…επέσαμε θύματα εξιλαστήρια
του «περιβάλλοντος», της «εποχής»
Κ. Καρυωτάκης, Ολοι μαζί
Όλοι ζούμε στον υπόνομο,
μα κάποιοι από μας κοιτάνε τ' αστέρια.
Οσκαρ Ουάιλντ
Οι φίλοι μου γεμίζουν με συνθήματα
όλους του Διαδικτύου τους άσπρους τοίχους
και κάπου κάπου γράφουν και ποιήματα-
τα λένε πεζοτράγουδα ή και στίχους.
Οι φίλοι μου αισθάνονται σαν θύματα
κι είν’ τόσο αδικημένοι στη ζωή τους.
Του κόσμου τ’ ανυπέρβλητα προβλήματα
τσακίζουν ειδικά την ύπαρξή τους.
Οι φίλοι μου δεν έχουν κάνει εγκλήματα
είν’ ήσυχοι και πράοι μες την καρδιά τους.
Άλλους βαραίνουν πράξεις κι ανομήματα,
ενόσω διορθώνουν τα γραπτά τους.
Οι φίλοι μου κι αν σέρνονται στα λύματα
των βόθρων, αγναντεύουνε τ’ αστέρια.
Της μοίρας τους κινούν άλλοι τα νήματα,
ξένα τους σπρώχνουν δάκτυλα και χέρια.
Μου στέλνουν τα βιβλία τους κατά κύματα.
Διαλέγω ένα ποίημα τους ή δύο,
που – αίφνης – ομολογεί δικά τους κρίματα.
Για τούτο, λέω, γράψαν το βιβλίο.
3/1/2011
Της λατρεμένης μου Σοφίας Κολοτούρου
1 σχόλιο:
Καλημέρα κι ευχαριστώ πολύ!
Δημοσίευση σχολίου