ταιριάζουν προς έναν Πάπα;
 Το πρωτείο τιμής του Οικουμενικού Πατριάρχου πρακτικά φαίνεται να μην διαφέρει πολύ από το πρωτείο εξουσίας του Πάπα.

Μέσα στη ζοφερή αυτή πραγματικότητα υπάρχουν επίσκοποι που με τη στάση τους διασώζουν την πατερική ορθόδοξη εκκλησιαστική τάξη. Διακριτικά αρνούνται τις άμεσες ή έμμεσες προσκλήσεις για συμμετοχή στις φιέστες υποδοχής του Πατριάρχη και ελέγχουν τόσο με τη στάση τους αυτή όσο και με άλλους τρόπους τα οικουμενιστικά παραπατήματα των Φαναριωτών. Αν η παρουσία αρκετών επισκόπων στις εκδηλώσεις υποδοχής του συχνά πυκνά επισκεπτόμενου την Ελλάδα Πατριάρχη παρέχει σε εκείνον κάποια επιβεβαίωση της κυριαρχίας του, η απουσία κάποιων άλλων αποτελεί σιωπηλό αλλά ταυτόχρονα πολύ ηχηρό έλεγχο του οικουμενιστικού και εκκοσμικευμένου βηματισμού του.

 πηγή