κι έπιασα
να ξεμπερδεύω τ'ασυνάρτητα κουβάρια
στα σπλάχνα τους τα όστρακα
κρύβουν μαργαριτάρια
κόβει ο σουγιας τα δάχτυλα
και τ'όνειρο στο πείσμα του
τη νύχτα χαρακώνει
σε ποιο παράξενο τραγούδι τριγυρνας
και πού η βαθια ανάσα σου
σκισμένα θέλω και μπορω
με ψέμματα μπαλώνει
κι έγραψα
πέντε κρυμμένα γράμματα στο κύμα
να τα διαβάσει η ξαστερια
απρόσμενο σινιάλο κι άγιο ρήμα
φωτάει στα μάτια μια κραυγη
κι ο ενεστώτας σιωπηλα
τους άλλους χρόνους ακυρώνει
για ποια ανώφελη θυσία ξενυχτω
σε ποιον καθρέφτη εσπερινο
ένα χαμόγελο γυμνο
του έρωτα το "ρω" αποτυπώνει
κι έφυγα
απ'το φευγιο το ίδιο να γλυτώσω
να μη με φτάσει η παγωνια
και το ταξίδι μην προδώσω
μα βγάζει η θάλασσα φωτιες
κι η φλόγα, μπεχλιβάνης
σ'εύφλεκτα όνειρα ξαπλώνει
με ποιο αιθέριο λάδι να λουστεις
τώρα που ο Διόνυσσος γελα
και με ορθάνοιχτη αγγαλια
τον τελευταίο μύθο ξεκλειδώνει
κι έκλεψα
το νικημένο σχήμα της αβύσσου
της Αφροδίτης μια μπουκια
με γεύση Παραδείσου
οσμες και λόγια γρατζουνιες
κι όλα τα σύμβολα
που ξέχασαν τη μέρα που ζυγώνει
πως ν’αναρτήσω το πανί
σε ποιο καράβι του χαμου
η έμπνευσή μου με τα μάτια σου μαλώνει
Ενυδρείον
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου