Ξένη η φωνή μου
όταν εκτός μου ηχεί
κι είναι δική μου
μονάχα εντός μου
μοναχά όταν σωπαίνει.
Σίγησε η Φωνή της Ενσυναίσθητης Σιωπής μας.
Ενας απο τους πιο αγαπημένους ποιητές
πήρε το μεγάλο δρόμο για τη γειτονιά των Αστεριων
και της Αθανασίας.
Λιτος ,ευαίσθητα ανθρώπινος με δίκοπες λέξεις
με συντρόφεψε σε πολύ δύσκολα βράδυα..
Το κενό που αφήνει είναι δυσαναπλήρωτο..
Οι λέξεις του όμως παραμένουν
φάρος για το δικό μας
ταξίδι στη σιωπηλή
αλήθεια της Ανθρωπιάς
αυτης που απαλύνει τις δυσκολίες
της πορείας και ενώνει τις ψυχές
των Ανθρώπων.
aeriko
3 σχόλια:
Καλό Ταξίδι.Ο θεός να τον Αναπαύσει εν Κυρίω. Ενδιαφέρον το Αφιέρωμα για το Έργο του το Ποιητικό.
Πέθανε;
Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙ.
ΗΤΑΝ ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ!
Όλοι οι Άνθρωποι Είμαστε Σπουδαίοι γιατί ο Καθένας μας είναι Ένας και Μοναδικός.
Δημοσίευση σχολίου