Όσες φορές το αίμα του στο πάτωμα κι αν στάξει
το ρόδι ακέριο το κρατά στα χέρια της εκείνη
για να το σπάσει έτοιμη, ο πόθος σαν προστάξει.
Θαύμα ανανεούμενο η γυναίκα – και σαγήνη.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ
ΟΤΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗ
αλλά μην νοιώθετε «λύπη»
που αντιγράφουμε τα δικά σας ,
χωρίς να σας ρωτήσουμε...
Για την παράγκα μας
είναι γ ε λ ο ι ό τ η τ α η λεγόμενη
«δεοντολογία περί πνευματικών δικαιωμάτων!»
2 σχόλια:
Τίνος είναι ο στίχος;
σ αρέσει;!
Δημοσίευση σχολίου