ΕΥΩΔΙΑΖΕ ΕΝ ΖΩΗ

Αποχαιρετιστήριος λόγος εκδημήσαντος ιερέως

Αξιότιμε κ. Διευθυντά,

Χριστός ανέστη.

Συχνά παραπονούμεθα, διότι πολλοί κληρικοί είνε ανάξιοι, σκανδαλίζουν με κοσμικές αντιλήψεις και συμπεριφορές, και κάνουν τους πιστούς να τείνουν προς την απογοήτευσι. Άλλα, δόξα τώ Θεώ, δεν εξέλιπαν από την Εκκλησία και άξιοι και άγιοι κληρικοί.
Ούτε θα εκλείψουν, αφού η Εκκλησία, την οποίαν οΚύριος και Θεός περιποιήσατο δια του ιδίου αίματος» (Πράξ. κ΄ 28), είνε εργαστήριον αγιότητος και ακατάλυτη.

Την 4η Μαΐου πλήρης ήμερων, σε ηλικία 90 ετών, εξεδήμησε προς τον Κύριον ευσεβέστατος Ιερεύς της Ι. Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, ο πατήρ Γεώργιος Θεολογίτης.
Ο μακαριστός λειτουργός του Υψίστου διακρινόταν για την πίστι του, και τον ζήλο του υπέρ της πίστεως, η οποία στις χαλεπές ημέρες μας καταπροδίδεται.
Επίσης διακρινόταν για την αγάπη του προς το Θεό και προς τους ανθρώπους.
«Πίστις δι΄ αγάπης ενεργούμενη», λέγει ο Απόστολος (Γαλ. ε΄ 6).
Ακόμη διακρινόταν τόσο για την απλότητα του, όσο και για την αξιοπρέπεια και την παρρησία του.

Δεν υπέφερε εγωιστάς και καταφρονητάς μεγαλόσχημους ρασοφόρους, ασέβειες και αδικίες τους.
Και ήλεγχε τέτοιες συμπεριφορές με αυστηρότητα.
Κάτω δε από το πετραχήλι του αναρίθμητες ταπεινές ψυχές βρήκαν ανάπαυσι.
Ο δε Κύριος στον εκλεκτό δούλο του και λειτουργό του Γεώργιο είχε δώσει πολύ θαυμαστό χάρισμα, σημείο αγιότητος.
«Ευωδία Χριστού εσμέν», λέγει ο Απόστολος (Β΄ Κορ. β' 15).
Ο δε πατήρ Γεώργιος ήταν ευωδία Χριστού κατά τρόπον αισθητό.
Ευωδία αναδιδόταν από τη μορφή του, την οποίαν οι χριστιανοί αισθάνονταν, και ο υποφαινόμενος επανειλημμένως αισθάνθηκα και συγκινήθηκα βαθύτατα.

Η δε κηδεία του πατρός Γεωργίου στον μεγάλο ιερό ναό του Αγίου Δημητρίου του Αγρινίου ήταν πάνδημος.
Πλήθη χριστιανών, παρά την καταρρακτώδη βροχή, συνέρρευσαν στο ναό, προσκύνησαν τό σκήνωμά του και παρακολούθησαν την εξόδιο ακολουθία, την οποίαν έτέλεσε ο άξιος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς μαζί με μέγα πλήθος ιερέων.
Οι πιστοί αισθάνθηκαν, ότι και ό θάνατος των άγίων είνε δόξα!

Ο μακαριστός πατήρ Γεώργιος προαισθανθείς τό θάνατό του, συνέταξε αποχαιρετιστήριο λόγο, γιά νά διαβασθη κατά την εξόδιο ακολουθία.
Και μετά τον επικήδειο λόγο του Σεβασμιωτάτου κ. Κοσμά διαβάστηκε και προξένησε στον κλήρο και στο λαό ιδιαίτερη συγκίνησι.
Παραθέτουμε κατωτέρω τον αποχαιρετιστήριο τούτο λόγο του αειμνήστου πατρός Γεωργίου Θεολογίτη, για να αισθανθούν και άλλοι ιερή συγκίνησι, αλλά και ενθάρρυνση διότι και στον καιρό τούτο της προφητευμένης μεγάλης αποστασίας από την πίστι και το Θεό ο Εσταυρωμένος και Αναστάς Κύριος και Θεός μας δημιουργεί στην Εκκλησία του αγίους και χαρισματούχους.


«Σεβασμιώτατε και άγιε πατέρα μου Κοσμά, και όλοι Σεβαστοί πατέρες, αδελφοί και συλλειτουργοί μου, χαίρετε απ’ εδώ την χαράν του παραδείσου!

Τούτο το άγγελμά μου είναι το τελευταίο και το απευθύνω προς όλους τους ευσεβείς ορθοδόξους αδελφούς μου, συγγενείς, γνωστούς και αγνώστους, καίτοι προ αιώνων γνωρισμένοι.
Όλοι σας χαίρετε την χαράν της Αναστάσεως!
Χριστός ανέστη!
Σήμερον, τη προσταγή του Κυρίου και Θεού ημών Ιησού Χριστού και θεία χάριτι αναχωρώ διά τήν ουράνιον πατρίδα μας, τήν βασιλείαν του Θεού, καθότι, "oυκ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν" (Εβρ. Ιγ΄ 74).
Δια τούτο θερμώς παρακαλώ όλους σας, προσευχηθήτε και παρακαλείτε τον Κύριον, την Παναγίαν μας, και όλους τους Αγίους και Αγγέλους, να με συνοδεύουν, διότι δεν φοβούμαι τόσο τον Θάνατον, όσο τήν φοβεράν όψιν των πονηρών δαιμόνων δια το πλήθος των αμαρτιών μου.
Αυτές μου προκαλούν τον μέγαν φόβον.
Παρακαλείτε, παρακαλείτε, αδελφοί μου, να με ελεήση ο Θεός, δια να φθάσω εκεί νά προσκυνήσω την Μεγαλειότητά του.
Και τώρα ζητώ συγγνώμην και συγχώρηση πρώτον από τον άξιον και ταπεινόν ιεράρχην π. Κοσμάν, τον οποίον εχαρακτήρισα ως δεύτερον πατρο-Κοσμάν.
Έτσι είχα την πληροφορίαν εντός μου, όπου συλλειτουργούσαμε πολλές φορές.
Έπειτα ζητώ από όλους τους ιερείς αδελφούς, όσους με προπέμπουν, και όσους είναι απόντες της εξοδίου μου, όλοι σας να με μνημονεύατε.

Και εν αγάπη, χωρίς να θέλω για σας να κάνω τον δάσκαλο, όχι, συνιστώ τούτο στην αγάπη σας:
Νά σέβεσθε τον Ιεράρχη μας, να έχετε μεταξύ σας άδολο αγάπην συνεργασίαν στο άγιον έργον, που σας άνέθεσεν ο Κύριος, προπάντων δε να έχετε το λαμπρόν παράδειγμα της πίστεως και της ευσεβείας προς δόξαν Θεού και ιδικήν σας τιμήν.
Προς δε τους ορθοδόξους αδελφούς, πού υπηρέτησα ελέω Θεού, των οκτώ ενοριών της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, δεν προσέφερα τίποτε, αυτοί όμως πολλά προσέφεραν σε μένα...
Και εύχομαι, εις όσους επιζούν εις την παρούσαν ζωήν, να τους ανταποδίδη ο Κύριος όλα τα αγαθά του.
Και εκείνους, oι οποίοι έφυγαν διά την αιωνιότητα, να τους αναπαύη ο Θεός εις τον παράδεισον του ουρανού.

Ζήτω από όλους συγγνωμην, και εάν ως άνθρωπος επίκρανα κάποιον αδελφόν, ιδιαιτέρως του ζητώ συγχώρησιν.
Σας αποχαιρετώ όλους, αδιακρίτως, κληρικούς και λαϊκούς, μέ την αγάπην του Αγαπήσαντος ημάς Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, και σας παρακαλώ, μείνατε εδραιωμένοι και εξαρτημένοι από τον Σταυρόν και τον Εσταυρωμένον και Αναστάντα εκ του τάφου Κύριον, τον Θριαμβευτήν και Νικητήν του θανάτου.

Θα ιδήτε πολλά.
Kαι όσοι μείνετε πιστοί, θα υποστήτε πολλά.
Όμως ο Κύριος και η Παναγία μας και όλοι οι Άγιοι θα είναι στο πλάι σας φρουροί και βοηθοί, αρκεί να μη δειλιάσετε.
Kαι μαζί με τον μεγάλον Αρχηγόν μας και Νικητήν Ιησούν Χριστόν θα θριαμβεύσετε και θα αναδειχθήτε τροπαιοφόροι νικηταί κατά των σκοτεινών δυνάμεων.
Εμπρός, λοιπόν, εφοδιασθήτε και θωρακισθήτε με τα όπλα τού φωτός, τα οποία παρέχει η άγια ορθόδοξος Εκκλησία μας δωρεάν στους γενναίους του Χριστού στρατιώτες, για να είσθε πάνοπλοι για τη μάχη στην πρώτη γραμμή.
Όλοι ξέρετε ποιά είναι τά όπλα:
1. η πίστις. 2. ο Σταυρός. 3. η καθαρή εξομολόγησις. 4. η συχνή Θεία Κοινωνία, οπότε ό κάθε πιστός βιώνει το ρηθέν υπό του προφήτου:
«Kαι εάν πορευθώ εν μέσω σκιάς θανάτου, ου φοβηθήσομαι κακά, ότι Σύ μετ΄ εμού ει» (Ψαλμ. Κβ΄ 4).

Τέλος ζητώ τις ευχές όλων και τις προσευχές, για να με συνοδεύουν εις τα πέραν του τάφου, όπου η χορά των Αγίων.
Αμήν.
Σας ευχαριστώ εγκάρδιως, και σας ασπάζομαι όλους με άγάπην Xριστού.
Ο ελάχιστος εν ιερεύσιν ελέω Θεού π. Γεώργιος Θεολογίτης».

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία

Ν. Ι. Σωτηρόπουλος

πηγή