Ενας Αγιος σε...διαμαρτυρία.....

Πάνω που λέγαμε «δεν αντέχεται άλλο πια αυτή η μιζέρια», πάνω που ψάχναμε τρόπους να παλέψουμε τη δύσπνοια που φέρνει η προδοσία όταν πλακώνει στο στήθος σου, σαν προάγγελος εμφράγματος, την ώρα που η πίστη γίνεται διαπραγματεύσιμο είδος και η αληθινή πίστη αναχωρεί για απόμακρες ερημιές του Αγίου ή όποιου όρους, ακριβώς όταν, με τρέμουλο, αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι η επίσημη διοικούσα Εκκλησία κάπου υπολείπεται της υπεράσπισης των θεσμίων, νιώσαμε ένα ελαφρύ, ασυνήθιστο αεράκι να έρχεται από τον βορά και να αναζητά να κάνει βορά της ευωδίας του εκείνα που μας πλήγωσαν, εκείνα που μας κλόνισαν.
Μια εικόνα, από την Κριμαία, είναι όλη η ιστορία ή για την ακρίβεια, ένας Αγιος που διαμαρτύρεται μυροβλίζοντας!

Η εικόνα του Αγίου Σάββα, του πρώτου Αρχιεπισκόπου των Σέρβων.
Ο Αγιος, λοιπόν, άρχισε να στέλνει το μύρο της αγιωσύνης, λες, για να άρει την δυσοσμία των καιρών.
Μυρόβλησε και μας κύκλωσε μυρωδιά χριστιανοσύνης, μυρόβλησε και άνθισαν όλα τα παράταιρα : Γιασεμιά στους μέσα μας χειμώνες, άνοιξες στον χιονιά της Ορθοδοξίας, ελπίδες πως η διαρκής των πιστών έκκληση, δικαιούται μικρής ανάπαυσης στο λευκό βαμβάκι που στεγνώνει το μύρο, στην εικόνα του Αγίου.
Να ξαποστάσουν λίγο οι λαχανιασμένες προσευχές, να ξαναβρούν το τεριρέμ τους οι δοξολογίες, να ξαναδούμε το θαυμάσιον του Κυρίου, στους Αγίους Του…..
Ο Αγιος Σάββας ήταν αρχοντόπουλο ,πνιγμένο στο χρυσάφι και την εξουσία.
Στον βίο του, που αντιγράφουμε από το φίλιο μπλογκ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ, βλέπουμε την επανάληψη του τρόπου που όσοι πόθησαν την φιλία του Δυνατού, γυμνώθηκαν κάθε εξουσία του προσωρινού κόσμου, για να ντυθούν το Φως Του.
Για ένα Φως και για ένα δρόμο που βγάζει όπου επισκοπεί το Φως του προσώπου Του….
Τελικά μερικά πράγματα είναι αφοπλιστικά απλά……

Έλενα