Ο Όσιος πατήρ ημών Γαβριήλ ο Αθωνίτης γεννήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1849 στο κυβερνείο του Κιέβου. Γεννήθηκε την ημέρα όπου εορτάζεται η μνήμη του Οσίου Γεωργίου του Χοζεβίτου γι' αυτό πήρε το όνομα Γεώργιος.
Στα δώδεκά του χρόνια έμεινε ορφανός. Από την τρυφερή του ηλικία λάτρευε να διαβάζει την Αγ.Γραφή συσσωρεύοντας με ευκολία όλες τις πνευματικές διδασκαλίες που έβρισκε στα βιβλία. Στην ψυχή αυτού του παιδιού, μεγαλώνοντας, φούντωσε η επιθυμία να ακολουθήσει την ζωή των Αγίων Πατέρων,να απαρνηθεί τον κόσμο και να γίνει μοναχός.
Μια φορά που αρρώστησε σοβαρά υποσχέθηκε στον Θεό ότι εάν γίνει καλά θα πάει στην Λαύρα των Σπηλαίων για να προσκυνήσει. έτσι και έγινε μένοντας εντυπωσιασμένος απ' ότι είδε εκεί
Λίγον καιρό αργότερα πήγε στο Κίεβο για δεύτερη φορά ζητώντας από τον ηγούμενο της μονής στην έρημο του Αγίου Θεοφάνη να τον δεχτούν ως δόκιμο. Ως πνευματικό του καθοδηγητή είχε τον ηγούμενο Βονιφάτιο.
Το 1867 με την ευλογία του ηγουμένου του ο Γεώργιος επισκέφθηκε τους Αγίους Τόπους για να προσκυνήσει τον Πανάγιο Τάφο.Μετά από έναν χρόνο πήγε στο Άγιον Όρος.
Φτάνοντας στο ''Περιβόλι της Παναγίας τον εντυπωσιάζουν η ασκητική ζωή των μοναχών, η αγία και ταπεινή μορφή τους και η σκληρότητα της μοναχικής ζωής. Μετά από πολλές δοκιμασίες τον δεχθηκαν ως δόκιμο στην Σκήτη του προφήτη Ηλία, όπου ηγούμενος ήταν ο όσιος Παΐσιος Βελιτσκόφσκι.
Το 1869 εκάρη μοναχός παίρνοντας το όνομα Γαβριήλ προς τιμήν του Αρχαγγέλου Γαβριήλ. Το 1874 χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος και το 1876 ιερομόναχος.
Την άνοιξη του 1876 ονομάστηκε οικονόμος της σκήτης. Η υπακοή του ήταν να πηγαίνει κάθε χρόνο στην Ρωσία με το καράβι της σκήτης του Προφήτη Ηλία. Το καράβι της σκήτης ήταν σαν ένα μικρό μοναστήρι και είχε μέσα και ένα μικρό παρεκκλήσιο.
Το πλοίο της Σκήτης
Ταξίδεψε στην Ρωσία πολλές φορές για να φέρει τα απαραίτητα υλικά αγαθά για την σκήτη. Το 1891 ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ιωακείμ ο Γ΄ τον χειροθέτησε αρχιμανδρίτη. Το 1892 εκλέγεται δικαίος της Σκήτης.
Μεταξύ των ετών 1894-1896 έχτισε στην Οδησσό έναν μεγάλο ναό με τρεις Αγίες Τράπεζες και έναν ξενώνα στην αυλή για να μένουν οι προσκυνητές. Την ίδια περίοδο υπό την επίβλεψή του χτίστηκε ένα κτίριο στην σκήτη του Προφήτη Ηλία για τους εκεί μοναχούς.
Ο γέροντας Γαβριήλ εκοιμήθη στις 19 Οκτωβρίου 1901 στο Νόβονικολάεβσκ, απ'όπου περνούσε το καράβι στον δρόμο του για το Άγιον Όρος. Τον έφεραν στην Οδησσό στις 2 Νοεμβρίου και τον έθαψαν στον ναό που ο ίδιος είχε κτίσει στην Οδησσό.
Το λείψανό του βρέθηκε άφθαρτο και στις 9/22 Ιουλίου 1994, με την ευλογία του μητροπολίτου Οδησσού κ.κ. Αγαθαγγέλου τοποθετήθηκαν στον Καθεδρικό Ναό του Προφήτη Ηλία. Πάμπολλα θαύματα επιτελούνται στις μέρες μας και πολλοί άρρωστοι θεραπεύονται με τις πρεσβείες του Αγίου Γαβριήλ του Αθωνίτου.
πηγή
1 σχόλιο:
Ας έχουμε τις πρεσβείες του.
Το προσκύνησα το τιμιώτατο σώμα του στην Οδησσό.
Είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ το θαύμα της αφθαρσίας του σώματος των ΑΛΗΘΙΝΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, αλλά εγώ η πανηλίθια, ΑΡΓΗΣΑ πολύ να τα καταλάβω αυτά τα ζητήματα.
Νόμιζα, το ΟΡΝΙΟ, ότι οι μούμιες των φαραώ και τα λείψανα των αγίων, ήταν το ίδιο!!!
ΤΟΣΟΝ ΒΟΥΡΛΟΝ, Τρελογιάννη μου!!!
:-)
ΑΣΧΕΤΗ ΠΑΝΤΕΛΩΣ.
ΣΤΗΝ ΚΑΡΑΚΟΣΜΑΡΑ ΜΟΥ!
Ευτυχώς που μου τα εξηγήσανε και θεολογικώς και χημικώς- με το νι και το σίγμα- αξιόπιστοι επιστήμονες και ΕΠΑΘΑ ΤΟ ΛΑΛΑ ΤΗΣ ΑΡΚΟΥΔΑΣ-ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ!
ΖΕΙ ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ!
ΖΕΙ!
Δημοσίευση σχολίου