Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Το αίμα του ροδιού

Όσες φορές το αίμα του στο πάτωμα κι αν στάξει

το ρόδι ακέριο το κρατά στα χέρια της εκείνη

για να το σπάσει έτοιμη, ο πόθος σαν προστάξει.

Θαύμα ανανεούμενο η γυναίκα – και σαγήνη.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τίνος είναι ο στίχος;

ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ είπε...

σ αρέσει;!