λυκοκρατία...

«Η δημοκρατία δεν είναι χριστιανική»!…

Τόνισε, μεταξύ άλλων, ο Πρωθυπουργός στην ομιλία του προς τους Τούρκους πρέσβεις, στο Ερζερούμ.

Και έχει δίκιο! …

Γιατί βέβαια η «δημοκρατία» του ελλαδικού δικομματισμού, προφανώς, δεν είναι χριστιανική. Ούτε ασφαλώς των, λεγόμενων, χριστιανοδημοκρατικών ή σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων της Ευρώπης. Ή του δημοκρατικού και ρεπουμπλικανικού κόμματος των ΗΠΑ, κλπ.

Γιατί ουσιαστικά πρόκειται για ολιγαρχίες. Εκ των οποίων κάποιες-όπως η πλειονότητα των Ελλήνων πρέπει να έχει αντιληφθεί-είναι κλεφτοκρατίες και ληστοκρατίες. Κι ακόμη πιο πέρα εφιαλτοκρατίες….

Κι ακόμη, αν θέλετε ούτε το πολίτευμα της Εκκλησίας-όπως προϋποθέτει το όνομά της-είναι δημοκρατικό. Γιατί η, λεγόμενη, Ιερά Σύνοδος, είναι μια αυτοαναπαραγόμενη ολιγαρχία. Ο καθένας δεσπότης-όπως και η λέξη υποδηλώνει και η πραγματικότητα, συχνά, αποδεικνύει μπορεί να είναι ένας τύραννος. Κι όσο για τον πατερούλη του καθολικισμού, τον Πάπα; Είναι ένας απόλυτος-κατά τα μεσαιωνικά πρότυπα- μονάρχης.

Για να είναι μια δημοκρατία χριστιανική, πρέπει, βασικά, να μην είναι κάλπικη, αλλά αληθινή. Και είναι αληθινή, όταν συντεταγμένες της είναι η ελευθερία και η κοινωνική δικαιοσύνη.
Όπως ακριβώς την προσδιόρισε ο Χριστός, όταν στους μαθητές του, που ονειρεύονταν εξουσίες και προνόμια, είπε χαρακτηριστικά:

“Οι κοσμικοί άρχοντες καταπιέζουν και καταληστεύουν τους λαούς. Και θέλουν από πάνω να παρουσιάζονται και ευεργέτες τους…
Εσείς όμως δεν θα κάνετε το ίδιο! Εσείς δεν θα ληστεύετε, αλλά θα προσφέρετε στους λαούς. Κι, αντί να είστε αφεντικά, θα είστε υπηρέτες τους”!…

Και τέτοια δημοκρατία υπήρχε στην πρωτοχριστιανική κοινωνία. Όπου ήταν όλα για όλους κοινά. Και δεν υπήρχε κανένας φτωχός ανάμεσά τους. Γιατί ο καθένας πρόσφερε σύμφωνα με τις δυνάμεις του και έπαιρνε ανάλογα με τις ανάγκες του….

Και κάτω απ’ αυτό το πρίσμα ούτε η αθηναϊκή ούτε ούτε ρωμαϊκή δημοκρατία ήταν αληθινές. Δεδομένου ότι περιορίζονταν στις μειοψηφίες των ελευθέρων πολιτών, οι οποίοι είχαν στο εξευτελιστικό περιθώριο τις συντριπτικές πλειοψηφίες των δούλων…

Έχει, λοιπόν, δίκιο ο Πρωθυπουργός…

Η οποιαδήποτε κάλπικη «δημοκρατία» σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσε να είναι χριστιανική.

Κι αυτός είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίο οι σύγχρονες κάλπικες «δημοκρατίες» πολεμούν με λύσσα το Ευαγγέλιο. Συγκεκαλυμμένα ή και απροκάλυπτα. Και προσπαθούν με κάθε τρόπο να το θάψουν. Όπως οι πάλαι ποτέ ομοϊδεάτες τους έκαμαν για τον ίδιο το Χριστό.
Γιατί το Ευαγγέλιο -και, κατά συνέπεια, η χριστιανική δημοκρατία-δίνει απόλυτη προτεραιότητα στον Άνθρωπο. Γεγονός, που χαλάει τη μισάνθρωπη συνταγή του καπιταλιστικού Μεσαίωνα. Η Ιερή εξέταση του οποίου θέλει να δολοφονεί ολοένα και περισσότερους ανθρώπους. Προκειμένου να σωριάζει ολοένα και περισσότερο το μαμωνά…

Για να μπορεί, έτσι, η λυκόστανη της λυκοκρατίας να ληστεύει όσο γίνεται περισσότερο ασύδοτα και ν’ ασωτεύει, όσο γίνεται περισσότερο πλουσιοπάροχα…

παπα-Ηλίας