Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Το θαρραλέο βλέμμα της Ντίλμα

Στο φως φωτογραφία της Προέδρου της Βραζιλίας από στρατοδικείο της δικτατορίας

Η Ντίλμα Ρουσέφ το 1970, κατηγορούμενη στο στρατοδικείο του Ρίο ντε Ζανέιρο. Η ίδια επιμένει πως όπλο δεν άγγιξε ποτέ, ήταν απλώς «συντονίστρια» του αντάρτικου

Μια κοπέλα νέα, αδύνατη, όμορφη - δύσκολο να την αναγνωρίσει κανείς. Ισως μόνο από το βλέμμα, το αποφασιστικό βλέμμα που τη συνοδεύει μέχρι και σήμερα. Τον γύρο της Βραζιλίας κάνει τις τελευταίες ημέρες αυτή η φωτογραφία της Ντίλμα Ρουσέφ, της Προέδρου της χώρας.

Βρισκόμαστε στο 1970, η Ντίλμα, στα 22 της χρόνια, βρίσκεται κατηγορούμενη στο στρατοδικείο του Ρίο ντε Ζανέιρο. Πάνε μερικές εβδομάδες που έπεσε στα νύχια της μυστικής αστυνομίας. Εχει ήδη υπομείνει 22 ημέρες βασανιστηρίων στα μπουντρούμια της βραζιλιάνικης δικτατορίας (1964-1985). Φήμες τη θέλουν να έφτυσε κατά πρόσωπο τους δημίους της.

Στο στρατοδικείο αρνείται να αποστρέψει το βλέμμα όπως κάνουν τότε όλοι οι κατηγορούμενοι. Οι στρατιωτικοί στο βάθος είναι αυτοί που κρύβουν το πρόσωπο με το χέρι τους, η Ρουσέφ όχι.
Τη φωτογραφία ξέθαψε από τα αρχεία της στρατιωτικής αστυνομίας ένας δημοσιογράφος, ο Ρικάρντο Αμαράλ• τη δημοσιεύει σε μια βιογραφία της Ρουσέφ που θα κυκλοφορήσει προσεχώς με τον τίτλο «Αυτό που απαιτεί η ζωή, είναι θάρρος», μια φράση του μεγάλου βραζιλιάνου συγγραφέα Γκιμαράες Ρόζα που η Ρουσέφ είχε δανειστεί κατά την πρώτη ομιλία της ως Πρόεδρος της Βραζιλίας, την 1η Ιανουαρίου του 2011. Η ιστορία της είναι πια λίγο - πολύ γνωστή. Πατέρας, ένας βούλγαρος μετανάστης, μητέρα δασκάλα• καθολικό σχολείο, έπειτα δημόσιο σχολείο και ήδη, στα 16, μέλος της ακροαριστερής ομάδας POLOP. Στη δίκη του 1970, καταδικάστηκε σε τρία χρόνια φυλάκιση.

«Είναι θεμελιώδες για τον λαό μας να γνωρίζει το παρελθόν μας, τότε που τόσοι άνθρωποι φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν», δήλωσε η Ρουσέφ τον Οκτώβριο, ανακοινώνοντας τη συγκρότηση μιας «Επιτροπής Αλήθειας» που θα αναλάβει για πρώτη φορά να ερευνήσει τα εγκλήματα των στρατιωτικών καθεστώτων στη Βραζιλία.

Η αμνηστία που ισχύει από το 1979 δεν απειλείται. Οι βασανιστές θα αναγνωριστούν, αλλά δεν θα διωχθούν ούτε θα φυλακιστούν, όπως συμβαίνει σήμερα στην Αργεντινή. Δεν παύει να πρόκειται για μια μικρή επανάσταση στη Βραζιλία, τη μοναδική χώρα της περιοχής που δεν είχε ποτέ μέχρι τώρα «αγγίξει» το σκοτεινό παρελθόν της.


πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια: