Φαρισαϊσμού αποθέωση...

«Άναψε ο γιαλός και κάηκαν τα ψάρια», σχετικά με το σεξουαλικό παραστράτημα του κ. Στρος Καν.
Ιδιαίτερα, εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο οι Ηρακλείς της αμερικανικής χρηστοήθειας έσπευσαν να τον συλλάβουν και να τον διαπομπεύσουν.
Και βέβαια δεν έχω την παραμικρή διάθεση να γίνω συνήγορός του.
Εκείνο, που θέλω είναι να εκφράσω το θαυμασμό μου για την ουρανομήκη και αβυθομέτρητη υποκρισία, όχι μόνο των Αμερικανών, αλλά και των απανταχού της Γης φαρισαίων:

Όταν για περιστατικά σχετικά με την ηθική του υπογαστρίου διαρρηγνύουν, δήθεν, τα ιμάτιά τους, διαμαρτυρόμενοι. Ενώ για τα απειράριθμα θανάσιμα σε βάρος ολάκερων λαών και εκατομμυρίων ανθρώπων κακουργήματά τους επαίρονται και κομπάζουν…

Όχι βέβαια, γιατί η ηθική του υπογαστρίου δεν έχει πρωταρχική σημασία για την ηθική συγκρότηση προσώπων και κοινωνιών. Αλλά, γιατί το απανταχού της Γης φαρισαϊκό κατεστημένο χρησιμοποιεί την ηθική του υπογαστρίου, για να κουκουλώνει το ρεσιτάλ του αμοραλισμού σε όλους τους άλλους τομείς της ηθικής του συμπεριφοράς:

Προσέξτε τι έκαναν και τι κάνουν, τώρα, στο όνομα της φαρισαϊκής τους ηθικής, οι κροκόδειλοι της Αμερικής:

Έκλαιγαν και θρηνούσαν, πριν μερικά χρόνια, για τις εξωσυζυγικές σχέσεις του Πρόεδρου τους Μπιλ Κλίντον.

Ενώ για το γεγονός ότι ο αξιότιμος κ. Κλίντον ήταν σε παγκόσμια κλίμακα ο πρωθιερέας της αδικίας και της κακουργίας, όχι μόνο δεν τον κατηγορούσαν, αλλά τον θαύμαζαν κιόλας και τον δόξαζαν.

Όπως βέβαια και στην περίπτωση του Στρος Σκαν. Ο οποίος προΐστατο του τοκογλυφικού μηχανισμού του ΔΝΤ. Με τον οποίο μεθοδεύονται, χάριν των τερατωδών συμφερόντων των διεθνών αρπακτικών, τα δεινά της πενίας και της δυστυχίας εκατομμυρίων ανθρώπων.

Κι όμως για χάρη του τοκογλυφικού μηχανισμού του ΔΝΤ το διεθνές ληστρικό κατεστημένο του καπιταλιστικού μεσαίωνα υποκλινόταν ενώπιον του κ. Στρος Καν. Με πρώτους βέβαια και καλύτερους τους δικούς μας εφιάλτες….

Γεγονός που συνιστά το αποκορύφωμα της ηθικής διαστροφής και υποκρισίας.

Αφού προκλητικά αποκαλύπτει ότι οι φαρισαίοι, όλων των τόπων και των εποχών, έχουν, δήθεν, κάμει το υπογάστριο κέντρο της υποκριτικής ηθικής τους ζωής.
Γιατί, προφανώς η ηθική του υπογαστρίου δεν ενοχλεί τα συμφέροντά τους.

Αλλά και γιατί παράλληλα είναι, εξαιτίας των σχετικών με το υπογάστριο σκανδαλωδών υποθέσεων ό, τι περισσότερο χρειάζεται, για να αποπροσανατολίζεται η κοινή γνώμη απ’ την καρδιά της ηθικής που είναι η δικαιοσύνη. Όπως ακριβώς και από την καρδιά του αμοραλισμού, που είναι η αδικία.

Για να μη μπορούν να καταλάβουν οι άνθρωποι ότι, χωρίς τη δικαιοσύνη, κανενός είδους ηθική δεν μπορεί να υπάρξει. Ούτε, ασφαλώς, και η ηθική του υπογαστρίου.

Γιατί εκεί, που βασιλεύει η κοινωνική αδικία, θα καλπάζει αναπόφευκτα και η σεξουαλική ασωτία.

Οι άνδρες, οι γυναίκες του καλού υπόκοσμου και τα σοκολατόπαιδά τους θα μεταφράζουν τον άδικο πλούτο τους σε άσωτη και παραλυμένη ζωή. Σε όλα τα επίπεδα και με όλους τους δυνατούς τρόπους.

Και μάλιστα ιδιαίτερα σε βάρος των φτωχών και αδύναμων να αμυνθούν συνανθρώπων τους…

Πάπα-Ηλίας