Αν και ακούγεται σαν μια ιστορία από τη ‘Ζώνη του Λυκόφωτος’, από ότι φαίνεται στην Αγγλία το να είσαι χοντρός είναι παράνομο.
Τέσσερα παχύσαρκα παιδιά είναι στα πρόθυρα του να χωρίσουν οριστικά από την οικογένειά τους από κοινωνικούς λειτουργούς, οι οποίοι έκριναν ότι οι γονείς τους δεν κατόρθωσαν μέσα στην "προθεσμία" που τους δόθηκε, να θέσουν το βάρος τους υπό έλεγχο.
Στην πρώτη υπόθεση του είδους της, η μητέρα και ο πατέρας τους τώρα αντιμετωπίζουν αυτό που αποκαλούν «αφόρητη» πιθανότητα του να μην δουν ξανά τα παιδιά τους.
Οι τρεις κόρες τους, ηλικίας έντεκα, επτά και ενός έτους αντίστοιχα και ο ηλικίας πέντε ετών γιος, θα πρέπει είτε να «δοθούν σε ανάδοχους γονείς χωρίς επαφή» είτε να υιοθετηθούν.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, η μόνη ελπίδα της οικογένειας να επανενωθεί είναι αν τα παιδιά προσπαθήσουν να εντοπίσουν τους γονείς τους όταν ενηλικιωθούν.
Το ζευγάρι, που είναι παντρεμένο εδώ και 20 χρόνια και δεν κατονομάζεται για να προστατευθούν οι ταυτότητες των παιδιών τους, έλαβε ένα «δρακόντειο» τελεσίγραφο πριν από τρία χρόνια - όπως ανέφερε η The Mail on Sunday.
Είχαν προειδοποιηθεί ότι τα παιδιά έπρεπε ή λεπτύνουν ή να τοποθετηθούν σε φροντίδα, και από τότε η οικογένεια έμενε για δύο χρόνια σε ένα τύπου «Big Brother» σπίτι που χρηματοδοτούσε το δημοτικό συμβούλιο, στο οποίο τους εποπτεύανε συνεχώς και παρακολουθούσαν τα τρόφιμα που έτρωγαν.
Αλλά παρά τον εξονυχιστικό έλεγχο στον οποίο υποβάλλονταν, οι κοινωνικοί λειτουργοί δεν επέβαλαν κανόνες σχετικά με το τι τρόφιμα τα παιδιά πρέπει να τρώνε, και δεν υπήρχε προφανώς ελάχιστη ή καμία βελτίωση.
Τα νέα της απόφασης για την αφαίρεση των παιδιών τους έκανε το ζευγάρι να καταρρεύσει. Πολλοί επέκριναν το μέτρο αυτό, ονομάζοντάς το μια επαίσχυντη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ένα ανατριχιαστικό παράδειγμα της δύναμης του κράτους να αναμειχθεί στην οικογενειακή ζωή.
Σε μια συναισθηματική συνέντευξη, η 42χρονη μητέρα είπε: «Μπορεί να μην είμαστε οι τέλειοι γονείς, αλλά αγαπάμε τα παιδιά μας με όλη την καρδιά μας. Το να αντιμετωπίσουμε ένα μέλλον όπου δεν πρόκειται ποτέ να τα δούμε είναι κάτι που δεν αντέχεται.
«Επέλεξαν εμάς λόγω του μεγέθους μας, για να αρχίσουν και θα συνεχίσουν, παρά το γεγονός ότι έχουμε κάνει τα πάντα για να χάσουν βάρος και να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις τους. Εμείς θα το πολεμήσουμε μέχρις εσχάτων. Αισθάνομαι ότι ακόμη και οι κρατούμενοι έχουν περισσότερα ανθρώπινα δικαιώματα από ό, τι εμείς".
Το ζευγάρι δεν έχει διαπράξει κανένα έγκλημα και δεν κατηγορείται για σκόπιμη σκληρότητα ή κακοποίηση. Ο δικηγόρος τους, Joe Myles, δήλωσε ότι δεν υπάρχει «τίποτα απαίσιο που να κρύβεται στο παρασκήνιο» και κατηγόρησε τους κοινωνικούς λειτουργούς ότι δεν ενήργησαν προς το συμφέρον της οικογένειας. Η παρακολούθηση προκάλεσε περισσότερα προβλήματα από όσα έλυσε, λέει ο δικηγόρος και καταλήγει: «οι γονείς ήταν συνεχώς κατηγορούμενοι για κακή ανατροφή των παιδιών και υποχρεώθηκαν να ζουν κάτω από ένα μικροσκόπιο.
Το ζευγάρι έχει τρία μεγαλύτερα παιδιά που είναι όλα έξαλλα και θυμωμένα με την απόφαση.
Μιλώντας κλαίγοντας η 15χρονη κόρη τους είπε: «Οι κοινωνικοί λειτουργοί θα πρέπει να κρεμάσουν τα κεφάλια τους από ντροπή. Οι γονείς μου είναι καλοί άνθρωποι και μας αγαπούν όλους μας. Τα τέσσερα μικρά δεν ξέρουν τι πρόκειται να τους συμβεί".
Οι κοινωνικοί λειτουργοί ήρθαν σε επαφή με την οικογένεια στις αρχές του 2008, όταν ένας από τους γιους κατηγόρησε τον πατέρα του ότι τον χτύπησε στο μέτωπο. Στην πραγματικότητα, ο ίδιος είχε πέσει και είχε χτυπήσει το κεφάλι του σε ένα θερμαντικό σώμα - γεγονός που αργότερα ο ίδιος παραδέχθηκε. Ωστόσο, ο ισχυρισμός του άνοιξε την πόρτα στους κοινωνικούς λειτουργούς για την έρευνα της παχυσαρκίας.
Μια έκθεση του Συμβουλίου δήλωνε: «Με την εξαίρεση ενός παιδιού, τα υπόλοιπα παιδιά είναι όλα υπέρβαρα. Συμβουλές έχουν δοθεί σχετικά με τη διατροφή, αλλά δεν υπήρξε καμία βελτίωση. Τα ραντεβού με το διαιτολόγο χάθηκαν».
Διέταξαν το ζευγάρι να στείλει τα παιδιά τους σε μαθήματα χορού και ποδοσφαίρου και δόθηκε μια προθεσμία τριών μηνών για να μειωθεί το βάρος τους. Όταν αυτό απέτυχε, τα παιδιά δόθηκαν σε ανάδοχες οικογένειες, αλλά είχαν τη δυνατότητα να τα επισκεφθούν οι γονείς τους.
Στην συνέχεια συμφωνήθηκε να εγκατασταθούν σε ένα δυάρι και να μένει το ζευγάρι μόνο με τρία από τα παιδιά τους.
Μερικές φορές κατά την ώρα του γεύματος, βρισκόταν στο χώρο ένας κοινωνικός λειτουργός και κρατούσε σημειώσεις.
Στο ζευγάρι και στα παιδιά επιβλήθηκε απαγόρευση κυκλοφορίας μετά τις 23:00 και έπρεπε να συμπληρώνουν μια αναφορά και να την δίνουν σε υπάλληλο που έμενε στην περιοχή.
Ο πατέρας, ηλικίας 56 ετών, είπε: «Έχουμε προσπαθήσει πολύ σκληρά για να κάνουμε ό, τι μας ζητήθηκε. Η σύζυγός μου μαγειρεύει υγιεινά φαγητά όπως σπιτικά σπαγγέτι μπολονέζ και κιμά και πατάτες. Έχουμε κόψει τα σνακ και τα γλυκά επιτρέπονται στα παιδιά μόνο το Σάββατο. Αλλά τίποτα δεν ωφέλησε.
«Η πίεση μας τσάκισε. Μας αντιμετώπιζαν σαν παιδιά και ήμασταν αποκομμένοι από τον έξω κόσμο. Το να στέκεται μια κοινωνική λειτουργός και να παρακολουθεί τι τρως είναι ανυπόφορο. Θέλω άλλες οικογένειες να γνωρίζουν τι μπορεί να συμβεί αν μπλέξουν με τους κοινωνικούς λειτουργούς. Θα τους πολεμήσουμε μέχρι το τέλος για να πάρουμε τα αγαπημένα παιδιά μας πίσω».
Υπολογίζεται ότι 26 εκατομμύρια Βρετανοί ενήλικες θα είναι παχύσαρκοι μέχρι το 2030, με τα επίπεδα παχυσαρκίας μεταξύ των παιδιών να φτάνουν σε αριθμό ρεκόρ όλων των εποχών.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή
Σκότωσαν οι Beatles την χριστιανική μουσική;
Από το Charisma / μετ. ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Είναι γνωστή η φήμη ότι το βίντεο σκότωσε το ‘άστρο του ραδιοφώνου’ (σχ. ΚΟ: ‘video killed the radio star’, ήταν και τραγούδι του βρετανικού synthpop/New Wave συγκροτήματος The Buggles, το 1979). Τώρα, μερικοί ισχυρίζονται ότι οι κιθάρες έχουν σκοτώσει την χριστιανική μουσική - και δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια ανάσταση σε αυτό.
Λίγες μόλις εβδομάδες αφότου η υποψήφια για βραβείο Grammy, μαύρη Αμερικάνα τραγουδίστρια του gospel, Shei Atkins, ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει τη gospel μουσική, για το R&B, επειδή «η εκκλησία είναι πάρα πολύ επικριτική», ο Will Edwards, ένας φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα, έχει ταράξει τα νερά της gospel μουσικής, με τον ισχυρισμό ότι η χριστιανική μουσική είναι «χωρίς δικό της είδος και μη αυθεντική» (‘genreless and unoriginal). Και κατηγορεί την στάση της Εκκλησίας απέναντι στους Beatles, εν μέρει, για τη διάλυσή της.
"Η αυγή του rock 'n' roll άνοιξε πραγματικά το δρόμο για μια δραστική αλλαγή στο ύφος της χριστιανικής μουσικής. Οι απλές χορδές και οι εύκολοι στίχοι έκαναν πολύ δελεαστικό το να γράψεις συνηθισμένα τραγούδια ροκ και απλά να βάλεις χριστιανικούς στίχους", γράφει ο Edwards σε ένα άρθρο στο The Crimson White.
Με τον τρόπο αυτό, υποστηρίζει, η χριστιανική μουσική ενέκρινε ένα είδος που ήδη υπήρχε. Το Ροκ είχε ένα συγκεκριμένο ήχο, και με την αντιγραφή, λέει, η χριστιανική μουσική βιομηχανία δημιούργησε ένα δεύτερο επίπεδο που ήταν αμέσως διαθέσιμο. Μιλώντας ακόμη πιο τολμηρά, λέει ότι η χριστιανική μουσική έχει γίνει μιμητής σε οτιδήποτε είναι δημοφιλές στο κοσμικό ραδιόφωνο.
"Κοιτάξτε μέσα από ένα υμνολόγιο, και θα διαπιστώσετε ότι υπήρξε ένα είδος στη χριστιανική μουσική. Είχε ένα συγκεκριμένο ήχο", λέει ο Edward. "Προσωπικά πιστεύω ότι ο ήχος του ταιριάζει στο μήνυμά της, και πολλά από τα (τότε) χριστιανικά τραγούδια, συγκινούν ακόμη και σήμερα, με τη μουσική και τους στίχους. Εκεί θα έπρεπε να παραμείνει η χριστιανική μουσική: στους Ύμνους"
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου