ΧΩΜΑΤΑΔΕΣ. Ο κ. ΖΗΖΙΟΥΛΑΣ ΜΑΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΓΗ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ

Η ΔΙΑΣΠΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΡΩΤΕΙΟ

Ο μεγάλος (στην ηλικία) θεολόγος Ζηζιούλας εμφανίστηκε μπρός στους λιγοστούς οπαδούς του, στην Ακαδημία του Βόλου, για να τους ακούσει για άλλη μία φορά να ψέλνουν τα τροπάρια που τους έμαθε και για να επιβεβαιώσει το πρωτείο του. Παρότι όμως εγέρασε και άσπρισε το μαλλί του, υπερασπίζεται την θεολογία «του» με σθένος, επαναφέρει στην τάξη άμεσα τους άτακτους μαθητές του, είτε με το καλό, είτε με το κακό, και δεν επιτρέπει καμμία «αερολογία» να αμφισβητήση το έργο της ζωής του.

Μας έδωσε και ένα πρακτικό παράδειγμα της υπερβάσεως του εθνικισμού. Τα Σκόπια είναι Μακεδονία και όσοι αντιδρούν στην αλήθεια αυτή είναι εθνικιστές. Και πραγματικά όταν ονόμασε τα Σκόπια Μακεδονία δεν αντέδρασε κανείς. Το βάρος της κατηγορίας για εθνικισμό είναι μεγαλύτερο γι’αυτούς και από τον Σταυρό της πίστεως μας.

Γι’αυτό και την εγκατέλειψαν την πίστη. Όλη η θεολογία του Ζηζιούλα, και η υπεράνθρωπη προσπάθεια να ενώσει τις εκκλησίας, στηρίζεται στην κατάργηση της Αγιότητος. Περιέργως όλοι οι μορφωμένοι άνθρωποι μισούν την Αγιότητα, ακόμη και σήμερα που αληθινή μόρφωση δέν προσφέρεται πλέον.

«Ο κάθε τοπικός επίσκοπος διαθέτει γή, μέσα στα όρια της οποίας είναι πρώτος. Έχει δε συγκεκριμένα και γνωστά όρια. Δεν υπήρξε ποτέ στην Ιστορία επίσκοπος χωρίς Γή. Στην χειροτονία παίρνουν προς εκμετάλλευση και διοίκηση κάποια Γή. Όπως οι αρχαίοι Φεουδάρχες, με προσωπικό στρατό, αποτελούμενο από Ιερείς, διακόνους και λαϊκούς που υπηρετούν τους ναούς. Κοινός σκοπός η διατήρηση της εξουσίας (του πρωτείου) και η άντληση χρήματος απο τους υποτελείς του Φέουδου, οι οποίοι όμως με την σειρά τους υποδύονται τους Χριστιανούς. Απόδειξη της νέας νοοτροπίας, που λέγεται και κληρικαλισμός, οι πιστοί δεν μοιράζουν την περιουσία τους στους φτωχούς αλλά την προσφέρουν στην Εκκλησία. Για να την μοιράσει με την γνωστή οικονομία στους φτωχούς.

Ο πρώτος αυτός, της Ορθοδοξίας πλέον, έχει το νόημα της υπερβάσεως των διαιρέσεων που προκαλεί η ιστορία. Γι’ αυτό και στην Εκκλησία δεν υπάρχει ούτε Έλλην, ούτε Εβραίος, ούτε Μακεδών. Ούτε Αρσεν, ούτε θηλυ.

Ο πρώτος βοηθά στην διάκριση ανάμεσα στην διαίρεση και στην διαφορά. Ενότης σημαίνει την αποδοχή της διαφοράς, διά της ελλείψεως της διαιρέσεως. Όπως και στην Αγία Τριάδα ο Πατήρ.

Ένας βασικός λόγος που εξοβελίζεται η Ουσία του Θεού είναι η αντικατάσταση της ουσίας με την περιουσία. Με την Γή την οποία καλείται να διαφεντέψει ο πρώτος.

Ταυτόχρονα όμως ο πρώτος ομολογεί πως δεν είναι δυνατόν να λύσει και όλες τις διαιρέσεις, παρότι αυτός είναι ο ρόλος του. Διότι μόνον στα έσχατα θα υπερβαθούν οι διαιρέσεις που προκαλεί η ιστορία. Γι’αυτό η Εκκλησία είναι εσχατολογική. Η Εκκλησία αντανακλά το όραμα των εσχάτων και στα Μυστήρια και στον Λόγο της. Έτσι λοιπόν ο Πρώτος απλώς υπάρχει, προΐσταται της εσχατολογικής ελπίδος όλων μας ότι με χρόνια με καιρούς θα λύσουμε τις διαιρέσεις μας.

Αυτή η τελευταία θεολογική τριβή περί πρωτείου είναι περισσότερο πρακτικής φύσεως, δεν διατρίβεται με την Συμβολική της Εκκλησίας. Διότι η πίστη μας είναι Συμβολική. Συμβάλλει στην εγκαθίδρυση του πρώτου γύρω απο τα πόδια μας. Χωρίς καμμία αμφισβήτηση ή αερολογία.

Έτσι λοιπόν το σύστημα ολοκληρώνεται σιγά-σιγά και αποκαλύπτεται για άλλη μία φορά πώς, όπως ο Άγιος Μάξιμος με την μάχη του εναντίον του Μονο-φυσιτισμού ευθύνεται για την γέννηση του Μωαμεθανισμού ο οποίος παιδεύει επικίνδυνα τον πολιτισμό μας, εμείς σήμερα εμποδίζουμε και καθυστερούμε την ένωση, επειδή δέν μπορούμε να δούμε μία τόσο απλή αλήθεια! Απο την πρώτη Εκκλησία υπήρχε ιεραρχία και πρωτείο. Αυτά που ακούγονται περι αδελφότητος είναι μπαρούφες! Αερολογίες. Ο άνθρωπος τελικώς δεν θέλει ούτε ευτυχία, θέλει μία καλή ησυχία για να’ χει την σιγουριά του, κάτω απο μία θεία εξουσία!

Το πρωτείο λοιπόν ανήκει στην Φύση της Εκκλησίας, στην ίδια την Δομή της Ευχαριστίας. Διότι η Ευχαριστία κάτω απο την ακτίνα των εσχάτων να φωτίζει μόνο τον ΠΡΩΤΟ είναι η ουσία της Εκκλησίας. Όπως το βεβαιώνει και ο Άγιος Ιγνάτιος Αντιοχείας. Ο μόνος Άγιος της Εκκλησίας του Ζηζιούλα!»

Αυτό είναι το συστηματάκι. Με τα δύο γνωστά a’priori του Κάντ, τον χώρο και τον χρόνο, όπου χώρος, ο επίσκοπος με την Γή του και χρόνος η ιστορία, πορευόμαστε πρός τα έσχατα! Ολα τα άλλα, περί αφέσεως αμαρτιών, περί πεντηκοστής, Αγιότητος, Αγίου πνεύματος, είναι αερολογίες μάταιες. Μόνον η Ανάσταση μετράει, διότι επιβεβαίωσε όσα υποσχέθηκε στον Σταυρό ο Κύριος. Τετέλεσται. Τελείωσε η αμαρτία. Να με θυμάστε και να υπακούτε τους αντιπροσώπους μου! Η Εκκλησία δεν είναι εκ του κόσμου τούτου, γι’αυτό είναι εσχατολογική. Περιγράψαμε όσο μπορούσαμε καλύτερα την νέα Εκκλησία η οποία θα λύσει τα προβλήματα της ανθρωπότητος.

Αδελφέ ήλιε, αδελφή σελήνη, μόνον εσύ μας έμεινες. Δέν έχουμε άλλα αδέλφια, δέν έχουμε κοινό πατέρα, μας παρέδωσαν στην Ιεραρχία να μας φυλάει απο την αμαρτία. Μέχρι να πεθάνουμε.

Αυτό ήταν. Τετέλεσται και η Εκκλησία δια χειρός της Εκκλησιολογίας. Ο πρώτος μας απείλησε και ας τον πάρουμε επιτέλους στα σοβαρά! Θα αφήσει αυτός ποτέ την εσχατολογία, αυτή την ίδια την θεολογία Του, την οποία βασανίστηκε και έφτιαξε με κόπο, διαβάζοντας στις βιβλιοθήκες τα πάντα; Θα καταστρέψει αυτός την θεολογία «του» για αερολογίες; Ποτέ!

Ο ψευδο-προφήτης γέρασε αλλά έγινε πιο σκληρός δικτάτορας. Οι οπαδοί του τον τρέμουν. Ακόμη και το δεξί του χέρι, ο Καλαϊτζίδης. Αυτό το δράμα επιτρέπουμε να κλέψει την παράσταση! Το αξίζουμε. Αιώνια μας η Μνήμη.

Αμέθυστος