Από το χρόνο που ρέει άπιαστος
αδράξαμε ένα ψίχουλο του
και το κρατήσαμε ανάμεσα
στα δυό μας σώματα.
Με βόγγους και με ιδρώτα
το πλάσαμε ώσπου έγινε ζεστό
σπαρταριστό σα το νιοφτέρουγο πουλί
ανθισμένο σαν ένα κόκκινο
ευωδιαστό τριαντάφυλλο.
Γιώργης Μανουσάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου