Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Τα καημένα τα πουλάκια

Κρύο βαρύ, χειμώνας έξω, Τα πουλάκια είναι στα δέντρα,

τρέμουν οι φωτιές στα τζάκιαΧ τα πουλάκια είναι στα δάση,

τώρα, ποιος τα συλλογιέται -τα πουλάκια θα τα πάρει

τα καημένα τα πουλάκια. ο βοριάς που θα περάσειΧ

Τα πουλάκια είναι στα δέντρα, η βροχή και το χαλάζι

τα πουλάκια είναι στα δάση, κι ο βοριάς που θα περάσει

-τα πουλάκια θα τα πάρει - και το χιόνι, που το παίρνουν,

ο βοριάς που θα περάσειΧ στις αυλές με το φαράσι…



η βροχή και το χαλάζι Στα παιδάκια είναι τα χάδια,


κι ο βοριάς που θα περάσει στα παιδάκια, τα φιλάκια:

και το χιόνι, που το παίρνουν, τώρα, ποιος τα συλλογιέται

στις αυλές, με το φαράσι… τα καημένα τα πουλάκια;



Κι αν η νύχτα είναι μεγάλη, Κι όταν γίνει, πάλι, βράδυ,


κι έρχεται γιομάτη τρόμους, κι όλοι πάνε να πλαγιάσουν,

κι αν ο θάνατος απόψε, να χωθούν μες στα κρεβάτια,

φέρνει γύρα, μες στους δρόμους, μην τυχόν και ξεπαγιάσουν,



κι αν η παγωνιά θερίζει, τα πουλάκια τα καημένα,


κι είναι δίχως ρουχαλάκια, τα πουλάκια, τώρα, πέρα

δε βαριέσαι - ποιος θυμάται θα χαθούν χωρίς ελπίδα

τα καημένα τα πουλάκια… να φανούν την άλλη μέρα…

Λειβαδίτης Τάσος (1921 - 1988)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Φοβερό!