Ὁ ξακουστὸς στρατηγὸς τοῦ Ἰουστινιανοῦ Βελισάριος, ὅταν βρήκε τὴν γυναίκα του μὲ ἄλλον, ἔπεσε σ' ἕνα στρῶμα βαρύς σὰ νεκρός, ἀπὸ τὸ παράπονο καὶ τὴν ἀπέλπιδη θλίψη καὶ δὲ σηκώθηκε νὰ τὴν σκοτώσει ἐκδικούμενος τήν προσβολὴ καὶ τὴν καταστροφὴ τῶν αἰσθμάτων του, παρὰ γονάτισε ἀποκαλώντας την Ἁγία.
Εἶναι ἄλλο πράγμα ἡ σκέψη τῶν Βυζαντινῶν, ποὺ δὲν μποροῦμε εὔκολα νὰ τὸ καταλάβουμε.
Στὴν ἐξέταση ἀπὸ κάθε μορφὴ καὶ πρὰξη τῆς ζωῆς ὑφίσταται σ'αὐτοὺς ἕνα ὑπόβαθρο, ποὺ συμβιβάζει τὰ ἀντίθετα καὶ χωρεῖ τὰ πάντα.
Ν.Γ.Πεντζίκης, Σημειώσεις Εκατὸ Ἡμερῶν, Παρατηρητὴς 1988, σελ.138
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου