V
Το καλοκαίρι η πόλη κρεμούσε τις γαλάζιες καμάρες της
εκεί που γυρόφερνα, έξω απ’ τα κουραστικά έργα
κι απ’ τους θόρυβους νοικοκυριών με μισάνοιχτες πόρτες.
Ένα πάτωμα πάνω απ’ τους σκονισμένους κήπους,
ανέβαινα προς το Βορρά, όπου ανοίγονταν τα κρύα σου
μάτια.
Γιώργος Αθανασόπουλος, “Φωνές από μακρυά”, Σαιξπηρικόν 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου