Ο φιλήδονος άνθρωπος, που ενδιατρίβει γύρω από την φιληδονία και την ικανοποιεί, έστω και αν δεν έχη πέσει σε κάποια πράξη σαρκική, αποκτά μια κουλτούρα φιληδονίας και είναι χειρότερος από εκείνον που έφθασε στην πράξη. Διότι αυτός, που αμάρτησε, υπάρχει περίπτωση να αισθανθή την αμαρτία του και να μετανοήση, ενώ ο φιλήδονος ψυχολογικά, συνήθως, δεν μετανοεί, γιατί δεν το καταλαβαίνει ως αμαρτία. Αλλά και αυτοί, που έχουν μια κουλτούρα φιληδονίας, δεν μπορούν να κάνουν καθαρή εξομολόγηση, γιατί δυσκολεύονται να τα πουν στον Πνευματικό Πατέρα και βασανίζονται. Έτσι, όμως, δεν αναπτύσσεται η πνευματική ζωή.
Γέροντας Σωφρόνιος του έσσεξ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου